Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων Τρ. Αττικής για την απεργοσπασία του ΣΥΤΑ στις 26/11

 

 Όταν πέφτουν οι μάσκες

Τα μεγάλα λόγια είναι εύκολα αλλά είναι η δράση που δηλώνει τις προτεραιότητες. Το προεδρείο του ΣΥΤΑ, λοιπόν, που στην επετειακή ανακοίνωση για το Πολυτεχνείο δήλωνε ετοιμότητα για …καταλήψεις, οδοφράγματα κι εξεγέρσεις (καθώς αυτοί δεν είναι «επαναστάτες του γλυκού νερού» κι απεχθάνονται τις ηχηρές κορόνες…) στη πράξη δεν έκανε ούτε αυτό που θα έπρεπε να θεωρείται το αυτονόητο: να δηλώσει συμμετοχή και στήριξη σε μια 24ωρη απεργία που προκήρυξε το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο στο οποίο ανήκει. Μια απεργία που αποφασίστηκε ομόφωνα, τουτέστιν με τις ψήφους και της δικής τους παράταξης (αυτής που πρόσκειται στο ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ ή Δημοκρατική Συμπαράταξη ή Ελιά ή όποιο άλλο όνομα παίρνει κατά καιρούς αυτό το μόρφωμα).

Το προεδρείο του ΣΥΤΑ λοιπόν που σε κάθε (μα κάθε) ανακοίνωση ομνύει στους συνδικαλιστικούς θεσμούς, τους οποίους αυτοί και μόνο αυτοί εκφράζουν ενώ όλοι οι άλλοι είμαστε λίγο-πολύ παρείσακτοι, εδώ βάζει στην άκρη τη θεσμολαγνεία του και υπονομεύει τη δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση στην οποία ανήκει, μόνο και μόνο επειδή οι συσχετισμοί εκεί είναι λίγο διαφορετικοί και ο εργοδοτικός/κυβερνητικος συνδικαλισμός δεν έχει την απόλυτη κυριαρχία, όπως π.χ. στην ΟΤΟΕ.

Επί της ουσίας όμως η στάση του ΣΥΤΑ ήταν αναμενόμενη. Γιατί να αγωνιστούν ενάντια στο ξεχείλωμα του ωραρίου εργασίας κάποιοι που έχουν απαλλαγή από εργασία εδώ και δεκαετίες; Γιατί να αγωνιστούν ενάντια στην ποινικοποίηση των απεργιακών κινητοποιήσεων όταν αυτή τους δίνει ένα πολύ καλό άλλοθι για να (εξακολουθούν να) κάνουν εργοδοτικό συνδικαλισμό; Γιατί να αγωνιστούν για ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους όταν είναι μέσα στα ιδιωτικά ασφαλιστήρια για λίγους; Γιατί να αγωνιστούν για το δημόσιο αγαθό της υγείας όταν αυτό αποδίδει καλύτερα ως εμπόρευμα μέσω των deal με ιδιωτικά ιατρεία και διαγνωστικά;

Μία στοιχειωδώς έντιμη στάση με την οποία θα μπορούσε να γίνει μια συνδικαλιστική αντιπαράθεση θα ήταν αν το προεδρείο έπαιρνε απόφαση μη συμμετοχής στην απεργία την οποία θα ανακοίνωνε εξηγώντας και τους λόγους. Δεν μπορεί, ωστόσο, να αναμένει κανείς μια στοιχειωδώς έντιμη στάση από κάποιους που έχουν χτίσει τη συνδικαλιστική τους καριέρα στη διπροσωπία. Στο πληκτρολόγιο Βελουχιώτηδες και στην πραγματική ζωή Μπογδάνοι.

 

Όχι παιχνιδάκια με το απεργιακό ταμείο

Αν η πολιτική εξαπάτηση επισύρει ηθική, κυρίως, απαξία δεν συμβαίνει το ίδιο κι όταν μπαίνουν ζητήματα οικονομικής διαχείρισης, όπου υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες ευθύνες. Η αποζημίωση των απεργών σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον κανονισμό λειτουργίας του απεργιακού ταμείου θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, όμως στο ΣΥΤΑ το προεδρείο πιστεύει ότι μπορεί να γράφει τους κανονισμούς στα παλαιότερα των υποδημάτων του επειδή έτσι γουστάρει. Καθώς λοιπόν την ίδια λίγο-πολύ πρακτική είχε ακολουθήσει και στην απεργία που είχε οργανώσει και πάλι το ΕΚΑ στις 18 του περασμένου Φεβρουαρίου, εννιά και πλέον μήνες μετά εξακολουθεί με το «έτσι θέλω» να μην καταβάλλει την προβλεπόμενη αποζημίωση στους απεργούς με προσχηματικές δικαιολογίες που προσβάλλουν τη νοημοσύνη.

Η επιλογή μας να μην επικεντρώνουμε την κριτική μας στα ζητήματα ταμιακής διαχείρισης του ΣΥΤΑ- κακώς ίσως, καθώς οι αφορμές δεν λείπουν- δεν σημαίνει ότι οι διαχειριστές του είναι ανεξέλεγκτοι. Οφείλουν να συμμορφωθούν στον κανονισμό και να καταβάλλουν στους συναδέλφους τα χρωστούμενα της προηγούμενης απεργίας τώρα καθώς και της χθεσινής άμεσα μόλις αυτή παρακρατηθεί. Η καλή μας πίστη έχει εξαντληθεί.

 

Τα καλύτερα έρχονται…

Αφού λούφαξε στην απεργιακή κινητοποίηση, το προεδρείο του ΣΥΤΑ συγκαλεί σήμερα τη μηνιαία συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, ίσα-ίσα για να βγάλει τη σχετική υποχρέωση βάσει καταστατικού. Ενδιαφέρον παρουσιάζει μόνο το πρώτο θέμα «Αναλογιστική Μελέτη Βιωσιμότητας του Κεφαλαίου Εφάπαξ του ΛΑΚ (ΛΑΚ ΙΙ) και συμπεράσματα αυτής». Με αγωνία περιμένουμε να μάθουμε τα προαποφασισμένα συμπεράσματα για το αναλογιστικό έλλειμμα του κεφαλαίου που το καθιστά μη βιώσιμο απειλώντας την επιβίωση της Τράπεζας στον ανταγωνισμό οπότε εμείς ως υπεύθυνοι εργαζόμενοι θα πρέπει να αποδεχτούμε το πετσόκομμά του... Θα μπορούσαν και να τα ηχογραφήσουν για να μην κουράζονται.

Έπειτα θα μπορέσουν να ασχοληθούν απερίσπαστοι με τα ζητήματα που απασχολούν το δικό τους συνδικαλισμό: την Black Friday και τις χριστουγεννιάτικες εορταστικές εκδηλώσεις, εκεί δηλαδή που γίνονται κουβαρντάδες με τις εισφορές μας.

 

Ανακοίνωση για την απεργία: BLACK THURSDAY στις τράπεζες στις 26/11/2020

 

BLACK THURSDAY στις τράπεζες στις 26/11/2020

 

Μιας και ανήκουμε στην πολυπληθή κατηγορία των ανθρώπων που ζούμε από τον μισθό μας, όπως ανακάλυψε πρόσφατα κι ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, μιας και δεν αναλάβαμε το «επιχειρηματικό ρίσκο» να κατέχουμε επιχειρήσεις, όπως τράπεζες, των οποίων τα κέρδη είναι των ιδιοκτητών οι ζημιές όμως του κοινωνικού συνόλου (ανακεφαλαιοποιήσεις, απώλεια θέσεων εργασίας, φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές κ.α.), η απεργία στις 26/11 δεν είναι και δεν πρέπει να γίνει ούτε για τους τραπεζοϋπάλληλους «άλλο ένα χαμένο μεροκάματο». Μην ξεχνάμε τη νέα απόπειρα απολύσεων συναδέλφων από την Τράπεζα Πειραιώς.

 

Για την κυβέρνηση της ΝΔ, ούτε η ανθρώπινη ζωή δεν μπαίνει πάνω από τα κέρδη των ταξικών της συμμάχων. Οι θλιβερές στατιστικές της πανδημίας έχουν την σφραγίδα των επιλογών της: δεν βρήκε χρήματα για να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας 8 μήνες τώρα, αρνείται πεισματικά να προσλάβει μόνιμους γιατρούς και νοσηλευτές στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά είναι έτοιμη να αποζημιώσει ξανά με υπέρογκα ποσά κλινικάρχες και ιδιώτες γιατρούς για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Τα παραμύθια για τον «υγιή» ιδιωτικό τομέα κατέρρευσαν πανηγυρικά: οι ιδιωτικές κλινικές δεν παίρνουν μέτρα γιατί κοστίζουν, (δεν ξεχνάμε τα δεκάδες κρούσματα και θανάτους σε αυτές, ενώ επιλέγουν να νοσηλεύσουν non-covid περιστατικά κατά την επίταξη), αρνούνται να δώσουν κλίνες για να παζαρέψουν περισσότερα λεφτά. 

 

Παράλληλα, η κυβέρνηση της ΝΔ επιβάλλει λοκντάουν με τη μορφή απαγορεύσεων κυκλοφορίας πανελλαδικά, κλείνει τους ανοιχτούς δημόσιους χώρους, με τα παπαγαλάκια της δαιμονοποιεί τη νεολαία, και παρουσιάζει πριν καν βγει το εμβόλιο «εθνικό σχέδιο εμβολιασμού» σαν να θέλει να μεταφέρει την προσοχή από τους ανατριχιαστικούς αριθμούς θανάτων καθημερινά.

Στην Επιτροπή της Βουλής, ο Υπουργός Εργασίας επέπληξε τους εκπροσώπους της ΓΣΕΕ για τις αντιρρήσεις που ψέλλισαν επί του νομοσχεδίου λέγοντας ότι «τα ψηφαλάκια (έρχονται) σε δεύτερη μοίρα μπροστά στο καλό της πατρίδας». Πατριωτικές θυσίες για μας, πακτωλός χρημάτων για το κεφάλαιο. Οι προβλέψεις του προσχέδιου νόμου Βρούτση για τα εργασιακά, που υπαγορεύονται από τις ενώσεις των εργοδοτών πλήττουν κάθε εργαζόμενο αλλά και άνεργο αυτής της χώρας, αφοπλίζουν το συνδικαλιστικό κίνημα και ποινικοποιούν τα μέσα αντίδρασης που διαθέτει. 

 

Πλήττουν συγκεκριμένα και τον κλάδο των τραπεζών, καταρχήν με την πρόβλεψη για ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας.Οι συνάδελφοι που ως τώρα πληρώνονταν κάποιες υπερωρίες θα τις χάσουν, ενώ θα επισημοποιηθεί το καθεστώς απλήρωτων υπερωριών που κάνει ήδη η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων. Με τη δε τηλεργασία, χιλιάδες τραπεζοϋπάλληλοι έχουν γίνει μόνιμα διαθέσιμοι, δουλεύουν όλη μέρα. Για να  «βγει η δουλειά» που ποτέ δεν τελειώνει, μιας και οι τράπεζες φρόντισαν καθένας μας να παράγει έργο που αντιστοιχεί σε 2 και 3 θέσεις εργασίας. Τώρα «και με το νόμο» θα καθόμαστε 10ωρο, και αν οι ανάγκες της επιχείρησης το επιτρέψουν, ενδέχεται να πάρουμε ρεπό ή 6ωρο εργασία (πιθανότατα μόνο «στα χαρτιά»). 

 

Πάλι καλά, θα λέμε, που δεν εργαζόμαστε στα βαριά και ανθυγιεινά της βιομηχανίας, όπου οι υπερωρίες διπλασιάζονται και όπου η εντατικοποίηση πληρώνεται με εργατικά ατυχήματα και απώλειες ανθρώπινων ζωών. Έτσι εννοεί η κυβέρνηση τη «δημιουργία νέων θέσεων εργασίας»; Κάποιοι να εργάζονται 10ωρα και 12ωρα με πετσοκομμένους μισθούς, και κανένας νέος να μη βρίσκει δουλειά; Με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που, όπως είχαμε αναδείξει και στην ανακοίνωσή μας τον Σεπτέμβρη, θα πλήξει τα ασφαλιστικά ταμεία και τον ΟΑΕΔ, και την αύξηση των υπερωριών όχι μόνο δεν θα μειωθεί η ανεργία αλλά θα γίνει κανονικότητα η ευελιξία και η ανασφάλεια.

 

 

Η επέλαση των τραπεζιτών με διωγμούς και απολύσεις πρέπει να  βρει αντίσταση!

 

Ο κλάδος μας είναι παράδειγμα για το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων, καθώς αυτή τη στιγμή η επίθεση εξελίσσεται ενιαία και ραγδαία. Από τη μια μέρα στην άλλη εκατοντάδες συνάδελφοι στην Alpha Bank, την Πειραιώς, τη Eurobank, την Αττικής βρέθηκαν σε άλλο εργοδότη, στα funds ή θυγατρικές, ενώ δεκάδες απολύθηκαν με τα δήθεν προνομιακά προγράμματα των εθελουσιών. Παρά την τεράστια απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας στις τράπεζες με στοιχεία, οι τραπεζίτες δεν σταματούν το πογκρόμ εναντίον μας, με εκβιασμούς, κλείσιμο καταστημάτων, αναγκαστικές άδειες. Ακόμα τις βαφτίζουν «εθελούσιες» και πληρώνουν οικονομικά ΜΜΕ να τις διαφημίζουν. Θέλουν να διώξουν τραπεζοϋπαλλήλους με κεκτημένα συλλογικά δικαιώματα, να τους αντικαταστήσουν με ελαστικά εργαζόμενους εκτός συλλογικών συμβάσεων (ενοικιαζόμενους κλπ),  είτε με καλοπληρωμένους γιάπηδες και κυβερνητικά ρουσφέτια.

 

Παράλληλα, μεγάλο κομμάτι του νέου νόμου που έφεραν εν μέσω κορονοιού, αφορά την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου.Ο Νόμος Βρούτση εκμεταλλεύεται την είσοδο στην ψηφιακή εποχή για να καθιερώσει πλήρη έλεγχο στα σωματεία (ηλεκτρονικό μητρώο, ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, αλλαγή στον τρόπο λήψης απόφασης για απεργία). Καθιστά εκ προοιμίου αδύνατη την επιτυχία μιας απεργίας εισάγοντας το εξωφρενικό ποσοστό του 40% ως προσωπικό ασφαλείας, ενώ ποινικοποιεί πτυχές της συλλογικής δράσης που σχετίζονται με την περιφρούρηση μιας απεργίας, όπως οι αποκλεισμοί κτιρίων. Τα παραπάνω είναι η επισφράγιση και θεσμοποίηση μεθόδων καταστολής που μια γεύση τους πήραμε και πρόσφατα, στις 17/11. Μας το αποδεικνύουν: τρέμουν την απεργία και θέλουν να την απαγορέψουν, τρέμουν τη συλλογική δράση, τους δυναμικούς αγώνες, τις καταλήψεις. Αυτά δηλαδή που μπορούν να ανατρέψουν τα σχέδιά τους. 

 

            Η κυβέρνηση φρόντισε πρόσφατα να «στολίσει» το κτίριο της Βουλής με εικόνες από την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση και τον πολεμικό μηχανισμό του κράτους ( 21/11) την ώρα που επιτίθεται με νομοσχέδια και απαγορεύσεις στο λαό. Για την παταγώδη αποτυχία της στην Υγεία, την Παιδεία, την ίδια την προστασία της ανθρώπινης ζωής ξέρει ότι είναι θέμα χρόνου η κοινωνική έκρηξη.  Τα αυθαίρετα και εξοντωτικά πρόστιμα που έχει επιβάλει, ο πλήρης έλεγχος στη ζωή μας προκειμένου να συνεχίζεται απρόσκοπτα η οικονομική ζωή για τη διαφύλαξη και ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου παρά το lockdown, οι προσαγωγές και οι συλλήψεις για όσους τολμάνε να υψώσουν φωνή, πρέπει να αποδοκιμαστούν από ΟΛΟΥΣ μας συλλογικά και ενωτικά. Μόνο ένα αποφασισμένο εργατικό κίνημα μπορεί να τους χαλάσει τα σχέδια.

 

Στις 26/11 έχει ομόφωνα προκηρύξει απεργία το ΕΚΑ και εργατικά κέντρα σε όλη την Ελλάδα, καθώς και η ΑΔΕΔΥ και ετοιμάζεται πανεργατική απάντηση. Το ίδιο οφείλει να κάνει και η ΟΤΟΕ και όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία των τραπεζών για να καλύψει με όλα τα μέσα τους τραπεζοϋπάλληλους πανελλαδικά. Πρέπει ο κλάδος να απαντήσει στην επίθεση κυβέρνησης και τραπεζιτών, δεν μπορεί να αφήνουμε χιλιάδες συναδέλφους μας άνεργους.

 

Να αλλάξει στρατόπεδο ο φόβος! Στις 26/11 κάνουμε log out! 

 

Απεργούμε ενάντια στην κυβέρνηση  που μας αφήνει να πεθάνουμε!

Απεργούμε ενάντια στους εργοδότες που μας διώχνουν από τη δουλειά!

Απεργούμε για τη ζωή μας, για τα παιδιά μας, για να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, για να έχουμε αξιοπρεπή δημόσια υγεία και παιδεία!

Απαιτούμε εδώ και τώρα ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ του αγώνα, με τη μαζική μας συμμετοχή να απαιτήσουμε συνέχεια, οι συνάδελφοι να έχουν λόγο με συνελεύσεις και συγκεντρώσεις, αγώνας διαρκείας μέχρι να επιβάλουμε νίκη! Κανένας τραπεζοϋπάλληλος στη δουλειά, ΚΑΝΕΝΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΟΣ! Να είναι ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ για κυβέρνηση και εργοδότες!

 

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, 11.00 ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ με όλα τα μέτρα προστασίας 

 

 

http://pantrapezikosxhma.blogspot.com/, τηλ 6947724051

 

Αίτημα Γενικών Συμβούλων για συνεδρίαση ΓΣ ΟΤΟΕ και προκήρυξη απεργίας

 23/11/2020

Συνάδελφε πρόεδρε, μέλη του Γενικού Συμβουλίου της ΟΤΟΕ.

Με αφορμή τις καταιγιστικές εξελίξεις στον κλάδο, εξελίξεις που περιγράφονται και στις 2 τελευταίες ανακοινώσεις (Νο.50 και 51) της ΟΤΟΕ,  με την αθρόα συρρίκνωση και το κλείσιμο καταστημάτων σε μια σειρά περιοχών της επικράτειας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους κατοίκους και τις τοπικές κοινωνίες των περιοχών αυτών, αλλά και με επιστέγασμα την επιβολή αναγκαστικής άδειας εκ μέρους της εργοδοσίας στους συναδέλφους που υπηρετούν στα καταστήματα αυτά, έχουμε την πεποίθηση ότι είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η σύγκληση του Γενικού Συμβουλίου της ΟΤΟΕ με τη συμμετοχή και των ΔΣ των συλλόγων μελών της Ομοσπονδίας, για λήψη απόφασης προκήρυξης ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ, ΚΛΑΔΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ στις 26/11, ενώνοντας τη φωνή των τραπεζοϋπαλλήλων με τη φωνή των υπόλοιπων συνδικάτων που έχουν ήδη προκηρύξει απεργία.

Προς αυτή την κατεύθυνση, καλούμε το Προεδρείο της ΟΤΟΕ να προχωρήσει άμεσα στη σύγκληση του Γ.Σ. της ομοσπονδίας.

Οι Γενικοί Σύμβουλοι

  1. Ντότσικας Φώτης

  2. Γοίλιας Ισίδωρος

  3. Μπεμπένης Μανώλης

  4. Αθανασάκης Γιάννης

  5. Γουγούλης Γιώργος

  6. Λαζαροπούλου Γιώτα

  7. Μητροτάσιος Σπύρος

  8. Αμπάτης Διονύσης

  9. Δαβαλάς Ανδρέας

10. Καρυώτη Ήβα

11. Κουφός Γιώργος

12. Χαλιού Έφη

13. Γεωργούλης Διονύσης

14. Καββαδίας Αντώνης

15. Κωτίτσα Νάνση

16. Πολύζος Φάνης

Για τις 17/11/2020

Αγωνιστική Συνεργασία στην ΟΤΟΕ 

 

 

Στις 17 Νοέμβρη μία σημαντική μερίδα του ταξικού κινήματος, συμπεριλαμβανομένων και πολλών τραπεζοϋπαλλήλων, αψηφήσαμε την προσπάθεια της κυβέρνησης ΝΔ και του υπουργού ΠροΠο να φιμώσει τις φωνές αντίστασης στην ανθρωποκτόνα πολιτική τους και κατεβήκαμε στο δρόμο.

Γνωρίζαμε ότι θα επιστρατευόταν κατά χιλιάδες το μόνο εργατικό δυναμικό της χώρας που δεν πάσχει από ελλείψεις προσωπικού και που έκανε προσαγωγές αναίτια, σαν να υπάκουε σε εντολές ατομικής στοχοθεσίας.

Βιώσαμε μαζί με άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες τη χαρά να περνάμε ένα ένα τα μπλόκα που είχαν στηθεί σχεδόν σε κάθε γωνία της πόλης για να προσεγγίσουμε τα ελάχιστα σημεία που δεν είχαν (ακόμα) χτυπηθεί από τις αύρες και τα ΜΑΤ του Χουντοχοϊδη.

Νιώσαμε στο πετσί μας ότι η Χούντα δεν τελείωσε το ΄73.

Η απαγόρευση της πορείας αποδείχτηκε ότι δεν βασίστηκε σε κανένα υγειονομικό κριτήριο, αφού οι δυνάμεις καταστολής ήταν οι μόνες υπεύθυνες για τον συνωστισμό διαδηλωτών, για το στοίβαγμα προσαχθέντων σε κλούβες και κρατητήρια.

Εκεί που το κράτος θα έπρεπε να προστατεύει την υγεία μας, με προσλήψεις σε νοσοκομεία, σχολεία, ΜΜΜ, επέλεξε να στραφεί ενάντια σε όσους επιμένουμε να διεκδικούμε τα αυτονόητα.

Ακόμα κι αν έρθουν να μας συλλάβουν κάτω απ΄ το σπίτι μας, όπως έγινε στα Σεπόλια, ακόμα κι αν προσλάβουν έναν μπάτσο για κάθε πολίτη, δεν πρόκειται να μας πτοήσουν.

Στις 26/11 θα κατέβουμε στην απεργία που έχει προκηρυχθεί σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για να υπερασπιστούμε τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και να αντιταχθούμε σε κράτος και κεφάλαιο που μας κλέβουν τη ζωή.

Απαιτούμε την απελευθέρωση και την απαλλαγή των συλληφθέντων από τις κατασκευασμένες εναντίον τους κατηγορίες. Απαιτούμε τη διαγραφή των εξοντωτικών προστίμων  των 300 ευρώ που επιβλήθηκαν σε δεκάδες αγωνιστές πανελλαδικά.

Στις 17/11 δεν μας έδειξαν το σκληρό αλλά το πραγματικό τους πρόσωπο. Οι μέρες της εξουσίας τους είναι μετρημένες.

18/11/2020

http://pantrapezikosxhma.blogspot.com/, τηλ 6947724051

Ανακοίνωση για τη μετακίνηση εργαζομένων της Τρ. Αττικής στην Qquant

Υπηρέτες δύο αφεντάδων; Όχι εμείς!

Την εβδομάδα που πέρασε συνέβησαν κάποια γεγονότα που μπορούν να χαρακτηριστούν καινοφανή όχι μόνο για την Τράπεζα αλλά για τη μισθωτή εργασία γενικότερα. Οι εννέα συνάδελφοί μας της πρώην Δ/νσης Διαχείρισης Καθυστερήσεων που είναι πλέον τοποθετημένοι στη Δ/νση Μετασχηματισμού, ενημερώθηκαν προφορικά  (αρχικά τηλεφωνικά και στη συνέχεια δια ζώσης) από στέλεχος της Qquant ότι, αρχής γενομένης από σήμερα, θα προσέρχονται για εργασία στην έδρα της εν λόγω εταιρείας. Από όσες διευκρινιστικές ερωτήσεις έθεσαν οι συνάδελφοι, έγινε σαφές ότι οι όροι και οι συνθήκες που διέπουν το εργασιακό καθεστώς στη συγκεκριμένη εταιρεία είναι πολύ διαφορετικοί από αυτούς των τραπεζοϋπαλλήλων.

Στην περίπτωση αυτή είναι τόσες οι παρατυπίες που έχουν γίνει ώστε πραγματικά δεν ξέρει κανείς από πού να αρχίσει. Επιγραμματικά θα θέσουμε τα εξής:

·    Η μετάβαση των εργαζομένων της πρώην ΔΔΚ που ακολούθησε τη μεταβίβαση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, έγινε μέσα από μια διαδικασία η οποία συμφωνήθηκε εγγράφως ανάμεσα στα τρία μέρη (τράπεζα, σύλλογος εργαζομένων, εταιρεία διαχείρισης). Οριζόταν με σαφήνεια ότι το πρόγραμμα μετάβασης είχε εθελοντικό χαρακτήρα κι έτσι κάποιοι επέλεξαν να παραμείνουν στην Τράπεζα, ενώ κάποιοι άλλοι να λάβουν τις προβλεπόμενες πρόσθετες παροχές και να αποχωρήσουν. Γενικά μιλώντας, δε συνηθίζεται να δίνονται κίνητρα για να πάει κανείς κάπου καλύτερα από εκεί που είναι αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η διάρκεια αυτού του προγράμματος έχει παρέλθει εδώ και πολλούς μήνες. Όσοι επέλεξαν να μην κάνουν χρήση του προγράμματος και παρέμειναν στην Τράπεζα, είναι τραπεζοϋπάλληλοι με τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με όλους τους υπόλοιπους.

·    Το διευθυντικό δικαίωμα, η δυνατότητα δηλαδή του εργοδότη να ορίζει τη θέση και τη φύση της εργασίας που θα παρέχει ο υπάλληλός του σε μια οργανογραμματική δομή που διαμορφώνει η επιχείρηση σύμφωνα με τους στόχους και τις προτεραιότητες της, δεν είναι απεριόριστο. Υπόκειται σε και δεσμεύεται από την εκάστοτε υφιστάμενη νομοθεσία, μέρος της οποίας αποτελούν και οι συλλογικές συμβάσεις, και η οποία σαφώς και υπερισχύει όταν έρχεται σε αντίθεση με αυτή. Στην περίπτωση της Τράπεζας λοιπόν, η διοίκηση έχει δικαίωμα να ανοίγει και να κλείνει καταστήματα, να συστήνει και να καταργεί διευθύνσεις, να συγκροτεί και να διαλύει επιτροπές και ομάδες έργου κτλ. Δεν μπορεί όμως να ορίζει για τους εργαζόμενους σε αυτές το ωράριο, τις άδειες και όποια άλλα ζητήματα ρυθμίζονται από τις συλλογικές συμβάσεις. Στην περίπτωση αυτή θα είχαμε υπέρβαση του διευθυντικού δικαιώματος και κάθε αποτέλεσμα που θα παρήγαγε αυτό θα ήταν άκυρο.

·    Στη συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια το λεγόμενο διευθυντικό δικαίωμα δεν υφίσταται καν. Οι συνάδελφοι της πρώην ΔΔΚ είναι υπάλληλοι της Τράπεζας, αναφέρονται αποκλειστικά και μόνο σε αυτή και καμία τρίτη εταιρεία δεν δικαιούται να τους δίνει εντολές. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με υπέρβαση αρμοδιοτήτων αλλά με κάτι που στο ποινικό δίκαιο θα ονομαζόταν “αντιποίηση αρχής”.

·    Καθώς “στην προκείμενη περίπτωση δεν τηρήθηκαν οι νομοκανονιστικές διατάξεις” αυτή η διαδικασία μετακίνησης των συναδέλφων δεν είχε καμία νομική βάση, οπότε η Τράπεζα και η Qquant υποχρεώθηκαν σε προσωρινή αναδίπλωση. Όπως, δε, συμβαίνει πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις όταν κάποια παρατυπία έρχεται στο φως, άρχισε ένα γαϊτανάκι αποποίησης ευθυνών από τους διοικούντες από τους οποίους κανείς δεν είχε ιδέα για το τι έχει συμβεί. Δεν έχουμε ούτε τα μέσα αλλά ούτε και τη διάθεση να υποκαταστήσουμε τη Δ/νση Εσωτερικού Ελέγχου στη διερεύνηση των ευθυνών, αλλά στην περίπτωση αυτή έχει διαπραχθεί μεταξύ άλλων και μια καραμπινάτη παρανομία μπροστά στην οποία δεν μπορεί κανείς να κλείσει τα μάτια. Οι αριθμοί τηλεφώνου των συναδέλφων, οι διευθύνσεις κατοικίας τους και η προϋπηρεσία τους στην Τράπεζα, κάποια δηλαδή από τα κατεξοχήν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, χωρίς καμία συναίνεση ή εξουσιοδότηση δόθηκαν σε κάποιον τρίτο. Τα στοιχεία αυτά τηρούνται στη Δ/νση Ανθρώπινου Δυναμικού και υπεύθυνος για την ορθή φύλαξη και διαχείρισή τους είναι εκ των πραγμάτων ο επικεφαλής της. Στην περίπτωση αυτή είχαμε παράδοση αυτών των δεδομένων και ο αρμόδιος για την τήρησή τους φέρει σοβαρές πειθαρχικές (κι ενδεχομένως όχι μόνο) ευθύνες. Άλλωστε και ο ίδιος ο όρος “θέση ευθύνης” υποδηλώνει ότι αυτός που την κατέχει εκτός από προνόμια έχει και κάποιες αυξημένες υποχρεώσεις.

·    Τέλος, όσον αφορά τη στάση του προεδρείου του Συλλόγου, ήταν η απολύτως αναμενόμενη. Προτροπή στους συναδέλφους να κινηθούν αν θέλουν από μόνοι τους δικαστικά και αυτοί θα τους συνδράμουν με θετικές σκέψεις και προσευχές, συστήνοντας παράλληλα να πάει ο καθένας με το δικό του δικηγόρο. Άλλωστε το -αδρά αμειβόμενο από τις συνδρομές μας – συνεργαζόμενο νομικό γραφείο ενίοτε κάνει μπίζνες και με την Τράπεζα και δεν θα ‘θελε να τις χαλάσει για χάρη μερικών εργαζόμενων. Όσο για το Σ.Υ.Τ.Α., ο ρόλος του εξαντλήθηκε στο να εξασφαλίσει έγκαιρα τη μετάθεση των “πουλέν” του. Από εκεί και πέρα, όταν κάποιον τον κρατάει η εργοδοσία στο χέρι, λογικό είναι να στέκεται σούζα μπροστά της και να παριστάνει διαρκώς ότι ψιχαλίζει.

Εν ολίγοις, εφόσον η Τράπεζα επιθυμεί να ασκήσει το διευθυντικό της δικαίωμα και να στήσει μια ομάδα έργου με τους συγκεκριμένους εργαζόμενους για να συνεργαστεί με την εταιρεία διαχείρισης, καλείται να το κάνει με νόμιμο τρόπο. Ως τότε καμιά μετακίνηση δε γίνεται δεκτή.

Πρωτοβουλία Εργαζομένων Τράπεζας Αττικής

 

Νέα ανακοίνωση για την απόσχιση κόκκινων δανείων στην Alpha Bank

 

Δεν είναι μόνο οι τραπεζίτες το πρόβλημα, είναι και τα τσιράκια τους

 

Στις 20/10/2020 συνεδρίασε το Γενικό Συμβούλιο της ΟΤΟΕ με θέμα τις εξελίξεις στην Alpha Bank «κατόπιν εορτής», όταν 370 περίπου εργαζόμενοι της τράπεζας είχαν ήδη υπογράψει ατομικές συμβάσεις μεταφοράς στην εταιρεία CEPAL. Η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ – ΕΝΟΤΗΤΑ όχι μόνο υπερασπίστηκε την επιλογή του Συλλόγου Εργαζομένων της Alpha Bank να μεσιτεύσει τη μεταφορά αυτή, αλλά εγκάλεσε και τους 15 συμβούλους που ζήτησαν με υπογραφές τη διενέργεια του Συμβουλίου. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της ΟΤΟΕ ομολόγησε ότι πληροφορήθηκε τους κατάπτυστους όρους των ατομικών συμβάσεων αφότου είχαν υπογραφεί από τους μισούς περίπου συναδέλφους αλλά και πάλι τα βέλη του στράφηκαν σε μας, που αντιταχθήκαμε στην επαίσχυντη συμφωνία.

Μας καταλογίσανε ανευθυνότητα επειδή οι αγώνες που επιδιώκουμε, όπως στην περίπτωση της συμφωνίας Τράπεζας Πειραιώς για την Intrum, βάζουν δήθεν σε περιπέτειες τις διαπραγματεύσεις που γίνονται για το μέλλον των εργαζομένων στον κλάδο. Τη συμφωνία αυτή χαρακτήρισαν «κέντημα» όταν 24 συνάδελφοι απολύθηκαν και όσοι πήγαν στην Intrum δεν καλύπτονται από την κλαδική σύμβαση. Η ΟΤΟΕ έχει ήδη στρώσει το δρόμο στους εργοδότες για την παραβίαση των συμβάσεων χωρίς συνέπειες και τους ανοίγει την όρεξη για ακόμα περισσότερα. Μια τέτοια υποταγμένη λογική της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας οδηγεί την ομοσπονδία να χειραγωγείται από τις επιδιώξεις κυβέρνησης και τραπεζιτών. Επικαλείται μια θλιβερή νομική πραγματικότητα για να αποποιηθεί τις ευθύνες που έχει για τη διασφάλιση και βελτίωση των εργασιακών σχέσεων στον κλάδο αλλά και ευρύτερα. Καλλιεργεί τη μοιρολατρία και ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική». Έτσι μόνο, με τη λογική του λιγότερο κακού, καταφέρνει να κερδίζει τη συναίνεση των εργαζομένων που τους επανεκλέγουν.

Ωστόσο, οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τη βελτίωση επιμέρους όρων των ατομικών συμβάσεων κι οποιαδήποτε επαγγελία για ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον στη CEPAL, στο οποίο εξαντλήθηκαν οι τοποθετήσεις της ηγεσίας, συσκοτίζει τη συζήτηση για την ευρύτερη εικόνα, που είναι η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στον κλάδο, όπως συμβαίνει ήδη με τους χιλιάδες ενοικιαζόμενους υπαλλήλους. Και παράλληλα, η επίρρωση του τραπεζικού κεφαλαίου και συστήματος, υπέρ του οποίου λαμβάνονται σκανδαλώδεις αποφάσεις σε βάρος κάθε εργαζόμενου και κάτοικου αυτής της χώρας. Ο πτωχευτικός Νόμος που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες είναι εξόφθαλμα υπέρ των τραπεζών και οι εργατοπατέρες μας λένε ότι πρέπει να γίνουμε Ιφιγένειες!

Η παρουσία και του νομικού συμβούλου του Συλλόγου Alpha Bank, αλλά και ανθρώπου της αγοράς, όπως μας πληροφόρησε, ήταν ό,τι έπρεπε για να δοθεί και  ένας αέρας τεχνοκρατικής αυθεντίας στην υπόθεση. Προεδρικό Διάταγμα 178/2002 και Ν.4601/2019 περί αποσχίσεων και μεταφοράς εργαζόμενων παρουσιάζονταν ιδιαίτερα από τον Πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων Alpha Bank σαν τα άθραυστα βράχια πάνω στα οποία θα προσέκρουε μια αντίδραση που όχι μόνο δεν φρόντισαν να οργανώσουν, αλλά αντίθετα αμαυρώνουν και συκοφαντούν οποιαδήποτε διάθεση για την οργάνωσή της. Τι να περιμένει όμως κανείς από τους νεναίκους;

Είναι σίγουρο πως με τις πλάτες της κυβέρνησης ΝΔ, που περνάει συνεχώς νόμους υπέρ του κεφαλαίου , όπως για τα εργασιακά, τον πτωχευτικό κώδικα, τον συνδικαλιστικό, οι τράπεζες και οι servicers (όπως πρέπει κατά ΟΤΟΕ να αποκαλούμε πλέον τα κοράκια) θα πλουτήσουν στις πλάτες μας ως εργαζόμενων, ως πολιτών και ως πελατών τους.

 Με αυτούς τους καταθλιπτικούς συσχετισμούς και το άθλιο φιλοεργοδοτικό κλίμα μέσα στο ΓΣ, η κατάθεση κάποιας αγωνιστικής πρότασης δεν έχει σχεδόν κανένα νόημα παρά τυπικό και μόνο. Εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι το αίτημα που αγκαλιάζουν όλοι οι εργαζομενοι που θέλουν να παραμείνουν τραπεζοϋπάλληλοι είναι το «Όχι στην απόσχιση και ακύρωση της συμφωνίας συνολικά». Εξακολουθούμε να  επιμένουμε ότι τέτοια κρίσιμα ζητήματα απαιτούν γενικές συνελεύσεις και συμμετοχή και αποφάσεις των ίδιων εργαζόμενων ντε φάκτο. Επιμέρους θέματα όπως τροποποίηση των συμβάσεων, έλεγχος των παραρτημάτων όπως πρότειναν η ΕΑΚ και το Αγωνιστικό Μέτωπο αποδέχονται ουσιαστικά την απόσχιση.

Η πρότασή μας απευθύνεται στους εργαζόμενους. Ευθύνη όλων μας είναι να αντιδράσουμε και να ξεπεράσουμε τον συμβιβασμένο συνδικαλισμό. Οι συμβάσεις που υπογράφτηκαν πρέπει να παρθούν πίσω και να μην υπογράψουν τίποτα άλλο μέχρι οι ίδιοι, μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, όπως οι γενικές συνελεύσεις, να αποφασίσουν τα βήματά τους από δω και πέρα. Είναι σίγουρο πως σε περίπτωση που αρνηθούν να ακολουθήσουν το δρόμο που έστρωσαν οι εργοδοτικοί θα βρουν συμμάχους και στήριξη από τις ταξικές δυνάμεις στον κλάδο. Σίγουρο επίσης είναι ότι χωρίς συλλογικό αγώνα, απεργίες και δυναμική αντίδραση, δεν πρόκειται να κερδίσουμε το παραμικρό και θα έλθουμε πιο κοντά στο καθεστώς δουλείας που θέλουν  να μας επιβάλουν.

YΓ. Σε νέα ανακοίνωση η ΟΤΟΕ μας πληροφόρησε ότι σε συνάντηση με τη CEPAL, της εξέθεσε «τις θέσεις της» για διασφάλιση των δικαιωμάτων των μεταφερόμενων τον Δεκέμβριο εργαζόμενων, για τους οποίους πανηγυρίζει ότι έχουν πλειοψηφικά υπογράψει τις άθλιες ατομικές συμβάσεις κάτω από τους εκβιασμούς, και η εταιρεία απάντησε να ξανασυναντηθούν τον Ιανουάριο του ...2021!

 

Noέμβριος 2020

http://pantrapezikosxhma.blogspot.com/, τηλ 6947724051