Ανακοίνωση: Απολύσεις στην Τράπεζα Αττικής, θα το αποδεχθούμε;

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Η ΜΑΥΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Τα γεγονότα της Παρασκευής με τα απειλητικά τηλεφωνήματα από τη Δ/νση Ανθρωπίνου Δυναμικού σε ένα μεγάλο αριθμό συναδέλφων είναι σε γενικές γραμμές γνωστά. Περαιτέρω ενημέρωση σε ειδικότερες πτυχές της υπόθεσης (ακριβής αριθμός, ονόματα κτλ) θα είναι χρήσιμη μεν αλλά δεν επηρεάζει στο ελάχιστο τη θέση που οφείλουμε να πάρουμε. 

Αν στην περίπτωση του προγράμματος εθελούσιας εξόδου του 2016, η απόφαση για συμμετοχή ή μη καθοριζόταν εν πολλοίς από τα υποκειμενικά κριτήρια του καθενός και οι γενικότερες επισημάνσεις ήταν περισσότερο συμβουλευτικού χαρακτήρα, εδώ τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά και η γραμμή που θα ακολουθηθεί θα πρέπει να είναι κοινή και ξεκάθαρη.  Κανείς δεν πρέπει να υποβάλλει παραίτηση αποδεχόμενος τον εκβιασμό και διευκολύνοντας τα σχέδια της διοίκησης. Η μονομερής καταγγελία σύμβασης δε γίνεται με μία απλή απόφαση της διοίκησης, αλλά υπόκειται στις δεσμεύσεις και τους περιορισμούς του άρθρου 28 του Κανονισμού Εργασίας που προβλέπει ρητά τους όρους και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορεί να γίνει. Η απόλυση δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή από κανέναν, η όποια αποζημίωση θα πρέπει να κατατεθεί στο Ταμείο Παρακαταθηκών και στη συνέχεια το Σωματείο οφείλει να ξεκινήσει δικαστικό αγώνα βάσει του Κανονισμού.

Από εκεί και πέρα είναι σαφές ότι το θέμα αφορά ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ κι όχι μόνο τους συγκεκριμένους συναδέλφους. Δεν έχει να κάνει με το αν κάποιος είναι καλός ή κακός στη δουλειά του (για αυτό άλλωστε υπάρχουν θεσμοθετημένες διαδικασίες που στην περίπτωση αυτή καταστρατηγούνται), αλλά πρόκειται για μια μετωπική επίθεση στο σύνολο των εργαζόμενων. Για αυτό και η αντίδραση στην επίθεση αυτή δε θα είναι αποτελεσματική αν γίνει ατομικά και κατά μόνας, αλλά μόνο αν είναι συλλογική.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

Η ενέργεια αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της εξαγγελθείσας από τη Διοίκηση «εξυγίανσης» της Τράπεζας και «μείωσης του λειτουργικού κόστους», βάσει μιας λογιστικής προσέγγισης που παρουσιάζεται ως «ουδέτερη» και «αντικειμενική».  Όμως οι αριθμοί δεν είναι ποτέ ουδέτεροι, η σημασία και η χρήση τους έχουν πολιτικό περιεχόμενο που το καθορίζει αυτός που τους χρησιμοποιεί. Το επιχείρημα περί «μείωσης του λειτουργικού κόστους» είναι έωλο, καθώς την ίδια ώρα που συνάδελφοι, μαζικά, έχουν οδηγηθεί βίαια προς την έξοδο τους τελευταίους μήνες, παράλληλα μπαίνουν από το παράθυρο σε καλοπληρωμένες προσωποπαγείς θέσεις αργομισθίας:

Α. Συνταξιούχα περιφερόμενα στελέχη με βασικό (αν όχι μοναδικό) προσόν τη συγγενική τους σχέση με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος

Β. Πρώην υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., ο οποίος μετά την αποστρατεία του εργάζεται για λογαριασμό αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Όπως συνηθίζεται δε με τους υψηλόβαθμους των σωμάτων ασφαλείας, δεν έρχεται μόνος του αλλά πλαισιωμένος από μια κουστωδία από ορντινάντσες.

Πέρα από τις ρουσφετολογικές αυτές προσλήψεις δεν μπορεί να μην ανακαλέσει κάποιος στη μνήμη τις επιλεκτικές αποζημιώσεις αποχώρησης των € 600.000 (τριπλάσιες από το καθορισμένο πλαφόν), με τις οποίες εξασφάλιζαν την τήρηση της ομερτά για όσα έχουν γίνει κατά καιρούς στην πολύπαθη αυτή Τράπεζα.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΔΕ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΜΑΣ

Όλη αυτή η κατάσταση θα είχε αποτραπεί εν τη γενέσει της (για την ακρίβεια δε θα είχε συμβεί καν) αν το συλλογικό μας όργανο λειτουργούσε στοιχειωδώς στην κατεύθυνση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων που εκπροσωπεί. Όταν όμως ανέκαθεν η πρακτική του ήταν να «βάζει πλάτη» σε όλες τις βλαπτικές για τους εργαζόμενους κινήσεις της –εκάστοτε- εργοδοσίας (απολύσεις, εθελούσιες, μειώσεις κτλ), όταν το συμφέρον του εργοδότη για «μείωση του λειτουργικού κόστους» ιεραρχείται υψηλότερα από τις ζωές των εργαζομένων, είναι λογικό κι επόμενο η σημερινή εργοδοσία να έχει πλέον αποθρασυνθεί. Η στάση της διοίκησης του ΣΥΤΑ μέχρι τώρα ήταν, αρχικά, να δηλώνει έκπληκτη (όπως κάνει πάντοτε όταν υπάρχουν δυσάρεστες εξελίξεις), στη συνέχεια, να προσπαθεί να υποβαθμίσει το γεγονός και, όταν αυτό δεν ήταν πλέον εφικτό, να υποδύεται «αγανάκτηση», επειδή η διοίκηση δεν επιβεβαίωσε τη «βούληση να προστατεύσει την απασχόληση των εργαζομένων της στα πλαίσια των ρυθμίσεων που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσής της» (η υπογράμμιση δική μας). Δε χρειάζεται και πτυχίο φιλολογίας για να καταλάβει κανείς ότι αυτή η διατύπωση- για την οποία πανηγύριζαν κιόλας- όχι μόνο δε συνιστούσε διασφάλιση των θέσεων εργασίας αλλά στην ουσία προανήγγειλε όσα συμβαίνουν σήμερα.

Την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές και μετά από πολλές πιέσεις, συγκαλείται έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ. του Συλλόγου για το ζήτημα. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η τακτική συνεδρίαση αυτού του μήνα έγινε την Παρασκευή 24/3 το πρωί –λίγες ώρες πριν από τα απειλητικά τηλεφωνήματα προς τους συναδέλφους- με μοναδικό θέμα τον οικονομικό απολογισμό του προηγούμενου μήνα (καθώς φαίνεται όλα τα άλλα ζητήματα έχουν λυθεί), ενώ σε ερώτηση της εκπροσώπου μας για κάποιες μεμονωμένες αποχωρήσεις που έχουν ήδη λάβει χώρα εντός του έτους μέχρι σήμερα, η απάντηση του προέδρου ήταν ότι πρόκειται για μια άτυπη συνέχεια του προγράμματος εθελουσίας εξόδου  (μολονότι στην αμέσως προηγούμενη συνεδρίαση ο ίδιος είχε δηλώσει κατηγορηματικά ότι το πρόγραμμα έκλεισε την 31-12-2016).

Έχει επίσης τη σημασία του το γεγονός ότι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι δεν έχουν κληθεί να παραστούν στη συνεδρίαση αλλά αντίθετα έχουν κληθεί να προσέλθουν για ενημέρωση στα γραφεία του ΣΥΤΑ στις 2 μ.μ. όταν θα έχει ήδη ληφθεί απόφαση –χωρίς τη συμμετοχή τους- για το ζήτημα που τους αφορά.

Στη συνεδρίαση αυτή, η πρότασή μας θα είναι για απεργιακή κινητοποίηση μέχρι τη ρητή ανάκληση των ενεργειών από τη Διοίκηση σε συνδυασμό με ενεργητικές παρεμβάσεις τόσο εντός (απεργιακές περιφρουρήσεις) όσο και εκτός τράπεζας (ενέργειες για κλαδική κινητοποίηση, απεύθυνση στα ΜΜΕ κτλ). Οτιδήποτε λιγότερο θα είναι απλά αναντίστοιχο της σοβαρότητας του θέματος και θα συνιστά ξεπούλημα των εργαζόμενων.   

Υ.Γ..1. Επειδή το να έχει περάσει κάποιος επί σειρά ετών από κορυφαία θεσμική θέση στο Σύλλογο και τώρα να πρωτοστατεί στις απολύσεις είναι αν μη τι άλλο, προβληματικό, εφόσον επιθυμεί να περισώσει κάτι από την αξιοπρέπειά του υπάρχει πάντα η λύση της παραίτησης από τη θέση που κατέχει σήμερα. Ή μήπως επειδή είναι πολλά τα λεφτά και οι εποχές δύσκολες, τελικά απλώς ψιχαλίζει;

Υ.Γ.2. Μαθαίνουμε ότι ο «ακατανόμαστος» μεγαλοεργολάβος τώρα που αποσύρθηκε από το χώρο των ΜΜΕ έγινε και πάλι ένας ευυπόληπτος επιχειρηματίας κι εξαιρετικός πελάτης, όπως έδειξε και η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε σε άριστο κλίμα μεταξύ του επιχειρηματία και του διοικητή της ΤτΕ με τη μεσολάβηση του Δ/ντος Συμβούλου της Τράπεζάς μας. ΄Ή όπως λέγαμε και παλιότερα για την υπόθεση:  «Όπως συμβαίνει στα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών κι αφού χυθεί αίμα διαμορφώνονται νέες ισορροπίες, τα αντίπαλα στρατόπεδα μετρούν κέρδη και απώλειες κι ετοιμάζονται για τους επόμενους γύρους. Συμμαχίες, αντιπαλότητες και λυκοφιλίες αναδιαμορφώνονται και κάθε πλευρά προσαρμόζεται στο νέο σκηνικό (… ) το αίμα που θα σφραγίσει τη νέα ισορροπία δυνάμεων είναι αυτό των ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ της Τράπεζας Αττικής».

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ