Για τις εκδικητικές μετακινήσεις στην Τράπεζα Αττικής - Πρωτοβουλία Εργαζομένων

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

«…Επειδή βλέπουμε επίσης να στοχοποιούνται ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες με μη εργασιακά κριτήρια (οικογενειακά, γεωγραφικά κλπ) κι έχοντας και το προηγούμενο των επαπειλούμενων απολύσεων του περασμένου Μάρτη, είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε ένα σημαντικό αριθμό συναδέλφων πρόκειται να ασκηθούν πιέσεις για να αποχωρήσει. Εκεί ως Σύλλογος πρέπει να βρισκόμαστε σε πραγματική ετοιμότητα: αυτή τη φορά δε θα δικαιούται κανείς να μιλά για «κεραυνό εν αιθρία…».

Ανακοίνωση Πρωτοβουλίας, 22/3/2018

Η επαλήθευση της παραπάνω πρόβλεψης, από την ανακοίνωσή μας της 22 Μάρτη, δεν οφείλεται σε μαντικές ικανότητες ούτε σε κάποια εκ των έσω πληροφόρηση. Ήταν μια εκτίμηση βασισμένη σε δεδομένα και θα μπορούσε να την κάνει όποιος διαθέτει στοιχειώδη αναλυτική ικανότητα και δεν έχει κανενός είδους βαρίδια που να τον καθιστούν υποχείριο της εργοδοσίας και κήρυκα του «κοινωνικού εταιρισμού». Από την άλλη, το προεδρείο του ΣΥΤΑ, που χθες το πρωί μας διαβεβαίωνε ότι το παρόν και το μέλλον μας είναι διασφαλισμένο μετά την αλλαγή ασφαλιστικής εταιρείας, και πάλι…, έπεσε από τα σύννεφα…

Η αντίθεση της Πράξης 2746 με το άρθρο 18 του Κανονισμού Εργασίας –το οποίο κατά τα άλλα επικαλείται- είναι κραυγαλέα, τόσο ως προς το γράμμα όσο και (πολύ περισσότερο) ως προς το πνεύμα του. Ο κανονισμός προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίες και προϋποθέσεις ως προς τα αρμόδια όργανα, τα εργασιακά και κοινωνικά κριτήρια, τη χρονική διάρκεια, τις πρόσθετες παροχές και αποζημιώσεις κτλ, εκ των οποίων δεν πληρείται καμία. Το γεγονός ότι εδώ και καιρό οι προβλεπόμενες διαδικασίες έχουν γίνει λάστιχο, με την ανοχή της ηγεσίας του ΣΥΤΑ, δεν αναιρεί την ισχύ τους.

Το ότι οι συνάδελφοι που πλήττονται πρέπει να κινηθούν άμεσα με ασφαλιστικά μέτρα για να προσβάλλουν τις μετακινήσεις πριν την ημερομηνία των τοποθετήσεων είναι εκ των ων ουκ άνευ. Οι μετακινήσεις αυτές είναι ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ και ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΕΣ. ΔΕΝ εξυπηρετούν καμιά υπηρεσιακή ανάγκη και ΔΕΝ έχουν στόχο την εύρυθμη λειτουργία του Δικτύου. Είναι καθαρά ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ. Αποσκοπούν στο να «τιμωρήσουν» συναδέλφους που δε συμμετείχαν στο πρόγραμμα εθελούσιας, ενώ η Διοίκηση ήθελε να αποχωρήσουν. Και, δημιουργώντας ένα κλίμα ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στον εργασιακό μας χώρο, στοχεύουν στο να καταστήσουν σαφές σε όλους, και σε αυτούς που σ’ αυτή τη φάση τη «γλυτώνουν», ότι η Διοίκηση έχει τον τρόπο ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ. Η απάντηση θα πρέπει να δοθεί από ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.

Η καταχρηστικότητα της Πράξης 2746 είναι παραπάνω από οφθαλμοφανής και δεν μπορεί να σταθεί σε κανένα δικαστήριο. Αναμένουμε προσεχώς μεγάλη παραγωγή Πράξεων Ανάκλησης των τοποθετήσεων με υποσημειώσεις του τύπου «Η παρούσα τοποθέτηση είναι προσωρινή και ισχύει μέχρι την έκδοση τελεσιδίκου απόφασης» ή «τελεί υπό την επιφύλαξη προσβολής με ένδικα μέσα της ως άνω απόφαση».

Θα είναι εγκληματικό, όμως, το να περιοριστεί το ζήτημα σε ένα στενά νομικό πλαίσιο. Δεν πρόκειται για μια δικαστική διένεξη των συναδέλφων με την Τράπεζα σε ατομική βάση. ΑΝ αφήσουμε να περάσει αυτή η απόφαση, είναι ηλίου φαεινότερο ότι το εργασιακό μέλλον θα είναι ζοφερό για όλους μας. Θα είναι σαν να αποδεχόμαστε ότι εφεξής θα είμαστε εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, έρμαια της εργοδοσίας, που δε θα ξέρουν ΑΝ και ΠΟΥ θα δουλεύουν την επόμενη ημέρα. Η απάντησή μας ΠΡΕΠΕΙ να είναι ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ, ΜΑΖΙΚΗ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ.

Η μέχρι σήμερα εμπειρία, αλλά και τα πρώτα δείγματα των προθέσεων της ηγεσίας του ΣΥΤΑ, όπως αποτυπώνονται στην ανακοίνωση Νο 55, δεν είναι και πολύ ενθαρρυντικά. Αφού αρχικά αποδέχεται ως κίνητρο της εργοδοσίας «την επιτακτική ανάγκη κάλυψης των υπηρεσιακών αναγκών για την ενίσχυση της στελέχωσης που απαιτείται για την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία των υπηρεσιών του Δικτύου», στη συνέχεια προσπαθεί να ωραιοποιήσει (όσο γίνεται) την κατάσταση μιλώντας για «λήψη βεβιασμένων αποφάσεων» που «δε συνάδει με την εταιρική κοινωνική ευθύνη».

Εμείς, από την άλλη, δε βλέπουμε μια βεβιασμένη απόφαση (ούτε μια απόφαση «εκτός λογικής», όπως λεγόταν αντίστοιχα για τις περσινές απειλές απολύσεων των 14 συναδέλφων) αλλά ένα ακόμα δείγμα καθαρού ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΥ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ που αποτελεί συνέχεια της ΜΕΤΩΠΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ που δεχόμαστε οι εργαζόμενοι συνολικά από τη Διοίκηση από την ημέρα που αυτή ανέλαβε καθήκοντα. Δεν υπάρχει τίποτα το παράδοξο στην ενέργεια αυτή, καθώς, παρά τα «συμφραζόμενα εργοδοτικών κύκλων» (sic), η εθελούσια δεν ήταν επιτυχής. Το πρόγραμμα το οποίο σέρβιρε η Διοίκηση, με τις ευλογίες της συνδικαλιστικής ηγεσίας, απέτυχε ως προς τους (μάλλον μαξιμαλιστικούς) στόχους του επειδή δεν κατάφερε να δώσει πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα που απασχολούσαν τους συναδέλφους για το τι μέλλει γενέσθαι την επόμενη ημέρα με τα νέα δεδομένα στο ασφαλιστικό σύστημα, ενώ και οι προβλέψεις των επιμέρους παραμέτρων (αποπληρωμή δανείων, παροχές ιδιωτικών ασφαλιστικών προγραμμάτων, ΛΑΚ εφάπαξ κτλ) ήταν αρκούντως θολές ώστε να καθιστούν την εθελούσια μια βουτιά στο κενό χωρίς αλεξίπτωτο. Αυτή την αποτυχία έρχεται τώρα η εργοδοσία να καλύψει με ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΩΜΟ ΕΚΒΙΑΣΜΟ.

Τώρα πια το στοίχημα είναι η ίδια μας η επιβίωση. Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να ριχτεί στα λιοντάρια. Δε θα επιτρέψουμε κάποιοι να χτίσουν καριέρες και να πάρουν παχυλά μπόνους για την επίτευξη των στόχων ενός προγράμματος που μας οδηγεί στην ανεργία και την ανασφάλεια. Ήρθε πλέον η ώρα οι εργαζόμενοι να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας και να υπερασπιστούμε τις δουλειές μας και τις ζωές μας.

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ.

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.