OXI ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΧΙΣΗ ΚΛΑΔΟΥ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Όλα κυλούσαν ήσυχα στον τραπεζικό κλάδο. Η πρόσφατα υπογραφείσα κλαδική
σύμβαση έδινε τον τόνο για την επόμενη ημέρα. Οι κοινωνικοί εταίροι σε κλίμα
σύμπνοιας εργάζονταν από κοινού για την ομαλή μετάβαση στη νέα ψηφιακή εποχή.
Οι τραπεζοϋπάλληλοι ατενίζαμε το μέλλον με σιγουριά και αισιοδοξία, αδημονώντας
για τα 3,5 ευρώ αύξηση που θα δούμε στους λογαριασμούς μας με τις μισθοδοσίες
του Δεκεμβρίου. Με τις παρεμβάσεις της Ομοσπονδίας μας, διευθετήθηκαν οι
εργασιακές εκκρεμότητες που ταλάνιζαν το τραπεζικό σύστημα, το οποίο πλέον θα
μπορούσε να επικεντρωθεί στον ουσιαστικό του ρόλο, στηρίζοντας την πραγματική
οικονομία και συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη συνολικά της εθνικής οικονομίας με
την οποία όλοι και όλες - αφεντικά κι εργαζόμενοι/ες, τραπεζίτες και
τραπεζοϋπάλληλοι – θα βγαίναμε κερδισμένοι.
Το ειδυλλιακό κλίμα ήρθε να χαλάσει τρεις
ημέρες πριν από τις εκλογές ο κ. Φλαμπουράρης με μια δήλωσή του: «η κυβέρνηση θα προστατέψει τα δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων της
Τράπεζας Πειραιώς, ενόψει της διαμόρφωσης ξεχωριστής εταιρίας κόκκινων δανείων
και ως εκ τούτου της μεταβολής του προσώπου του εργοδότη». Το
μήνυμα ήταν σαφές: η μεταβίβαση των
δανείων σε εταιρείες που δεν είναι τράπεζες σημαίνει ότι κι οι εργαζόμενοι σε
αυτές δεν θα είναι τραπεζοϋπάλληλοι. Εμείς, προκειμένου να αποφύγουμε τα
χειρότερα, καλούμασταν να μεριμνήσουμε ώστε το κόμμα του κ. Φλαμπουράρη να
παραμείνει στην κυβέρνηση..
Η ηγεσία της ΟΤΟΕ επέδειξε άριστα αντανακλαστικά και το πρωί της
επόμενης εξέδωσε δελτίο τύπου[1]
κατακεραυνώνοντας τον υπουργό (και μόνο αυτόν) που με την παρέμβασή του θέτει
σε απειλή τις θέσεις εργασίας των συναδέλφων στις υπηρεσίες των καθυστερημένων
δανείων και ζητώντας του να εγγυηθεί προσωπικά την εργασία των τραπεζοϋπαλλήλων
στις τράπεζες. Η διοίκηση της τράπεζας Πειραιώς δεν υπάρχει πουθενά στο κάδρο.
Εμείς έχουμε μείνει με την απορία. Μα
καλά με τη νέα κλαδική σύμβαση δεν θωρακίστηκε θεσμικά η απασχόληση για την
επόμενη τριετία; Ή για να το πούμε με τα δικά τους λόγια[2] δεν
ισχύει άραγε ότι: «Στη νέα κλαδική ΣΣΕ
έχουμε μια βελτιωμένη ρήτρα απασχόλησης.
Βελτιωμένη, γιατί δεν τελεί υπό την αίρεση των πλάνων αναδιάρθρωσης και των
δεσμεύσεων των Τραπεζών απέναντι στους εποπτικούς θεσμούς, όπως ίσχυε με τη
ρήτρα της προηγούμενης κλαδικής ΣΣΕ. Ως
δήλωση βούλησης που επαναβεβαιώνεται ρητά, στη νέα κλαδική ΣΣΕ, η ρήτρα για
την προστασία της απασχόλησης έχει νομική (και όχι… ετυμολογική) οντότητα,
σημασία και αξία. Θέτει το πλαίσιο αποτροπής απολύσεων για ολόκληρο τον κλάδο» (οι
επισημάνσεις δικές τους όπως και το δροσερό χιούμορ). Όταν οι κοινωνικοί
εταίροι τα έχουν βρει, έχουν συμφωνήσει κι έχουν αποτυπώσει τη συμφωνία τους σε
σύμβαση που έχει την ισχύ νόμου, μπορεί αυτή η συμφωνία να κινδυνεύσει από μια
δήλωση ενός υπουργού που κατά πάσα πιθανότητα σε λίγες εβδομάδες δεν θα είναι
καν στη θέση του; Η κριτική που ασκούσαμε τον Μάρτη δεν μας έλεγαν ότι είναι
άδικη και είναι «ψιλά γράμματα» τα περί
ρήτρας ενάντια σε αποσχίσεις – απολύσεις;
Φυσικά, παρά τη «δριμεία» ανακοίνωση της ΟΤΟΕ οι εξελίξεις δεν πάγωσαν
ούτε αντιστράφηκαν. Δεν απαιτείται και ιδιαίτερη ευφυία για να καταλάβει κανείς
ότι η απόσχιση δε δρομολογήθηκε από τη δήλωση Φλαμπουράρη. Αυτή ήρθε απλά ως
μια αναφορά σε μια ήδη προειλημμένη
απόφαση της τράπεζας Πειραιώς ενταγμένη στον επικοινωνιακό σχεδιασμό ενόψει
εκλογών. Μια απόφαση που φρόντισε να διευκολύνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το
Ν.4601/2019 για τους εταιρικούς μετασχηματισμούς τον οποίο ψήφισε τον Μάρτη.
Η ηγεσία της ΟΤΟΕ, έχοντας στο πρόσφατο παθητικό της τόσο την ηχηρή
απουσία της από την κινητοποίηση που έγινε το Φεβρουάριο στην Πειραιώς για αυτό ακριβώς το ζήτημα, όσο και την
ακροβατική κυβίστηση με τη ματαίωση
της προκηρυγμένης για τις 20/03 κλαδικής απεργίας, δύσκολα θα μπορούσε να συνεχίσει
να κάνει την πάπια. Άλλωστε σε λίγες ημέρες επίκεινται κι αρχαιρεσίες σε έναν
από τους μεγάλους συλλόγους του ομίλου Πειραιώς, οπότε η ηγεσία μας με την
αξιοθαύμαστη διορατικότητά της και την προσαρμοστικότητα στις περιστάσεις που
τη χαρακτηρίζει, εκεί που άλλοι θα έβλεπαν κρίση εκείνη είδε την ευκαιρία για αγωνιστικό ξέπλυμα. Αυτή τη φορά δε,
δεν έμεινε στα λόγια αλλά πέρασε στη δράση- αν και η σωστή έκφραση θα ήταν
«άστραψε και βρόντηξε»- προκηρύσσοντας 24ωρη απεργία στη συγκεκριμένη υπηρεσία της
Πειραιώς (όχι σε ολόκληρη την τράπεζα, μην κάνουμε κι εξτρεμισμούς) και
προαναγγέλλοντας «περαιτέρω κλιμάκωση του
αγώνα»[3].
Την κινητοποίηση ακολούθησε συνάντηση της διοίκησης της τράπεζας με το
προεδρείο της ΟΤΟΕ. Τα βασικά συμπεράσματα είναι: :
1. Η
απόσχιση του RBU είναι ειλημμένη απόφαση και έχει ήδη δρομολογηθεί
2. Όσοι
συνάδελφοι μεταφερθούν στη νέα εταιρεία θα υπογράψουν νέα σύμβαση και θα χάσουν
την ιδιότητα του τραπεζοϋπαλλήλου
3. Οι
εργαζόμενοι του RBU εξαιρούνται από το νέο πρόγραμμα εθελούσιας.
Οι συνδικαλιστικοί μας εκπρόσωποι όμως είναι χαρούμενοι κι αισιόδοξοι άνθρωποι
και για να μας μεταφέρουν τη θετική τους ενέργεια εστιάζουν στη φωτεινή πλευρά:
«Η
όποια συμμετοχή των εργαζομένων σε μελλοντικό εταιρικό σχήμα θα είναι σε
ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΒΑΣΗ»[4]
(επισήμανση και κεφαλαία δικά τους). Άλλωστε ζούμε σε μια δημοκρατική
χώρα όπου πάντοτε έχεις το δικαίωμα της επιλογής. Όταν βρίσκεσαι με το πιστόλι
στον κρόταφο είσαι ελεύθερος να διαλέξεις αν θα υπογράψεις ή θα το αφήσεις να
εκπυρσοκροτήσει. Μια χαρά η απόσχιση, μας λέει η ΟΤΟΕ. 6 ώρες συνάντηση για να
καταλήξουν στα ίδια…
Μετά από αυτή την «κατάκτηση», η ΟΤΟΕ έκρινε ότι δεν υπάρχει πλέον λόγος
ανησυχίας κι αρνήθηκε να καλύψει την απεργία για την επόμενη (Τετάρτη 29 Μαΐου)
που απέμεινε να στηρίζεται από μεμονωμένους φορείς (το κλαδικό
χρηματοπιστωτικού και κάποια κατά τόπους εργατικά κέντρα). Ευτυχώς που είχαν
αποφασίσει κλιμάκωση και όχι εκτόνωση.
Ωστόσο η μαζική συμμετοχή των
εργαζομένων στην απεργία 28/5 και τη συγκέντρωση δείχνει τις διαθέσεις του
κόσμου της εργασίας, που εδώ και μήνες είναι έτοιμοι να αντισταθούν στα
αντιδραστικά σχέδια των τραπεζιτών. Δεν
θα πληρώσουμε ξανά εμείς τις ζημιές τους. 1200 συνάδελφοι δεν θα βρεθούν απολυμένοι
και εκτός τράπεζας! Και δεν αφορά μόνο την Πειραιώς αυτό, αλλά ολόκληρο τον
κλάδο, όπως μας πληροφορεί ο οικονομικός τύπος. Γι’ αυτό, να περάσουμε από
τις ανακοινώσεις στη δράση. Να πάρουμε τους αγώνες στα δικά μας χέρια! Καμία
εμπιστοσύνη σε ΟΤΟΕ και Συλλόγους, όπου ηγεμονεύουν ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ. Να
προκηρυχθούν άμεσα Γενικές Συνελεύσεις
σε κάθε σύλλογο, νομό και να αποτυπωθούν οι διαθέσεις των εργαζομένων. Όλοι στη συμμετοχή στις απεργίες που
προκηρύσσουν πρωτοβάθμια σωματεία (κλαδικό και επιχειρησιακά). Κλιμάκωση μέχρι να κοπούν οι νέες ορέξεις
των τραπεζιτών με επαναλαμβανόμενες απεργίες σ’ όλη την τράπεζα, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις
καταστημάτων, εκλογή επιτροπών αγώνα, συντονισμό. Κλαδική απεργία τώρα.
Ø Να
ματαιωθούν τώρα τα σχέδια της Τράπεζας Πειραιώς. Καμιά απόσχιση, καμιά απόλυση,
καμιά αλλαγή στην εργασιακή μας σχέση. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
Ø Να
συσπειρωθεί ο κλάδος ενάντια στο ξήλωμα των δικαιωμάτων μας. Καμία
«οικειοθελής» παραίτηση από τα κεκτημένα μας.
ΑΥΤΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ
ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ
30-5-2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου