Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων Τράπεζας Αττικής


ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ;

Για τους παλιότερους από εμάς που προλάβαμε εποχές στις οποίες την ύπαρξη της Τράπεζας γνώριζαν κατά βάση μόνο οι εργαζόμενοί της και οι οικογένειές τους, η ανάδειξή της επί μία εβδομάδα, όχι απλά σε πρώτο, αλλά σχεδόν αποκλειστικό θέμα των δελτίων ειδήσεων αποτέλεσε οπωσδήποτε ένα σοκ. Το αμερικανικό δόγμα, σύμφωνα με το οποίο δεν υπάρχει κακή δημοσιότητα, δε θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα…

ΗΘΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ…
Κατά την εξέλιξη του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, η Τράπεζα Αττικής έγινε στόχος μιας ανηλεούς επίθεσης που σε καμιά περίπτωση δεν αφορούσε την ΟΥΣΙΑ της κατάστασής της, ούτε βέβαια είχε να κάνει με καμιά προσπάθεια «εξυγίανσης» του τραπεζικού συστήματος στο σύνολό του. Τριγωνικές συναλλαγές, κόκκινα δάνεια, εγγυήσεις με πληρεξούσια, παρεμβάσεις κυβερνήσεων, εξυπηρέτηση εργολάβων και ΜΜΕ, όλα αποδόθηκαν στην Αττικής, λες και όλες οι υπόλοιπες (συστημικές όμως, κατά συνέπεια αλώβητες ως συνδεδεμένες ΑΡΡΗΚΤΑ με μεγάλα συμφέροντα…) δεν είχαν ιδέα από όλα αυτά…
Σημείο εκκίνησης για την επίθεση αυτή ήταν η περίφημη «εγγυητική Καλογρίτσα», παραμονές του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η Τράπεζα βρέθηκε στη δίνη ενός άγριου πολέμου επιχειρηματικών συμφερόντων νυν και υποψήφιων καναλαρχών. Πολύ γρήγορα, στην όλη επιχείρηση μετατροπής της σε πολιορκητικό κριό εναντίον του Καλογρίτσα, ενεπλάκησαν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης και η κυβέρνηση, για απολύτως δικούς τους λόγους και άσχετους από τα τεκταινόμενα στην Τράπεζα Αττικής.

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ;
Η Τράπεζα, όλο αυτό το διάστημα, απαξιωνόταν μέρα με τη μέρα. Κάποιοι ΦΡΟΝΤΙΖΑΝ να γίνει αυτό. Την ίδια στιγμή που έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τους άνεργους των ΜΜΕ που έμεναν χωρίς άδεια, δεν έδιναν δεκάρα για τους εργαζόμενους της Αττικής που οδηγούσαν στην καταστροφή. Όχι ότι για τους άνεργους των ΜΜΕ ενδιαφέρονταν στην πραγματικότητα… Επιχείρημα ήταν κι αυτοί σε έναν πόλεμο επιχειρηματιών που δε δίσταζαν να χρησιμοποιούν αυτούς που χρόνια δεν πλήρωναν, κακοπλήρωναν, απέλυαν, κ.α., για να προασπίσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Στα δελτία ειδήσεων άρχισε ένας τρομολαγνικός βομβαρδισμός αποκαλύψεων και «αποκαλύψεων», πρωτοστατούντων «σοβαρών» μεγαλοδημοσιογράφων, γνωστών υπηρετών των αφεντικών τους και του κεφαλαίου γενικότερα. Μέρες πριν κατατεθεί το πόρισμα των ελεγκτικών μηχανισμών, κάποιοι είχαν ήδη διορίσει επίτροπο, σπάσει την τράπεζα σε καλή και κακή, ενώ καλούσαν τους μηχανικούς να διαδηλώσουν έξω από το ΤΣΜΕΔΕ και το κοινό να αποσύρει τις καταθέσεις του… Οι ίδιοι τηλεοπτικοί σταρ που στο όνομα της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος αναλαμβάνουν εργολαβικά την υπεράσπιση όλων των μνημονιακών πολιτικών, απειλούσαν να το τινάξουν στον αέρα, αν δεν έπεφτε η Τράπεζα Αττικής, ως νέα Ιφιγένεια, για να πέσει ο Καλογρίτσας.

«ΟΣΜΗ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ» - ΜΟΝΤΕΛΟ ‘89
Τη σκυτάλη πήραν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Πέρα από την εξυπηρέτηση της πολιτικής αντιπαράθεσης καθεαυτής, οποιαδήποτε αναφορά στο «τρίγωνο Καλογρίτσας-Τράπεζα Αττικής-Τηλεοπτικές άδειες» (ή «Καλογρίτσας-ΣΥΡΙΖΑ BANK-ΣΥΡΙΖΑ TV»…) τους διασφάλιζε άφθονη προβολή από τα δελτία. Οι καναλάρχες έδιναν πρόθυμα βήμα σε όσους ταυτίζονταν μαζί τους…
Αν και είχε ήδη προετοιμαστεί το έδαφος, με τις αναφορές σε πρόσωπα όπως ο Μαντζουράνης, κ.α., την επίσημη κήρυξη πολέμου έκανε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ, όπου δε δίστασε να προβεί σε παραλληλισμό –αν μη τι άλλο ανακριβή- με την τράπεζα Κρήτης, θέλοντας να προκαλέσει συνειρμούς «βρώμικου ‘89». Το μοντέλο του σκανδάλου Κοσκωτά εφαρμόστηκε μέχρι κεραίας σε μια πολιτική αντιπαράθεση που κάποιοι ΗΘΕΛΑΝ να γίνει. Ταίριαζε άλλωστε. «Αριστερά» στην κυβέρνηση, δεξιά στην αντιπολίτευση, κι ένα «ηθικό πλεονέκτημα» που η πρώτη το χε και το χασε και η δεύτερη έπρεπε να το κερδίσει για τον εαυτό της. Το μόνο που έλειπε ήταν μια τράπεζα. Κι ο Μητσοτάκης, έδωσε το σήμα. Μετά, λοιπά κόμματα και ΜΜΕ ανέλαβαν τα υπόλοιπα. Μέχρι και το… ΠΑΣΟΚ έφτασε να καταγγέλλει κομματική παρέμβαση στην τράπεζα Αττικής… Μετά από αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως ακόμα και η Χρυσή Αυγή να καταγγείλει το ρατσισμό και την ξενοφοβία…
Η επίθεση στην Τράπεζα Αττικής έγινε από πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους που, ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ, δεν ενθουσιάζονται ιδιαίτερα με την ύπαρξή της, καθώς απορρίπτουν με βδελυγμία κάθε υποψία δημόσιου χαρακτήρα στο τραπεζικό σύστημα. Χτυπώντας τη Τράπεζα θα τέλειωναν και με τον όποιο δημόσιο χαρακτήρα, ενώ σε δεύτερο χρόνο θα μπορούσαν και να την πάρουν έναντι πινακίου φακής.
Όσο για την κυβέρνηση, που στο παρελθόν αντιμετώπιζε θετικά την αυτόνομη συνέχεια της Τράπεζας, θέλοντας πάνω της να στηρίξει τα πλάνα της για μια αναπτυξιακή τράπεζα που θα αποτελούσε το βασικό πόλο στο περίφημο «παράλληλο τραπεζικό σύστημα», άφησε το όλο έργο να εξελιχθεί. Κι όταν τα πράγματα έφτασαν στο όριο τα ξέχασε όλα. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να κλείσει την ιστορία των τηλεοπτικών αδειών με το μικρότερο για αυτήν κόστος, ακόμα κι αν αυτό πρόκειται να συμπαρασύρει μερικές εκατοντάδες εργαζομένων στην Τράπεζα. Τι –εκλογικό- κόστος μπορεί να έχουν άλλωστε κυβέρνηση και κόμματα από εμάς; Εκτιμούν άλλωστε ότι ανήκουμε σε έναν κλάδο που δεν μπορεί ή δε θέλει να σηκώσει το ανάστημά του…

ΤΟ ΒΟΣΚΟΤΟΠΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ
Εν μέσω αδειοδότησης καναλιών, παραδοσιακός ιδιοκτήτης ΜΜΕ παραδεχόταν σε επιτροπή της Βουλής ότι λάμβανε δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων με μοναδική εγγύηση την υπογραφή του και δεν κουνήθηκε φύλλο. Τα δάνεια «αέρα» δεν αποτελούσαν είδηση άλλωστε στον κόσμο των ΜΜΕ και των επιχειρηματιών. Είναι γνωστό ότι τηλεοπτικός σταθμός δανειοδοτούνταν στο παρελθόν με εξασφάλιση τα δικαιώματα προβολής για τα Στρουμφάκια και τα οποία αποτιμήθηκαν στο 1 εκατομμύριο ευρώ ανά επεισόδιο, χωρίς να δούμε τα ειρωνικά σχόλια που θα αναμένονταν.
Στο επίκεντρο της επίθεσης ενάντια στην Αττικής βρέθηκε το διαβόητο βοσκοτόπι. Εμείς δε γνωρίζουμε τι έχει συμβεί στην πραγματικότητα, κι είμαστε πιθανώς οι τελευταίοι που θα μάθουμε, ωστόσο θα πρέπει μάλλον να εμπιστευτούμε στο σημείο αυτό μεγαλοδημοσιογράφο που, έχοντας αναλάβει εργολαβικά την επίθεση στην Τράπεζα, ανέφερε, χωρίς φυσικά να δώσει την πρέπουσα σημασία, ότι αυτό εκτιμήθηκε στα 100 εκατομμύρια από εταιρεία real estate ΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ…
Δεν αναφέρουμε τα παραπάνω σε μια λογική συμψηφισμού αμαρτημάτων. Δεδομένου ωστόσο του πλήρους ελέγχου όλων των συναλλαγών από τις εποπτικές αρχές, αν πραγματικά πρόκειται ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του, τότε πολύ απλά η Τράπεζα Αττικής είναι τόσο βρώμικη ή καθαρή όσο κι η Τράπεζα της Ελλάδος (κι αυτό είναι ίσως το μόνο στο οποίο έχει δίκιο ο Σπίρτζης και ο ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα…). Όλοι μας ξέρουμε πώς δουλεύαμε όλο το προηγούμενο διάστημα με την εποπτεία της. Ας μας πουν λοιπόν πώς τους ξέφυγε, αν τους ξέφυγε, μια τέτοια «λεπτομέρεια».

ΑΥΤΟΙ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΆΛΛΑ. ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Δεν είμαστε φιλικά διακείμενοι σε καμιά κυβέρνηση, κανένα αφεντικό, τραπεζίτη, εργολάβο, εφοπλιστή, καναλάρχη. Δεν μπορούμε όμως να μην επισημάνουμε την ξέχειλη ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ κάποιων που όπως, στο ανέκδοτο, ενώ τρώνε ένα πιάτο με ακαθαρσίες φωνάζουν επειδή βρήκαν μέσα μια τρίχα.
Προχθές φάνηκε να βρίσκεται η συμβιβαστική λύση και να πηγαίνουμε παρακάτω. Όπως συμβαίνει στα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών κι αφού χυθεί αίμα διαμορφώνονται νέες ισορροπίες, τα αντίπαλα στρατόπεδα μετρούν κέρδη και απώλειες κι ετοιμάζονται για τους επόμενους γύρους. Συμμαχίες, αντιπαλότητες και λυκοφιλίες αναδιαμορφώνονται και κάθε πλευρά προσαρμόζεται στο νέο σκηνικό.
Το δρόμο δείχνει η δίκη για την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (μεταξύ των κατηγορουμένων παρεμπιπτόντως περιλαμβάνεται και ιδιοκτήτης ΜΜΕ) που διεξάγεται αυτές τις μέρες χωρίς να τραβά καθόλου τα φώτα της δημοσιότητας. Άπαντες φαίνεται να απαλλάσσονται όπως άλλωστε είχαμε προβλέψει από το ξεκίνημά της (οι εισαγγελικές διώξεις δεν είναι παρά μία θορυβώδης προσπάθεια του συστήματος να καλλωπίσει τη βιτρίνα του […] τα τελικά αποτελέσματα τέτοιων διώξεων είναι αντιστρόφως ανάλογα της υπερπροβολής που λαμβάνουν στο πρώτο τους στάδιο, ανακοίνωση 13-02-2014). Και σ’ αυτή την περίπτωση, την πλήρωσαν ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ…
Όλα καλά λοιπόν; Προφανώς και όχι, καθώς στη δική μας περίπτωση το αίμα που θα σφραγίσει τη νέα ισορροπία δυνάμεων είναι αυτό των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ της Τράπεζας Αττικής, για τους οποίους, στη συνέντευξη τύπου, η νέα Διοίκηση προανήγγειλε πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου και περικοπές αποδοχών. Θα χρησιμοποιηθούν παρελκυστικές προτροπές για «να πετύχει η εθελούσια», που πέρα από το ότι εμπεριέχουν μια κάθε άλλο παρά συναδελφική λογική που θέλει κάποιους να θυσιάζονται για να σωθούν οι υπόλοιποι, είναι ούτως ή άλλως απατηλές. Η προοπτική της μείωσης του μισθού συμπιέζει και την αποζημίωση της εθελούσιας και αντίστροφα. Οι εργαζόμενοι λοιπόν της Τράπεζας Αττικής θα πληρώσουν για να ισορροπήσουν αντιπολίτευση και κυβέρνηση, νυν και μελλοντικοί καναλάρχες. ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ συναινούν σ’ αυτό. Μηδενός εξαιρουμένου. Εμείς τι κάνουμε;
Η πλειοψηφία του ΔΣ του ΣΥΤΑ, συνεχίζει να μιλάει με το σύνηθες «τεχνοκρατικό» ύφος, λες και όλα βαίνουν καλώς, λες και ο ρόλος του σωματείου είναι να αναμασάει «επιχειρήματα» που ούτε οι Διοικήσεις, στην πιο ρηχή και κοινότοπη εκδοχή τους, δεν τα λένε. Δε λέμε, ήταν αναμφίβολα σημαντικό το ότι μετά από την πίεση του μαζικού κινήματος…, ο πρόεδρος του ΣΥΤΑ ανέκτησε τη θέση του στο Δ.Σ. της Τράπεζας, έτοιμος να δηλώσει παρών-κυριολεκτικά και μεταφορικά- στις κρίσιμες αποφάσεις που αυτό πρόκειται να λάβει…
Ας σοβαρευτούμε. Ο ΣΥΤΑ ΟΦΕΙΛΕΙ να βγει επιτέλους επιθετικά για να ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ τους εργαζόμενους της Τράπεζας, οι οποίοι ΔΕ ΦΤΑΙΝΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ και δε θα πρέπει να θυσιαστούν στο βωμό συμφερόντων καναλαρχών, κομμάτων, κ.α. Το να ζητάει ειλικρίνεια στις διαβουλεύσεις, είναι εντελώς παρωχημένο. Ειλικρινώς χθες η Διοίκηση ανακοίνωσε μειώσεις και εθελούσια. Ειλικρινώς, ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΙ και το σωματείο να απαντήσει;
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από το προεδρείο του ΣΥΤΑ να καλέσει άμεσα έκτακτη ΓΣ για να αποφασίσουμε όλοι μαζί πώς θα προασπίσουμε τους μισθούς και τις θέσεις εργασίας μας.
ΔΕ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ
Από την πλευρά μας, σταθήκαμε έμπρακτα στο πλευρό κάθε απολυμένου, κάθε εργαζόμενου στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, σε ΜΜΕ, κατασκευαστικές, ή όπου αλλού, που δουλεύει απλήρωτος επί μήνες ή που ο μισθός του μειώνεται, κάθε συνταξιούχου που βλέπει τη σύνταξή του να μετατρέπεται σε «επίδομα» απορίας. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Τα κανάλια που τόσο κόπτονται το τελευταίο διάστημα για τα εργασιακά δικαιώματα, θα θυμηθούν να δώσουν μάχη για να μη γίνουν οι εργαζόμενοι της Τράπεζας Αττικής θύμα στον πόλεμο των αφεντικών τους; Ρητορικό το ερώτημα…

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Ανακοίνωση της Πρότασης Προοπτικής Εθνικής για τη μάχη στα εργασιακά



Πρόταση Προοπτικής - Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής 
 
ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ
ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο λαός συνολικά, για άλλη μια φορά θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα νέο γύρο επιδρομής στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα στο πλαίσιο της αντιδραστικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους για να ξεπεράσει την κρίση του καπιταλισμού. Μέσα στους επόμενους μήνες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει δεσμευθεί σε ΕΕ & ΔΝΤ να προωθήσει τις νέες βαθιές αντεργατικές αλλαγές, που ψήφισαν όλοι μαζί στο 3ο μνημόνιο η κυβέρνηση, τα υπόλοιπα κόμματα ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ και όλο το μαύρο μέτωπο, για λογαριασμό των εργοδοτών.
Δεν τους φτάνουν αυτά που ήδη έχουν ψηφιστεί και εφαρμόζονται. Ήδη βιώνουμε τις δραματικές συνέπειες από την εφαρμογή των μέτρων που ψηφίστηκαν πρόσφατα (ασφαλιστικό –φορολογικό – κόκκινα δάνεια-ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας), με απολύσεις, εκτίναξη της ανεργίας, φοροεπιδρομή, ακρίβεια, τις νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, απλήρωτη και ελαστική εργασία. Τα στοιχεία αποδεικνύουν τις συνθήκες σύγχρονης δουλείας: εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν μισθούς πείνας 100 – 500 ευρώ, εργάζονται ανασφάλιστοι, πληρώνονται με έναντι ή παραμένουν απλήρωτοι, η νεολαία στενάζει και μεταναστεύει. Οι συνταξιούχοι, παρότι εργάστηκαν για δεκάδες χρόνια καταβάλλοντας εισφορές, καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο και πετιούνται στο περιθώριο με συνεχείς περικοπές. Η συνταγή του ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ μας έφερε νέα αύξηση του χρέους, στα 328 δις.
Όλα αυτά για να αυξήσουν οι κεφαλαιοκράτες τα κέρδη τους. Οι νέες αντιδραστικές αλλαγές στα εργασιακά έχουν σαν βασικό στόχο τη δραστική μείωση του εργατικού κόστους, την ακύρωση όλων των κατακτήσεων και την αντιδραστική αναμόρφωση όλων των δικαιωμάτων – ελευθεριών, τον περιορισμό της δυνατότητας του αγώνα, της συλλογικής οργάνωσης και της διεκδίκησης. Τους είναι βαρίδια ακόμα κι αυτά τα ελάχιστα που υπάρχουν: μισθός, δώρα, μικρό όριο απολύσεων, δικαίωμα στην απεργία κλπ.

Μας ράβουν νέο κουστούμι…
Μας το λένε ΣΕΒ, κανάλια, τραπεζίτες, όλα τα παπαγαλάκια του συστήματος: για χάρη της επιχειρηματικότητας, των αγορών, πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί, δηλαδή “φτηνοί” και χωρίς δικαιώματα. ΕΕ και ΔΝΤ επιτάσσουν να επεκταθεί η εργασιακή ζούγκλα παντού και να μην υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα, ούτε συνδικαλισμός και οργάνωση των εργαζόμενων, πρέπει να εναρμονιστούμε με όλες αυτές τις “βέλτιστες πρακτικές” της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, που σημαίνουν τα χείριστα για την εργατική τάξη. Οι παπατζήδες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτο τον υπουργό Εργασίας, συζητάνε και παζαρεύουν μέτρα που αφορούν κυρίως τους τραπεζοϋπαλλήλους, για να περάσουν ως το Νοέμβρη:
·       κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα
·      μειώσεις στον κατώτατο μισθό, αποδοχές χαμηλότερες από τις Συμβάσεις Εργασίας (Γενική, κλαδική, οποιαδήποτε!) μέσα από τις ατομικές συμβάσεις εργασίες (ΑΣΕ), δικαίωμα του εργοδότη για παράκαμψη των ΣΣΕ. Κατάργηση της μετενέργειας όλων των ΣΣΕ.
·      θέσπιση και προώθηση της γενικευμένης ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις, δηλαδή παραπέρα νομική κατοχύρωση-θεσμοθέτηση όλων των «νέων» μορφών φτηνής και απροστάτευτης εργασίας.
·      αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων, ή απελευθέρωση χωρίς κανένα ποσοτικό και ποσοστιαίο όριο με κατάργηση του όποιου «διοικητικού βέτο», δηλαδή λόγο στο εκάστοτε Υπουργείο Εργασίας να εγκρίνει ή όχι μια ομαδική απόλυση
·       νομοθετική κατάργηση όλων των προσαυξήσεων – επιδομάτων – προϋπηρεσιών.
·      αλλαγή ακόμα και του συνδικαλιστικού νόμου Ν. 1264/82 για τον τρόπο και χρόνο κήρυξης απεργίας, μείωση και κατάργηση προστατευτικών διατάξεων για τη συνδικαλιστική δράση
·       επαναφορά της εργοδοτικής ανταπεργίας (Λοκ Άουτ).

Οι τραπεζίτες πρωταγωνιστούν στην αντιλαϊκή - αντεργατική επιδρομή..
Μεγάλο κομμάτι αποτελεί και η αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος. Οι τράπεζες βρίσκονται ακόμη σε ιδιωτικά χέρια, με τα λεφτά του ελληνικού λαού, στο μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών υπέρ του κεφαλαίου. Αφού θησαύρισαν με κέρδη δις την περίοδο των παχιών αγελάδων, μετά τις χρεοκόπησαν λαμβάνοντας από το 2008 πάνω από 250 δις με διάφορες μορφές (ζεστό χρήμα, εγγυήσεις, ομόλογα κλπ), επιβαρύνοντας το ελληνικό χρέος και φορτώνοντας τα βάρη στον ελληνικό λαό με τα βάρβαρα μέτρα. Οι ίδιοι, συνεχίζουν να διοικούν τις τράπεζες, χαρίζοντας με προνομιακούς προκλητικούς όρους δάνεια σε κεφαλαιοκράτες (καναλάρχες, εφοπλιστές, Μέγαρο Μουσικής, Μαρινόπουλος κλπ), τη στιγμή που έχουν επιδοθεί σε οδοστρωτήρα απέναντι στους φτωχούς δανειολήπτες: κατασχέσεις, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ληστρικοί όροι δανείων κλπ. Κάποιοι ενοχλούνται από τον “αφελληνισμό” του τραπεζικού συστήματος, λες και είναι διαφορετικοί οι Έλληνες τραπεζίτες (Σάλλας, Κωστόπουλος, Ρέστης, Λαυρεντιάδης κλπ), μην αρθρώνοντας λέξη για το σκάνδαλο των πανστρατιών υπέρ των ιδιωτών. Αυτοί που φόρτωσαν τον κόσμο με δάνεια και κάρτες για να βγάλουν εύκολο κέρδος, χωρίς εξασφαλίσεις πολλές φορές, σήμερα απορρίπτουν δάνεια εξευτελιστικών ποσών, ενώ κυνηγούν με μανία ανέργους και μικροσυνταξιούχους, με την πλήρη ανοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τα ξένα και ντόπια κοράκια, τα λεγόμενα funds και νέες εταιρείες που φτιάχνουν πρώην τραπεζίτες και γιάπηδες, θα ολοκληρώσουν το έργο με φαστ τρακ διαδικασίες. Ήδη η θυγατρική της Εθνικής στη Βουλγαρία ξεκίνησε με πώληση πακέτου καταναλωτικών δανείων, που μάλιστα πρόσφατα κατέστη ληξιπρόθεσμο.
Όπως αντιμετωπίζουν τους φτωχούς δανειολήπτες, έτσι βλέπουν πλέον και το προσωπικό οι τραπεζίτες. Μπορεί η διοίκηση του ΤΧΣ να απολαμβάνει πλέον αυξημένες απολαβές σε 220.000 € ετησίως, τα μεγαλοστελέχη να λαμβάνουν ακόμα προκλητικούς μισθούς και να παίρνουν μεταγραφές εύκολα από τράπεζα σε τράπεζα, μπορεί να γίνεται πάρτι εργολάβων και εταιριών, όμως για μας έμειναν οι μειώσεις μισθών, η εντατικοποίηση κι οι απλήρωτες υπερωρίες, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και οι μισθοί πείνας για πολλούς συναδέλφους. Ούτε ρήτρα μη απολύσεων δεν δέχθηκαν οι τράπεζες. Οι εργαζόμενοι είμαστε το κόστος που πρέπει να περικοπεί, και οι θέσεις εργασίας που θέλουν πάση θυσία να μειώσουν. Με εθελούσιες “απολύσεις”, αφού τα ως τώρα προγράμματα δεν βγάζουν κυρίως στη σύνταξη, αλλά στην ανεργία και στην ανασφάλεια, κι έτσι οι τραπεζίτες κάνουν απόσβεση των χρημάτων τους σε 1-2 χρόνια το πολύ (βλ. Eurobank, Πειραιώς κλπ). Με κλείσιμο καταστημάτων (43 θα κλείσει η Εθνική, όπως μάθαμε από την ηγεσία του ΣΥΕΤΕ). Με καταστρατήγηση κανονισμών και της εργατικής νομοθεσίας..

Να πιάσουμε το νήμα των αγώνων ξανά …
Να μην περιμένουμε να έρθει η σειρά μας ή πότε θα ψηφιστούν τα νέα μέτρα. Να μη μείνουμε αμέτοχοι, και να συνειδητοποιούμε όταν είναι αργά ότι οι νέοι νόμοι αφορούν κι εμάς. Να μην κλειστούμε στο καβούκι μας, με δικαιολογίες ότι φταίνε οι άλλοι. Να βγούμε μπροστά, να πάρουμε θέση, ταξική και αγωνιστική. Να  οικοδομήσουμε το συνδικαλισμό που φοβούνται, με αγώνες δυναμικούς και ενωτικούς, αυτούς που θέλουν και νομοθετικά να απαγορεύσουν. Με αιτήματα που να εμπνέουν και να ενώνουν όλους μας με βάση τις ανάγκες μας, και όχι το «ρεαλισμό» που τελικά οδηγεί σε υποχώρηση και ήττες. Να πάμε κόντρα στο σημερινό σάπιο συνδικαλιστικό σύστημα.
Γιατί  κυβέρνηση, δανειστές και κεφάλαιο τρίβουν τα χέρια τους με την προθυμία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού να βάλει πλάτη κι αυτή τη φορά. Η ΓΣΕΕ και οι παρατάξεις που έχουν την πλειοψηφία, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσαν να συντάξουν “εθνικό κοινό μέτωπο” με ΣΕΒ, εργοδότες και κυβέρνηση, δηλαδή τους εκμεταλλευτές μας! Ποιος έχει εμπιστοσύνη στους ξεπουλημένους συνδικαλιστές, που θέλουν να είναι κοινωνικοί εταίροι και να παζαρεύουν με τους εχθρούς της εργατικής τάξης, ενώ κλείνουν την πόρτα των συνδικάτων στους ελαστικά εργαζόμενους και σε αγωνιζόμενους εργάτες; Αυτόν τον δρόμο της ήττας και της υποταγής ακολουθεί πιστά η ΟΤΟΕ και ο ΣΥΕΤΕ, συμφωνώντας με τους εργοδότες σε συμβάσεις με χαμένους τους εργαζόμενους, σιωπώντας στα σκάνδαλα των τραπεζιτών και στηρίζοντας “καθένας το μαγαζί του”, προσφέροντας εργασιακή ειρήνη χωρίς τον παραμικρό αγώνα, μην αντιδρώντας ούτε καν σε απολύσεις συναδέλφων.
Στο νέο γύρο αγώνων που απαιτούνται, να προβάλλουμε και να παλέψουμε από τη σκοπιά των αναγκών και συμφερόντων όλων μας, των εργαζομένων, της νεολαίας, των ανέργων, των συνταξιούχων. Να παλέψουμε γι αυτά που έχουμε ανάγκη για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια:
v  Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Δουλειά με δικαιώματα. Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Να μην γίνουμε δούλοι του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα.
v  Μείωση του χρόνου εργασίας τώρα. Για να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας, να δουλέψουν οι άνεργοι, να πάρουμε πίσω από τον κλεμμένο πλούτο που παράγουμε.
v  Αυξήσεις μισθών τώρα. Για να ζούμε αξιοπρεπώς από τη δουλειά μας, να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Με συλλογικές συμβάσεις. Κατοχύρωση κεκτημένων και άμεση επαναφορά όλων όσων μας άρπαξαν.
v  Αυξήσεις στις συντάξεις, φέρτε τα κλεμμένα πίσω στα ταμεία. Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που μας στέλνουν να εργαζόμαστε ως τα 67 και με συντάξεις επιδόματα κηδείας.
v  Παύση πληρωμών στο χρέος και άμεση μονομερής διαγραφή του. Λεφτά για συντάξεις και δημόσια αγαθά. Έξω από την ΕΕ και το ευρώ, να περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία οι τράπεζες με εργατικό κοινωνικό έλεγχο.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες. H Πρόταση Προοπτικής συμμετείχε στην εργατική διαδήλωση της ΔΕΘ μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους και αγωνιστές ταξικών σωματείων και συνομίλησε με αρκετούς συναδέλφους σε καταστήματα της Θεσσαλονίκης. Σας καλούμε να βαδίσουμε μαζί στο δρόμο του αγώνα. Σε κάθε κατάστημα, σε κάθε χώρο δουλειάς, να ανασυγκροτήσουμε από τα κάτω επιτροπές, να συντονιστούμε με αγωνιζόμενους κλάδους, να δώσουμε τη μάχη που μπορούμε και αξίζει να δώσουμε! 
Σεπτέμβρης 2016
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: e-mail:protasiprooptikis@gmail.com, Ιστοσελίδα:www.protasiprooptikis.blogspot.com

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

Ανακοίνωση της Πρότασης Προοπτικής για στόχους - bonus


Όχι στους στόχους, όχι και στα bοnus !
Χαμπάρι δεν έχουν πάρει τα χρυσοπληρωμένα  στελέχη της Εθνικής από τη φτωχοποίηση στην οποία έχει περιέλθει ο λαός στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτούς δεν υπάρχει κρίση οπότε υιοθετούν τις παλιές καλές μεθόδους της περιόδου των παχιών αγελάδων: τα bonus ξανάρχονται! Εκδόθηκε λοιπόν εγκύκλιος για την προώθηση τραπεζοασφαλιστικών προϊόντων, και συγκεκριμένα για πωλήσεις ασφαλειών αυτοκινήτου, με επιβράβευση  μέρους του προσωπικού του Δικτύου (60 ατόμων) μέσω ταξιδιού στο εξωτερικό!  Και ενώ δηλώνεται ξεκάθαρα ότι στόχος της Τράπεζας είναι η αύξηση των εσόδων από προμήθειες ( τα κέρδη κέρδη!),  δικαίωμα συμμετοχής θα έχουν μόνο όσοι έχουν πιστοποίηση πώλησης ασφαλιστικών προϊόντων μαζί με 4 στελέχη της Διοίκησης, που αν και δεν θα έχουν κοπιάσει καθόλου… «θα πλαισιώνουν τους νικητές του Διαγωνισμού στο ταξίδι"!
Χρειάζεται περίσσιο θράσος να ανακοινώνουν οποιοδήποτε «bonus», τη στιγμή που η Εθνική και οι άλλες τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν με τα λεφτά του ελληνικού λαού, λαμβάνοντας όλες μαζί συνολικά πάνω από 250 δις από το 2008, με συνέπεια τα μέτρα και τα μνημόνια για όλη την κοινωνία! Καλό είναι τα μεγαλοστελέχη της τράπεζας, που δημόσια τοποθετούνται υπέρ της αξιολόγησης, των μέτρων και των μνημονίων, να κατανοήσουν και τις συνέπειες όλων αυτών : με ανεργία πάνω από 27%, με μισθούς μεταξύ 100-500 ευρώ για την πλειοψηφία των εργαζομένων (κάποιοι από τους οποίους εργάζονται δίπλα μας με το απαράδεκτο καθεστώς της ενοικίασης εργασίας), με συντάξεις πείνας που ολοένα μειώνονται, το τελευταίο που θα σκεφτούν οι περισσότεροι πελάτες είναι τα τραπεζοασφαλιστικά προϊόντα!
Πληροφορούμε τα στελέχη της Διοίκησης ότι αυτό που λείπει από τους εργαζόμενους δεν είναι ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Ας μην υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, αγγίζοντας τα όρια της γελοιότητας. Αυτό που χρειάζονται οι συνάδελφοι στο Δίκτυο είναι προσλήψεις προσωπικού, γιατί υποφέρουν από την εντατικοποίηση, και όχι «καρότο και μαστίγιο».. Αυτό που χρειάζεται είναι σταθερός βασικός μισθός, μέσω συμβάσεων, συντάξιμος, για να καλύψουμε τις ανάγκες μας και να μην καταφεύγουμε στο δανεισμό, και όχι άγχος, στόχοι και το «τυρί του bonus».
Λίγες μέρες μετά την υπογραφή της επιχειρησιακής, οι συνάδελφοι, που ως επί το πλείστον εργάζονται κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, με συνείδηση, φιλότιμο και αυταπάρνηση, αντιλαμβάνονται την πρόκληση που συνιστά η προφανής εξίσωση: Λεφτά για αυξήσεις στους μισθούς μέσω συμβάσεων δεν υπάρχουν, όμως για ταξίδια στο εξωτερικό, για να μας πιέσουν να πουλήσουμε ασφάλειες, υπάρχουν! Βέβαια, είναι πολύ πιο φθηνή για την τράπεζα, έως δωρεάν, αυτής της μορφής η ανταμοιβή, δηλαδή ένα ταξίδι για λίγα άτομα, που θα έχει και έκπτωση φόρων εκτός των άλλων σε σύγκριση με το μισθό, γι’ αυτό την επιλέγει.
Κάποιοι συνάδελφοι θα πουν «κάτι είναι κι αυτό, κι ας επιβραβευτεί ο κόπος μας, κακό είναι ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό πληρωμένο»; Έτσι όμως καθιερώνονται και νομιμοποιούνται οι ατομικοί στόχοι, πρωτίστως από μας τους ίδιους που καλούμαστε να τους υλοποιήσουμε. Και σήμερα μπορεί να δώσουν ένα ταξιδάκι, ούτε καν χρήματα,  αύριο όμως θα μείνουν μόνο οι ατομικοί στόχοι και η πίεση! Ας μην ξεχνάμε τι έγινε με την προώθηση πωλήσεων που ξεκίνησε από τη δεκαετία του 2000: έφυγαν τα bonus κι έμειναν οι ειρωνείες, η πίεση, η αξιολόγηση του τύπου «καλός είναι μόνο όποιος πουλάει και πιάνει τους στόχους, όχι όποιος κάνει τη δουλειά του». Και βέβαια «η ανταμοιβή» έχει και την ανάποδη πλευρά: τιμωρία «να μην πάρεις άδεια γιατί δεν έπιασες το στόχο κ.λπ.».
Αρκετοί συνάδελφοι που αποδέχτηκαν τη λογική των στόχων το μετάνιωσαν και συνειδητοποίησαν την παγίδα, σήμερα που ζούμε την αφόρητη πίεση της στοχοθεσίας, που πολλοί ένιωσαν τι θα πει να είσαι αναλώσιμος και να σε απαξιώνουν για κάποιον νεότερο και «αποδοτικότερο».
Άλλωστε, με τη λογική της Διοίκησης, ο ίδιος υπάλληλος μπορεί τον ένα μήνα να θεωρείται αποδοτικός και τον άλλο, που δεν έπιασε τον  στόχο, να είναι ανεπαρκής!  Ενόψει και πελατοκεντρικού μοντέλου, που η Διοίκηση δεν έχει ξεχάσει, είναι επομένως εξαιρετικά επικίνδυνη η εισαγωγή των ατομικών στόχων και πρέπει να τους απορρίψουμε συνολικά.
Να αντισταθούμε σε οποιαδήποτε σύνδεση μισθού-παραγωγικότητας, στην πολιτική των έκτακτων αμοιβών, στην καθημερινή στοχοθεσία, να μην μετατραπούμε σε πωλητές. Προσληφθήκαμε ως υπάλληλοι να εξυπηρετούμε την πελατεία στο ωράριό μας, κι ας το καταλάβουν διάφοροι που ήρθαν σήμερα στην Εθνική από την αγορά. Κόντρα στη λογική του ανταγωνισμού, του κανιβαλισμού και του ατομικού δρόμου, να προτάξουμε τη συναδελφική αλληλεγγύη και το συλλογικό αγώνα. Καλούμε τους συναδέλφους να μην υποκύψουν σε τυχόν απειλές και παραινέσεις (άμεσες ή έμμεσες) σχετικά με την επίτευξη των στόχων και να μην διστάσουν να μας καταγγέλλουν οτιδήποτε, προκειμένου να αποκρούσουμε τις επιθέσεις …
Αύγουστος 2016