Ανακοίνωση - κάλεσμα στην 24ωρη απεργία στην Τράπεζα Αττικής Τρίτη 29/6 για τους 2 εργαζομένους στο κατάστημα Πύργου

Την Παρασκευή 25/6 ήταν η τελευταία ημέρα λειτουργίας του καταστήματος Πύργου της Τράπεζας Αττικής, αφού η Τράπεζα είχε ανακοινώσει το κλείσιμό του μαζί με άλλα καταστήματα. Είχαν απομείνει 2 συνάδελφοι που δεν έφυγαν με εθελούσιο πρόγραμμα, η τράπεζα προχώρησε στην καταγγελία της σύμβασης του ενός ενώ τον άλλο τον έθεσε σε αναστολή σύμβασης (τα γνωστά 534). Ακολουθεί η ανακοίνωση κάλεσμα στην 24ωρη απεργία που προκηρύχθηκε από το Σύλλογο Υπαλλήλων Τράπεζας Αττικής

 Πρωτοβουλία Εργαζομένων Τράπεζας Αττικής

Τρίτη 29 Ιούνη απεργούμε. 

Συγκέντρωση στις 7 π.μ. στο κτίριο διοίκησης της Πλ. Κλαυθμώνος (ΤΣΜΕΔΕ)

Την περασμένη Πέμπτη εκτυλίχθηκε ένα ακόμα επεισόδιο στον αμείλικτο πόλεμο που έχει κηρύξει η διοίκηση της Τράπεζας ενάντια στους εργαζομένους της από την πρώτη ήδη ημέρα που ανέλαβε, πάντα στο όνομα της “εξυγίανσης” βεβαίως-βεβαίως. Στα πέντε περίπου χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τότε εκατοντάδες συνάδελφοί μας έχουν αποχωρήσει εκόντες άκοντες ενώ όσοι κι όσες παραμείναμε είδαμε τους μισθούς μας να πετσοκόβονται, τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα να χάνονται και τις εργασιακές συνθήκες μας να επιδεινώνονται. 

Οι διοικούντες μας από την άλλη πρόσθεσαν μερικά μηδενικά ακόμα στις καταθέσεις που τηρούν σε τράπεζες του εξωτερικού, διεκπεραιώνουν κυβερνητικά και άλλα ρουσφέτια προσλαμβάνοντας αβέρτα υψηλόμισθα περιφερόμενα στελέχη από την αγορά, εκποιούν την Τράπεζα κομμάτι-κομμάτι μέσω outsourcing μοιράζοντας σε ημέτερους δουλειές εκατομμυρίων που θα μπορούσαν να γίνονται από το προσωπικό της Τράπεζας. Αν λάβουμε δε υπόψη και το γεγονός ότι οι κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες που αντιμετώπιζαν παραγράφηκαν με νομοθετική παρέμβαση, καταλαβαίνουμε ότι έχουν κάθε δικαίωμα να ατενίζουν το προσωπικό τους μέλλον με αισιοδοξία.

Δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο και για την Τράπεζα καθώς αντί για τη διάσωση τελικά επέφεραν τη διάλυσή της – η οποία για ευνόητους λόγους είθισται να αποκαλείται “μετασχηματισμός”. Όσο κι αν προσπαθούν οι συνάδελφοι του δικτύου (και ιδιαίτερα των καταστημάτων που κλείνουν) να πείσουν τους πελάτες ότι όλα βαίνουν καλώς κι απλώς πλέον η επίσκεψη σε τραπεζικό κατάστημα θα ισοδυναμεί με ταξίδι, αναπόφευκτα ακούγονται σαν την ορχήστρα του Τιτανικού. Κι επειδή ως γνωστόν οι επιτυχίες έχουν πολλούς πατεράδες ενώ οι αποτυχίες είναι ορφανές, η ευθύνη μετακυλίεται στους συνήθεις ύποπτους, τους εργαζόμενους, που “είναι υπεράριθμοι”, “δεν είναι αποδοτικοί” και δεν έχουν ενστερνιστεί τη “νέα εταιρική κουλτούρα”.

Δεν περιμέναμε βέβαια στο όνομα του "αλληλοσεβασμού" των "κοινωνικών εταίρων" η διοίκηση να σεβαστεί τις ζωές μας. Ακόμα κι εκείνοι που, στο πλαίσιο του εργοδοτικού συνδικαλιστικού ρόλου τους, είχαν κάνει σημαία παρόμοιες αυταπάτες σερβίροντάς τες άφθονα με κάθε ευκαιρία, σήμερα αναγκαστικά αλλάζουν ρότα ή τουλάχιστον έτσι παριστάνουν. 

Τις δικές μας ζωές, τις δικές μας ανάγκες δεν τις σέβονται οι διοικήσεις. Πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει "καλή διάθεση" στις σχέσεις της εργοδοσίας με τους εργαζόμενους. Ένα πράγμα υπάρχει: κέρδος γι' αυτούς, με κάθε μέσο. Και εις βάρος μας.

Εις βάρος των εργαζομένων που κάθε μέρα διασφαλίζουμε τη λειτουργία της Τράπεζας, που καλούμαστε να δουλεύουμε σε άθλιες συνθήκες, μετακινούμενοι από κατάστημα σε κατάστημα, ακόμα και με ειδοποίηση που έρχεται όταν ήδη έχουμε φτάσει στη -σταθερή;- θέση εργασίας μας, να πιάνουμε στόχους που όλοι ξέρουν ότι δεν πιάνονται, κι όταν δεν τους πιάνουμε, γιατί κανείς δεν μπορεί να πείσει τον πελάτη να αγοράσει κάτι που δεν του χρειάζεται ή, που πολύ απλά, δεν έχει τα λεφτά για να το πάρει, αξιολογούμαστε αρνητικά, και, τελικά, αργά ή γρήγορα, αφού αναλώσιμους μας θεωρούν, βρισκόμαστε και εκδιωγμένοι (με αναγκαστικές εθελούσιες αποχωρήσεις) ή υπό απόλυση. Για την ακρίβεια, χωρίς καρότο, μόνο με το μαστίγιο της απειλής της απώλειας της δουλειάς μας.

Σήμερα, είναι ακόμα μια από εκείνες τις φορές, που πρέπει να το ξαναπούμε: Ή θα μπει φρένο, έστω και τώρα, στην αυθαιρεσία της διοίκησης, ή θα αναμένουμε τη σειρά μας. Πολλά χρόνια τώρα έπρεπε να ‘χει μπει φρένο, σε εποχές πιο ευνοϊκές για μας, ως εργαζόμενους, όταν μας κάλυπταν και 5 νόμοι που είχαν κερδηθεί με αγώνες και αίμα. Κάποιοι όμως, συνδικαλιστικά, θεωρούσαν ότι ήταν "νωρίς ακόμα", ότι η "εξυγίανση" της Τράπεζας ήταν το πρόταγμα στο οποίο έπρεπε να συμβάλλουμε, ότι, δε βαριέσαι, ας φύγουν και κάποιοι, λίγοι, δεν πειράζει, αρκεί κάποιοι άλλοι να διατηρήσουν τα προνόμιά τους.

Σήμερα, η πραγματικότητα δεν κρύβεται. Εδώ και χρόνια καταστήματα έκλειναν, για να μειωθεί το διαβόητο “λειτουργικό κόστος”. Εδώ και χρόνια έμπαιναν οι διάφορες Qquantκαι οι εργολαβίες για να φεύγει προσωπικό και να αντικαθίσταται από άλλο που κοστίζει λιγότερο. Εδώ και χρόνια γίνονταν "μετακινήσεις" από την Αθήνα στην Κοζάνη, ή την Κρήτη στη Χίο, εκβιαστικές κινήσεις για ανθρώπους με οικογένειες και υποχρεώσεις. Εδώ και πολύ καιρό, οι ζωές μας, που ήταν βασισμένες στην επαγγελματική μας κατάσταση, γίνονταν κουρελόχαρτο στα χέρια της διοίκησης.

Εδώ και πολύ καιρό, εργαζόμενοι βρίσκονταν να έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στην -εξαναγκαστική - εθελούσια της πλάκας ή σε έναν αγώνα για την παραμονή τους, που δε γινόταν κι όταν τον αναλάμβαναν οι ίδιοι ατομικά, με μόνο μέσο τη νομική προσφυγή, δεν έβρισκε στήριξη από το ΣΥΤΑ. Πόσοι έφτασαν στα δικαστήρια με μόνο μάρτυρα ένα συνάδελφό τους (συνήθως της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων, για να λέμε την αλήθεια); Πόσοι βρέθηκαν να φτάνουν εκεί χωρίς ούτε μια κινητοποίηση ή έστω μια παρουσία συμπαράστασης έξω από την αίθουσα στην οποία κρινόταν, όχι η τύχη τους, αλλά η ζωή τους;

Τώρα ήρθε η ώρα. Την Τρίτη απεργούμε επιτέλους για όσους χάνουν τη δουλειά τους. Και είναι η ώρα να είμαστε όλοι εκεί. Όχι μόνο το ΔΣ. Όλοι μας. Δεν είναι η ώρα για “συμβολικές διαμαρτυρίες". Είναι η ώρα για μια δυναμική απεργία. Ασφαλώς η επιτυχία μιας κινητοποίησης εξαρτάται από την προετοιμασία της από το "οικείο συνδικάτο". Κι η αποτυχία της επίσης, για να χει μετά να λέει ότι έχει άλλοθι, κήρυξε απεργία, αλλά "δεν ακολούθησε ο κόσμος". Εμείς πρέπει να μαστε εκεί. Έξω από το ΤΣΜΕΔΕ, 7π.μ., να στηρίξουμε το δικαίωμά μας στην εργασία, να στηρίξουμε εκείνους που βρίσκονται στο στόχαστρο, να δηλώσουμε ότι δεν είμαστε πιόνια στα χέρια τους που όποτε θέλουν τα πετάνε στα αζήτητα.

Παλεύουμε για τις ζωές μας και τις ανάγκες μας επειδή κανένας άλλος δεν θα το κάνει για εμάς. 

Αύριο Τρίτη 29/6 απεργούμε και συμμετέχουμε μαζικά στην παράσταση διαμαρτυρίας 7-10 π.μ. στο κτίριο διοίκησης της Πλ. Κλαυθμώνος (Π.Π. Γερμανού 3-5).

 

Ανακοίνωση έκτακτο κάλεσμα στη νέα απεργία Τετάρτη 16/6

 

 

Όλοι στη νέα απεργία την Τετάρτη 16/6/2021

 ενάντια στο φριχτό αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

 

Η κυβέρνηση έλαβε ένα ηχηρό χαστούκι στις 10/6, από τη μεγάλη συμμετοχή στην απεργία και τις πολύ μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Το μήνυμα από τους εργαζόμενους, ακόμα και όσους φοβήθηκαν να απεργήσουν όπως χιλιάδες εργαζόμενοι στις τράπεζες που είναι ασυνδικάλιστοι, είναι ότι δεν κάνουν αποδεκτό το νομοσχέδιο τερατούργημα της ΝΔ, όσα ψέμματα κι αν πει ο Υπουργός που δεν έχει ούτε ένα ένσημο στη ζωή του.

 

Την ημέρα της απεργίας, βρεθήκαμε έξω από κτίριο της Εθνικής Τράπεζας δίνοντας τη μάχη για την περιφρούρηση της απεργίας και συμμετείχαμε δεκάδες τραπεζοϋπάλληλοι στη διαδήλωση από τα Χαυτεία στη Bουλή.

 

Ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, που έκανε ό,τι μπορεί για να μην εξελιχθεί σε αγώνα διαρκείας, συνεχίζει λυσσαλέα την προσπάθειά του να βοηθήσει την κυβέρνηση να περάσει το νομοσχέδιο αναίμακτα.

 

Στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, την Παρασκευή πήραν απόφαση οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ)-ΕΝΟΤΗΤΑ για 4ωρη στάση εργασίας την Τετάρτη 16/6, που ψηφίζεται το νομοσχέδιο, δηλαδή  αντί για κλιμάκωση αποφάσισαν την πλήρη αποκλιμάκωση! Τώρα πάνε άρον άρον να αλλάξουν την απόφαση για 24ωρη απεργία, όπως και στην ΑΔΕΔΥ. Η δε ΟΤΟΕ, χαιρέτισε μεν τη συμμετοχή των εργαζομένων, αλλά δεν προκήρυξε νέα απεργία, περιμένει την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ που λούφαξε ξανά, βάζοντας πλάτες στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

 

Το ΠΑΜΕ, που πριν λίγες μέρες βάφτιζε ως τυχοδιωκτισμό την προκήρυξη απεργίας στις 3/6, κατάλαβε το λάθος του να συμπράξει με τις παραπάνω παρατάξεις στην αναστολή της απεργίας και προκηρύσσει απεργία για τις 16/6, με τα εργατικά κέντρα και συνδικάτα και ομοσπονδίες που ελέγχει.

 

Όμως, οι εργαζόμενοι απαιτούν κλιμάκωση του αγώνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο!

 

Απαιτούμε από την ΟΤΟΕ και κάθε σωματείο τραπεζών να προκηρύξει απεργία στις 16/6 για να καλυφθούν όλοι οι τραπεζοϋπάλληλοι πανελλαδικά και να έχουν κόστος οι τραπεζίτες.

 

Συμμετέχουμε και καλούμε κάθε συνάδελφο στη νέα 24ωρη απεργία 16/6 που έχει προκηρυχθεί στην Αττική και σε κάθε πόλη όπου έχουν προκηρύξει εργατικά κέντρα

 

Όλοι στις διαδηλώσεις σε κάθε πόλη –Αθήνα 11.00 Προπύλαια και πορεία στη Βουλή

 

http://pantrapezikosxhma.blogspot.com/, τηλ 6947724051, 6980925499 

Ανακοίνωση για την άθλια παρέμβαση του Συλλόγου της Alpha Bank

 

Αγωνιστική Πρωτοβουλία εργαζομένων στην Alpha Bank

 

                                      Σερίφης στο χωριό της Άγριας Δύσης

 

Για άλλη μια φορά η ηγεσία της κυβερνητικής παράταξης «Ενωμένος Σύλλογος» προτρέχει για να πιάσει στασίδι στους επικείμενους σχεδιασμούς κυβέρνησης-εργοδοσίας και Κεφαλαίου. Πριν καν ψηφιστεί το νομοσχέδιο –έκτρωμα της ΝΔ για τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιφυλάσσουν, εμφανίζεται με μια ομολογουμένως  βγαλμένη από το πιο σκοτεινό παρελθόν της σύγχρονης ιστορίας του τόπου ανακοίνωση στην οποία παρακινεί (λες και το χρειαζόταν) τη Διοίκηση της Τράπεζας  να κάνει χρήση του «διευθυντικού της δικαιώματος» και να θέσει σε αναστολή εργαζόμενους, με στέρηση αποδοχών εφόσον αυτοί δεν έχουν εμβολιαστεί.

Ποιους θέλει να υπερασπιστεί ο Σερίφης «Ενωμένος Σύλλογος» όμως?

·       Την κυβέρνηση που δεν πήρε κανένα μέτρο ουσιαστικής ενίσχυσης της δημόσιας υγείας ένα και βάλε χρόνο τώρα.

·       Την κυβέρνηση που μας ανάγκαζε να στριμωχνόμαστε στα μετρό, στους ηλεκτρικούς και τα λεωφορεία και να έρχεται το βράδυ μέσα από τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ να μας κουνά το δάκτυλο περί ατομικής ευθύνης.

·       Την διοίκηση της Τράπεζας που  προσάρμοζε τα υγειονομικά πρωτόκολλα στα μέτρα της.

Το πιο τραγικό είναι ότι με τέτοιου είδους ανακοινώσεις δεν θα χρειαστεί να κάνουν και μεγάλη προσπάθεια οι κυβερνώντες να μας πείσουν ότι για το καλό μας οι εργοδότες με την άσκηση του  διευθυντικού δικαιώματος  που έχουν (και πάντα βέβαια για το καλό μας ) θα μας συμμορφώνουν  ,θα μας κάνουν μπαλάκι καθ’ όπως επιθυμούν χωρίς δικαιώματα, λες και είμαστε οι έποικοι των κοιλάδων της Άγριας Δύσης τους. Τέτοιες παρεμβάσεις θέλουν και οι σκοταδιστικοί κύκλοι ενάντια στην επιστήμη και τον εμβολιασμό, για να ξεσαλώσουν.

Με τέτοιες ανακοινώσεις, και μάλιστα από ένα «σωματείο», θα τρίβουν τα χέρια τους οι Τραπεζίτες όταν θα μπορούν με οποιαδήποτε επίφαση να σε στέλνουν για τηλεργασία ή μια και καλή στο σπίτι σου. Όταν θα σου λένε σήμερα δουλεύουμε 10ωρο, και ρεπό όταν είναι να ραβδίσουμε τις ελιές (sic!)

Σε τέτοιους συνδικαλιστές πρέπει να  γυρίζουμε την πλάτη, σε αυτή την κυβέρνηση πρέπει να υψώσουμε το ανάστημα μας με βάση τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας σαν εργαζόμενοι.

Στις 10 Ιούνη όλοι στην προειδοποιητική απεργία και στους δρόμους!

Κανείς στη δουλειά – κλειστά laptop

Απεργιακή συγκέντρωση 11 π.μ.. Χαυτεία

Ανακοίνωση - κάλεσμα στην απεργία 10 Ιουνίου

 

Αγωνιστική Συνεργασία στην ΟΤΟΕ       

 

Οι ανάγκες μας πάνω από τα συμφέροντά τους.

 

Συναδέλφισσες/φοι,

 

Η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε για ψήφιση ένα νομοσχέδιο-τερατούργημα που το παρουσιάζει, με κραυγαλέα  στήριξη από τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ, ως εκσυγχρονισμό που προστατεύει δήθεν τους εργαζόμενους, «εναρμονίζοντας» τη νομοθεσία στα νέα δεδομένα.

Κυνικά διαφημίζουν ότι θεσπίζουν κανόνες που θα βάλουν τάξη σε ό,τι ήδη συμβαίνει, πρόκειται επομένως για νομιμοποίηση και επέκταση της εργασιακής ζούγκλας με  κατάργηση του 8ώρου, ένταση της εκμετάλλευσης, ξεχείλωμα του χρόνου εργασίας, διεύρυνση της ελαστικής απασχόλησης και κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων. Είναι θράσος να ονομάζεται νομοσχέδιο «για την Προστασία της Εργασίας».

Ο νόμος είναι κομμένος και ραμμένος στα συμφέροντα της εργοδοσίας. Χαντακώνει τους εργαζόμενους που θα δουλεύουν περισσότερο και θα αμείβονται λιγότερο, ενώ υψώνει εμπόδια για τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζόμενων.

Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο δημιουργείται ένας νέος τύπος εργαζομένου. Πρόκειται για αυτόν  που ζει για να δουλεύει και μάλιστα αποκλειστικά για τις ανάγκες του κέρδους των αφεντικών και όχι για την κάλυψη των άμεσα βιοτικών αναγκών του σε τροφή, στέγη, υγεία, μετακίνηση, ψυχαγωγία. Για πρώτη φορά συνδέεται τόσο άμεσα η παροχή της εργασίας με τις ανάγκες της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ο μισθός αποδεσμεύεται από την παροχή της εργασίας και ο χρόνος εργασίας από ουσιώδη όρο συλλογικής ή ατομικής διαπραγμάτευσης γίνεται μέρος και περιεχόμενο του διευθυντικού δικαιώματος του εργοδότη. Η υπέρβαση του ημερήσιου χρόνου εργασίας με την τροποποίηση του ΠΔ 88/1999 σε καθεστώς μάλιστα ευέλικτης μορφής εργασίας έχει ανυπολόγιστες οικονομικές σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες στους εργαζομένους.

Σε μια εποχή που οι άνεργοι στην χώρα ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο, που θα έπρεπε όλοι να έχουμε δουλειά με σταθερή σχέση εργασίας και θα μπορούσε με την ανάπτυξη των τεχνολογιών και την αύξηση της παραγωγικότητας, να δουλεύουμε λιγότερες ώρες και με αμοιβές που θα εξασφάλιζαν ένα βιοτικό επίπεδο αντάξιο του πλούτου που παράγουμε, μας οδηγούν σε εργασιακό μεσαίωνα. Γκρεμίζουν κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα.

Στο νέο τύπο εργαζομένου που οραματίζονται, το συλλογικό δικαίωμα της απεργίας και η δυνατότητα θέσπισης κανόνων συλλογικού δικαίου με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι συνθήκη ασύμβατη. Με το νομοσχέδιο, η κυβέρνηση ΝΔ δημιουργεί καρικατούρες σωματείων χωρίς αποφασιστική και διαπραγματευτική ικανότητα, απόλυτα ελεγμένα και κατευθυνόμενα για την εξυπηρέτηση των εργοδοτικών συμφερόντων.

Οι ρυθμίσεις περί ελέγχου και περιορισμού των μορφών συνδικαλιστικής δράσης συνιστά κατάργηση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και του εργατικού αγώνα για τη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων, ενώ ο καθορισμός του τρόπου ψηφοφορίας συνιστά αθέμιτη παρέμβαση στα εσωτερικά του σωματείου και, δια του νομοσχεδίου, παράνομη και εξόφθαλμα αντισυνταγματική κατάργηση της συλλογικής αυτονομίας των σωματείων.

 

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη-Μητσοτάκη-Σ.Ε.Β.-Ε.Ε.-Κεφαλαίου:

 

·    Καταργεί το 8ωρο με επέκταση στις 10 ώρες δουλειά την ημέρα. Με τη λεγόμενη διευθέτηση και τον όρο της ευελιξίας ρυθμίζεται με διευθυντικό δικαίωμα «ευέλικτα» το καθημερινό ωράριο, ώστε όταν η επιχείρηση έχει δουλειά, να δουλεύουμε και με το «νόμο» 10 ώρες την ημέρα και να «γυρνάει» τις πρόσθετες ώρες πίσω όταν… «δεν έχει δουλειά». Τα περί συναίνεσης του εργαζόμενου είναι κίβδηλα. Η συμφωνία θα είναι ατομική με ό,τι αυτό σημαίνει. Η κατάκτηση για 8 ώρες δουλειά καταργείται και ο χρόνος εργασίας υπολογίζεται συνολικά στο 6μηνο από μια «τράπεζα χρόνου». Προβλέπει ακόμα και για όσους εργάζονται 4ωρα να χρησιμοποιούνται με σπαστό ωράριο μέσα στη μέρα (ως χρόνο υπερωρίας), αρκεί να μεσολαβεί ένα 11ωρο ελεύθερο μέσα στο 24ωρο. Ίσα για να φας και να κοιμηθείς.

·    Προβλέπει επί πλέον ώρες υπερωρίας ετησίως που αυξάνονται από 120 σε 150 για όλους τους κλάδους, ενώ διατηρεί και τον όρο  «υπερεργασία», ο οποίος αποτελεί ελληνική πατέντα και πρωτοτυπία. Ειδικά στους κλάδους με έντονη εποχικότητα (τουρισμός, συγκοινωνίες, κ.α.) ή περιοδικότητα (κατασκευές), που οι εργαζόμενοι λιώνουν στη δουλειά, θα εργάζονται 50ωρο τη βδομάδα χωρίς υπερωρίες και η «επιστροφή των ωρών» θα είναι φούμαρα, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς είτε δουλεύουν μεροκάματο, είτε απολύονται!

·    Η πληρωμή του επιπλέον ημερήσιου χρόνου εργασίας δεν θα κοστίζει επιπλέον στον εργοδότη. Το προσαυξημένο ωρομίσθιο, που η αποζημίωσή του πέφτει στο 40%, θα αφορά μόνο τις «κατ’ εξαίρεση» επιπλέον 150 ώρες.  Οι εργοδότες μπορούν να εξασφαλίζουν περισσότερα κέρδη με φτηνή εργασία-λάστιχο και οι εργαζόμενοι να εξοντώνονται «για ένα κομμάτι ψωμί».

·    Επεκτείνει ακόμα και το διάστημα που θα μπορεί ο εργαζόμενος να πάρει μέρος της κανονικής άδειάς του από το Μάη ως το τέλος Σεπτέμβρη και να την εξαντλεί μέχρι και το πρώτο 3μηνο του επόμενου έτους. Έτσι, οι εργοδότες απαλλάσσονται από την υποχρέωση να πληρώσουν τις μέρες άδειας που περισσεύουν στις 31/12, ενώ χάνεται και το δικαίωμά μας στο να λαμβάνουμε την άδειά μας για αναψυχή στο έτος.

·      Η κάρτα εργασίας, που θα είναι είτε εφαρμογή στο κινητό είτε ηλεκτρονική,  προβάλλεται πανηγυρικά ως εξασφάλιση του εργαζόμενου, στην πράξη όμως θα λειτουργεί σαν μηχανισμός ελέγχου, σαν «βραχιολάκι» και θα ξεκλειδώνει τις ευέλικτες μορφές εργασίας. Παράλληλα ο ΣΕΒ διατυπώνει ήδη ενστάσεις για «την ορθολογική εφαρμογή της», ομολογώντας εμμέσως ότι η τήρηση κανόνων στο ωράριο δεν συμβαδίζει με την επιχειρηματική λογική των κερδών τους. Το δε διάλειμμα δεν θεωρείται χρόνος εργασίας, κάτι που σημαίνει επέκταση περισσότερο του ωραρίου.

·      Καταργεί επί της ουσίας τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καθώς η «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» θα γίνεται με ατομικές συμβάσεις εργασίας. Έτσι ο κάθε εργαζόμενος θα είναι μόνος απέναντι στον εργοδότη. Χτυπιέται η συλλογικότητα και η μαζική διεκδίκηση αιτημάτων, αφού κάθε ένας θα προσλαμβάνεται με  διαφορετική προσωπική σύμβαση.

·    Ροκανίζει και άλλο την Κυριακάτικη αργία, με την επέκταση του ανοίγματος τις Κυριακές εκτός από το εμπόριο σε  νέους κλάδους (πληροφορική, data centers, αποθήκες και logistics, έτοιμο σκυρόδεμα κλπ.). Αυτό στον κλάδο των τραπεζών αφορά άμεσα τις διευθύνσεις στα κέντρα μηχανογράφησης και πληροφορικής, τις διευθύνσεις προσωπικού, κανονιστικής συμμόρφωσης, τις αποθήκες κα, όπου οι συνάδελφοι θα κληθούν νόμιμα να δουλέψουν Κυριακές σαν κάθε μέρα!

·    Οι απολύσεις γίνονται πιο εύκολες για την εργοδοσία. Καταργείται ουσιαστικά η δυνατότητα νομικής διεκδίκησης επαναπρόσληψης (ακόμα και στην περίπτωση της καταχρηστικότητας). Δίνεται το δικαίωμα στον εργοδότη να απαγορεύει την προσέλευση του εργαζομένου στη δουλειά μετά την προειδοποίηση της απόλυσής του και έως την επίσημη λύση της σχέσης εργασίας (αν και το κερασάκι είναι ότι θα αμείβεται κανονικά).

·      Χτυπιέται βάναυσα η δυνατότητα οργάνωσης και αντίστασης και καταργείται το δικαίωμα στην απεργία. Η λήψη απόφασης για απεργία απαιτεί το 50 + 1 των εγγεγραμμένων μελών του σωματείου  και όχι των παρευρισκομένων στη Γενική συνέλευση. Για «διευκόλυνση των εργαζομένων» μάλιστα  η ψηφοφορία μπορεί να γίνεται και ηλεκτρονικά. Επιπλέον για κήρυξη στάσεων εργασίας ή απεργίας επιβάλλει την προειδοποίηση του εργοδότη 24 ώρες πριν. Ποινικοποιεί την περιφρούρηση της απεργίας που θα οδηγεί και στη διακοπή της απεργίας με δικαστική απόφαση. Δημιουργεί έναν νόμιμο και μόνιμο απεργοσπαστικό μηχανισμό καθώς υποχρεώνει τα συνδικάτα να καθορίζουν «προσωπικό ασφαλείας» με 33% των εργαζόμενων που πρακτικά κάνουν την απεργία αδύναμη έως άχρηστη για όπλο των εργαζόμενων .

·    Παρεμβαίνει στη λειτουργία των σωματείων. Το νομοσχέδιο εισάγει την εγγραφή των σωματείων σε κρατικό μητρώο και υποχρεωτικά τις «ηλεκτρονικές ψηφοφορίες» για τα σοβαρά ζητήματα του σωματείου και για την κήρυξη απεργίας φακελώνοντας τους εργαζόμενους. 

 

Το νομοσχέδιο χαντακώνει τη νεολαία και όλους τους εργαζόμενους!

Ο χρόνος εργασίας και η αμοιβή είναι το κλειδί της εκμετάλλευσης. Και τα δύο κτυπιούνται από τις κυβερνήσεις για όφελος των κερδών της οικονομικής ολιγαρχίας. Δεν ξεχνάμε ότι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με τη σύμφωνη γνώμη απλώς μιας ένωσης προσώπων. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. το πάει παραπέρα και το τραβά στα άκρα με την προσωπική συναίνεση (βλέπε εργοδοτικό εκβιασμό) και την πλήρη διάλυση του 8ωρου που κατακτήθηκε με αίμα.

Με το νομοσχέδιο αυτό φαίνεται να κλείνει ένας κύκλος αντιδραστικών αλλαγών που ξεκίνησε πριν 10 χρόνια, κύριο χαρακτηριστικό του οποίου ήταν η μείωση του βασικού μισθού και η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και ανοίγει ένας νέος γύρος με σκοπό την πλήρη υποταγή του χρόνου και του αντικειμένου της εργασίας στις κερδοσκοπικές ορέξεις του εργοδότη.

 

Ντρέπεται και η ντροπή

 

Οι παρατάξεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, που με τις μεθοδεύσεις τους αρνούνται την μετωπική αντιπαράθεση συνολικά με το νομό και επιλέγουν αντ' αυτού να διεκδικήσουν “βελτιώσεις” στο νομοσχέδιο “ώστε να μην ενταθούν οι συνθήκες εργασιακής ζούγκλας” (δελτίο τύπου Γ.Σ.Ε.Ε). βοηθούν την κυβέρνηση να κερδίσει χρόνο και να διατηρήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, μετατρέπουν τις απεργίες σε “κινητές γιορτές” υπονομεύοντας ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία των συνδικάτων, και δεν απαντούν στην επίθεση Κυβέρνησης-κεφαλαίου-Ε.Ε. Με μια απεργοσπαστική -για άλλη μια φορά- απόφαση η ΓΣΕΕ, όπως με τη μη συμμετοχή στην απεργία 6 Μάη,  “έδωσε γραμμή” ακύρωσης της απεργίας στις 3 Ιουνίου ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα Χατζηδάκη, που ήταν ήδη αποφασισμένη από την ΑΔΕΔΥ, δεκάδες εργατικά κέντρα και εκατοντάδες σωματεία και ομοσπονδίες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Και έτρεξαν αμέσως ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΕΝΟΤΗΤΑ-ΕΑΚ (Σύριζα) και το ΠΑΜΕ να ακυρώσουν την απεργία 3/6 σε ΕΚΑ-ΑΔΕΔΥ και άλλα εργατικά κέντρα και σωματεία για να συμπλεύσουν με τη ΓΣΕΕ.

Για άλλη μια φορά αφήνουν τον κόσμο της εργασίας αβοήθητο στα χέρια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, ξεφτιλίζουν το ρόλο των σωματείων, τα απονομιμοποιούν ακόμη περισσότερο στη συνείδηση των εργαζόμενων και της νεολαίας, καλλιεργούν την αίσθηση της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Υιοθετούν την ηττοπαθή λογική του μικρότερου κακού, λένε πως η αλλαγή και ενός μόνο άρθρου θα είναι κατάκτηση για τους εργαζόμενους!

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ συμμετέχουν σε αυτή την αθλιότητα και έχουν ιστορικές πολιτικές  ευθύνες. Συμπορεύονται στο αγωνιστικό σχέδιο χαμηλών πτήσεων, ήττας και υποταγής με τη ΓΣΕΕ και γενικά τις ηγεσίες του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού. Αρνούνται να διατυπώσουν ένα διαφορετικό σχέδιο αγώνα που θα συμβάλει σε ένα πολιτικό εργατικό κίνημα ανατροπής και όχι διαβούλευσης των όρων εξαθλίωσης και έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Με την αχαρακτήριστη επιλογή τους να αναστείλουν σε μια σειρά σωματεία και στο ΕΚΑ την απεργία 3/6, που οι ίδιοι συνυπόγραψαν και ψήφισαν σε μια σειρά γενικών συνελεύσεων σωματείων, το αποδεικνύουν. Οι εξαγγελίες για απεργιακή κλιμάκωση ήταν προγραμματισμένο να μείνουν στα λόγια. Καλούμε τον κόσμο που τους ακολουθεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Να κοιτάξει προς την πλευρά των αγωνιζόμενων σωματείων που παρόλα αυτά έκαναν απεργία στις 3 Ιούνη και εδώ και μήνες συντονίζονται οριζόντια, αγωνιστικά, προσπαθώντας να φτιάξουν ένα άλλο κέντρο αγώνα που να εμπνεύσει τους εργαζόμενους.

Απέναντι στην βαθιά πολιτική επίθεση της κυβέρνησης η απάντηση του εργατικού κινήματος πρέπει να είναι αποφασιστική, ταξική και πολιτική. Με πάλη για να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο, για την υπεράσπιση του σταθερού 8ωρου, σε σύνδεση με το στόχο για μείωση σε 6ωρο-30ωρο, με αύξηση των αποδοχών και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους.

Η πολιτική απάντηση πρέπει να δοθεί με πανεργατικό ξεσηκωμό και κίνημα ανατροπής, με ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, με αντικαπιταλιστική οπτική στο εργατικό κίνημα και όχι με ξέπνοες ηττοπαθείς λογικές που διευκολύνουν την προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής. Ο αγώνας πρέπει να περάσει στα χέρια των εργαζομένων και των μαχόμενων σωματείων, όχι στα παζάρια και τα απεργοσπαστικά πραξικοπήματα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Με σχέδιο κλιμάκωση και αγώνα διαρκείας, συνελεύσεις σε κάθε νομό και εκλογή επιτροπών αγώνα, 48ωρη απεργία, καταλήψεις στις τράπεζες, διαδηλώσεις καθημερινές, και νέα απεργία αν πάνε να ψηφίσουν το νομοσχέδιο. Αυτή ήταν η πρότασή μας στο ΓΣ της ΟΤΟΕ στις 4/6, κόντρα στην πλειοψηφία που αποφάσισε μόνο την 24ωρη απεργία 10/6 χωρίς να δεσμευτεί για τη συνέχεια.

 

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή

Πάρτε πίσω το κατάπτυστο νομοσχέδιο! 

 

· Κάτω τα χέρια από το 8ωρο. Ούτε λεπτό παραπάνω για τα κέρδη τους. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, 6ωρο, 5ήμερο για όλους. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους.

· Όχι στην «ευέλικτη απασχόληση», στην κατάργηση του 5θήμερου, του συνεχόμενου ωραρίου, της Κυριακάτικης αργίας.

· Σταθερή και ασφαλισμένη δουλειά για όλους, κατοχυρωμένη από γενική συλλογική σύμβαση. Όχι στις ατομικές συμβάσεις. Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και ειδικά της ενοικιαζόμενης εργασίας μέσω εργολαβικών δουλεμπορικών εταιρειών.

· Αυξήσεις στους μισθούς. Προσλήψεις στις τράπεζες, όχι στις «εθελούσιες» περικοπές προσωπικού.

· Κάτω τα χέρια από τους αγώνες και τα σωματεία. Καμιά κυβερνητική/κρατική παρέμβαση. Όχι στον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό. Συνδικάτα ταξικά.

· Προστασία των ανέργων. Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με τον βασικό μισθό. Πλήρης κάλυψη των απωλειών της πανδημίας για όλους τους εργαζόμενους.

· Προσλήψεις για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, των κοινωνικών υπηρεσιών και όλων υπηρεσιών που καλύπτουν την προστασία της ανθρώπινης ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος.

 

Στις 10 Ιούνη όλοι στην προειδοποιητική απεργία και στους δρόμους!

Κανείς στη δουλειά – κλειστά laptops

Απεργιακή συγκέντρωση 11 π.μ.. Χαυτεία 

http://pantrapezikosxhma.blogspot.com/, τηλ 6947724051, 6980925499 

Καταγγελία για τη δικαστική προσφυγή των εφοπλιστών ενάντια στην απεργία της ΠΕΝΕΝ στις 3 Ιούνη

 

Οι εφοπλιστές προσέφυγαν στα δικαστήρια ενάντια στην απεργία των ναυτεργατών στις 3 Ιούνη!

 

Το θράσος των εφοπλιστών δεν έχει όρια! Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) κατέθεσε έκτακτα αίτηση προς το μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων με την οποία ζητείται να κηρυχθεί η απεργία της ΠΕΝΕΝ στις 3 Ιούνη 2021 ως παράνομη και καταχρηστική!

 

Είναι φανερό ότι η επιλογή του ΣΕΕΝ αποσκοπεί στην ποινικοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων, στο ίδιο το δικαίωμα της απεργίας, των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Αυτό αποδεικνύει ότι οι εργοδότες και ειδικά οι μεγαλοεφοπλιστές θίγονται από το όπλο της απεργίας, τους κοστίζει και γι αυτό έβαλαν το πολιτικό τους προσωπικό, δηλαδή την κυβέρνηση ΝΔ, να φέρει το νομοσχέδιο με το οποίο ουσιαστικά καταργείται το δικαίωμα στην απεργία με υποχρεωτικό προσωπικό ασφαλείας το 1/3 του προσωπικού!

Οι εργαζόμενοι δεν διαπραγματεύονται τα αιτήματα, τις διεκδικήσεις, την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης - κεφαλαίου  ούτε με την κυβέρνηση ούτε με το εφοπλιστικό κεφάλαιο.  Ούτε δηλώνουν υποταγή σε όποια δικαστική απόφαση φρενάρει, εμποδίζει, απαγορεύει την πάλη της εργατικής τάξης και των συνδικάτων της για τα δίκαια αιτήματά μας.

Εκφράζουμε τη βαθειά μας αλληλεγγύη στο σωματείο της ΠΕΝΕΝ, απαιτούμε την δικαίωση του αγώνα τους στα δικαστήρια!

Η ποινικοποίηση των αγώνων δεν θα περάσει!

2/6/2021

http://pantrapezikosxhma.blogspot.com/, τηλ 6947724051, 6980925499