Οξύνεται σε όλα τα επίπεδα η επίθεση των τραπεζών στους
εργαζόμενους που εργάζονται στον κλάδο, με τα σχέδια αναδιάρθρωσης να προχωρούν
σε κάθε τράπεζα και την κεντρική επιδίωξη για διάλυση των εργασιακών σχέσεων να
προχωρά βήμα βήμα. Μπαράζ δημοσιευμάτων τις τελευταίες βδομάδες σε όλα τα ΜΜΕ
φτιάχνουν κλίμα τρομοκρατίας, με αναφορά σε κύμα αποχωρήσεων τραπεζοϋπαλλήλων,
χιλιάδες απολύσεις, μειώσεις καταστημάτων. Η αναγκαία ψηφιοποίηση των
τραπεζικών εργασιών, κάτι προφανώς θετικό, χρησιμοποιείται ως αφορμή από τους
εργοδότες για να μειώσουν το εργατικό κόστος και τις θέσεις εργασίας, να
αντικαταστήσουν το προσωπικό με φθηνούς και ελαστικά αμειβόμενους εργαζόμενους.
Σε όλες τις τράπεζες κυριαρχεί η εργοδοτική τρομοκρατία, οι απειλές, η πίεση
για επίτευξη των στόχων, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι ελαστικές εργασιακές
σχέσεις, το ξεζούμισμα των εργαζόμενων.
Σ αυτό το πλαίσιο εκβιασμών και φόβου ξεκίνησαν νέα
προγράμματα αποχώρησης εργαζομένων από την αρχή του 2018, που μόνο «εθελούσιες»
δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Χρήματα για υπερωρίες και αυξήσεις μισθούς δεν
υπάρχουν, όμως για εθελούσιες βρίσκουν, αποκαλύπτοντας το στηρατηγικό τους
σχέδιο. Με τις ευλογίες του SSM και των ξένων μετόχων, πιέζουν αφόρητα για να μειωθούν
χιλιάδες θέσεις εργασίας επιπλέον των 20.000 που έχουν χαθεί τα τελευταία
χρόνια, αναφέροντας ότι “οι ελληνικές
τράπεζες έχουν μείνει πολύ πίσω, σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές, στο σκέλος της μείωσης του λειτουργικού κόστους με περικοπές
καταστημάτων και προσωπικού». Φυσικά, το κόστος αυτό δεν αφορά καθόλου τα εκατομμύρια που
σπαταλούν οι τράπεζες σε εταιρείες «outsourcing» για διάφορα «έργα», τους χρυσοπληρωμένους γιάπηδες που ακόμα
κατακλύζουν τον κλάδο, μεγαλοστελέχη που φεύγουν με πακέτα εθελουσιών έχοντας
ήδη κλείσει την επόμενη δουλειά τους, ή τα ανείσπρακτα δάνεια από
μεγαλοεπιχειρηματίες εργολάβους, καναλάρχες, εφοπλιστές κλπ.
Έτσι, η Πειραιώς ξεκίνησε τα Χριστούγεννα με την ανακοίνωση απόσχισης του κλάδου των καθαριστριών
και φυλάκων. Μετά από αντιδράσεις των
συλλόγων και των ίδιων των καθαριστριών, συνεχίζεται η διαβούλευση μεν, ωστόσο
φημολογείται ότι η πλειοψηφία των συναδέλφων αποχώρησε σιωπηλά με υψηλές
αποζημιώσεις. Ταυτόχρονα, βρίσκεται σε εξέλιξη πρόγραμμα «εθελούσιας», με
αυξανόμενες πιέσεις ειδικά σε συγκεκριμένες περιοχές, με στόχο 1000
αποχωρήσεις.
Η Eurobank υλοποίησε πρόγραμμα αποχώρησης εργαζομένων, σε
συγκεκριμένες περιοχές και διευθύνσεις, με καταγγελίες από τους εργαζόμενους
για απίστευτες πιέσεις και τρομοκρατία από στελέχη της τράπεζας. Όσοι δεν
συμφωνούσαν, τους ανακοινώνεται η μετάθεσή τους σε νεοσύστατη διεύθυνση
φάντασμα (Customer File Completion), ενώ ταυτόχρονα μετέφεραν τους εργαζόμενους
στην καταμέτρηση σε ιδιωτική εταιρεία. Παρά ωστόσο το κλίμα εκφοβισμού και
απειλών, λιγότεροι από 300 εργαζόμενους αποχώρησαν, ενώ ο στόχος που είχε θέσει
η τράπεζα ήταν 500.
Στην Alpha Bank, υπήρξε απευθείας εκβιασμός από την Τράπεζα σε φύλακες και
καθαρίστριες στα τέλη του 2017, ότι ή θα μεταφερθούν σε εργολάβο ή θα
απολυθούν. 13 φύλακες που δεν δέχτηκαν, έλαβαν καταγγελία απόλυσης, ενώ οι
καθαρίστριες που μεταφέρθηκαν σε εταιρεία αμείβονται με 3 ευρώ την ώρα!
Ταυτόχρονα, σε όλα τα καταστήματα της τράπεζας υπάρχει τρομοκρατία για πωλήσεις
και στόχους από διευθυντές με το φόβητρο της απόλυσης.
Στην Εθνική, επικρατούν η εντατικοποίηση, η πίεση για στόχους, η
καθημερινή παραβίαση του ωραρίου, η παραβίαση του κανονισμού εργασίας με
τοποθετήσεις συμβούλων από την αγορά, η αύξηση του ενοικιαζόμενου προσωπικού
και του outsourcing σε όλους τους κλάδους (πληροφορική, τεχν. υπηρεσίες,
ακίνητα κλπ). Παράλληλα, η Διοίκηση έχει αφήσει χωρίς επικουρική εδώ και 4
μήνες τους 16.500 συνταξιούχους της ΕΤΕ, καθώς ισχυρίζεται ότι αν συνεχίσει να
καταβάλει τα χρήματα του ελλείμματος του Λογαριασμού Επικούρησης, για το οποίο
η ίδια ευθύνεται, θα κλείσει η τράπεζα!
Στη δε Τράπεζα Αττικής, τη στιγμή που έχει ανοίξει η συζήτηση για
αλλαγή του κανονισμού εργασίας, στο μάτι της τράπεζας μπήκαν οι συνάδελφοι που
έχουν προσφύγει στο ν. 3869, με μεταθέσεις και απειλές από πλευράς τράπεζας.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Οι τράπεζες, με τη στήριξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιτίθενται
στο προσωπικό αλλά και στην κοινωνία, φορτώνοντας τις ζημιές τους από τους
μεγαλοκαρχαρίες στο φτωχόκοσμο, με ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για σπίτια
χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, που δεν προστατεύονται πια μετά
τους κατάπτυστους νόμους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ακόμα δεν έχει στεγνώσει το μελάνι για το πολυνομοσχέδιο του
Ιανουαρίου που ψήφισε η κυβέρνηση Τσίπρα για τη γ΄ αξιολόγηση. Η ουσιαστική
κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας στα πρωτοβάθμια σωματεία, η καθιέρωση
των ηλεκτρονικών ως μοναδικού τρόπου διενέργειας των πλειστηριασμών και η
επέκτασή τους ακόμα και για χρέη 500 ευρώ! προς την εφορία, οι ιδιωτικοποιήσεις
βασικών υπηρεσιών (ΔΕΗ, ενέργεια, νερό, συγκοινωνίες), οι μειώσεις συντάξεων είναι τα δώρα της
κυβέρνησης στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Η Λαγκάρντ δηλώνει ότι οι
μεταρρυθμίσεις δεν έχουν σαφές σημείο τερματισμού και … μένουν πολλά να γίνουν
ακόμα. Όλα αυτά διευκολύνουν τις ομαδικές απολύσεις, ιδιαίτερα στον κλάδο μας,
την επιβολή ενός εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα.
Η συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου, με την κυριαρχία του
εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού σε ΟΤΟΕ και Συλλόγους, βάζει πλάτη
στους τραπεζίτες, αλλά και στην κυβέρνηση. Είχαμε δίκιο όταν καταγγέλαμε την
κλαδική σύμβαση με το ευχολόγιο περί «βούλησης» για προστασία της απασχόλησης.
Αρνήθηκαν να κηρύξουν απεργία στις 12/1 ενάντια στο χτύπημα του δικαιώματος
στην απεργία και το πολυνομοσχέδιο, συναινούν στα σχέδια αναδιάθρωσης,
διαφημίζουν πολυδάπανες εκδηλώσεις όπου καλούν τα μνημονιακά κόμματα και τους
τραπεζίτες, αποδέχονται τη μείωση χιλιάδων θέσεων εργασίας με «ταμεία
απολύσεων»!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ
ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ! ΝΑ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΙΩΣ!
Όσο κι αν θέλουν
να τα παρουσιάζουν όλα μαύρα, μπορούμε να βάλουμε ένα φρένο στην επίθεση που
δεχόμαστε, πριν να είναι πολύ αργά. Και μόνο
το γεγονός της λυσσαλέας επίθεσης και τελικά ψήφισης της περιστολής του
δικαιώματος της απεργίας δείχνει τι
είναι αυτό που πραγματικά φοβούνται. Υπάρχουν οι σπίθες, τα μικρά αν και
ανεπαρκή βήματα που δείχνουν το δρόμο, το ρεαλισμό του αγώνα. Πρώτη φορά πριν
την ψήφιση πολυνομοσχεδίου πραγματοποιήθηκε απεργιακή κινητοποίηση από
ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα και πρωτοβάθμια σωματεία κόντρα στον ξεπουλημένο
συνδικαλισμό ΓΣΕΕ, ΟΤΟΕ, ΕΚΑ που διάλεξαν στρατόπεδο και τάχθηκαν ανοικτά με
την εργοδοσία, την ΕΕ, το κράτος.
Να οργανώσουμε την
αντίδρασή μας στον κλάδο! Σε κάθε
κατάστημα, πόλη, τράπεζα, να συντονιστούμε και να σηκώσουμε κεφάλι. Με
αποφάσεις από τα κάτω, γενικές συνελεύσεις,
δημιουργία επιτροπών αγώνα. Ο ατομικός δρόμος δεν οδηγεί πουθενά. Η φυγή
δεν είναι λύση. Οι ανάγκες και τα δικαιώματά μας δεν παίρνουν αναβολή, ούτε
χωρούν στη λογική της συνεχούς υποχώρησης και του μικρότερου κακού, που μας
οδηγούν σε ήττες.
Επιμένουμε στην
πρόταση που καταθέσαμε και στο πρόσφατο ΓΣ της ΟΤΟΕ: Να πραγματοποιηθούν μέσα στο Φεβρουάριο γενικές συνελεύσεις των
συλλόγων. Να εντάξουμε τους ελαστικά εργαζόμενους στα πρωτοβάθμια σωματεία.
Πρώτος κρίσιμος σταθμός για μας και την κοινωνία η 21/2 (μέρα έναρξης των
ηλεκτρονικών πλειστηριασμών), να συμμετέχουμε σε πρωτοβουλίες για να αποφασίσουμε τις δράσεις
ενάντια στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας. Προτείνουμε απεργιακή κινητοποίηση στις 22 Φεβρουαρίου σε όλο τον κλάδο.
Αποφασίζουμε την παραπέρα κλιμάκωση
με αγωνιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις.
Να μην αποδεχθούμε
καμία απόλυση. Να μειωθούν οι αστρονομικοί μισθοί και οι παροχές των golden boys. Να προσληφθεί
μόνιμο προσωπικό με ίδια δικαιώματα – εργασιακές σχέσεις. Να καταργηθούν οι
ελαστικές εργασιακές σχέσεις στις τράπεζες, όλα από το προσωπικό των τραπεζών.
Να απαιτήσουμε αυξήσεις μισθών και μείωση ωρών εργασίας ώστε οι νέες
τεχνολογίες και στον τραπεζικό τομέα να χρησιμοποιηθούν για την καλυτέρευση των
συνθηκών εργασίας και όχι για ακόμα μεγαλύτερη αύξηση των κερδών των τραπεζών.
ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου