Πρωτοβουλία Εργαζομένων Αττικής για απεργία 24/9

Συνεχίζοντας το αντεργατικό κρεσέντο όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων, η κυβέρνηση της ΝΔ μέσω του λεγόμενου «αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου» επιχειρεί να επιβάλει με σαρωτικό τρόπο μια σειρά από ανατροπές προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζόμενων, της δημόσιας περιουσίας και του περιβάλλοντος.  Το ιδεολόγημα «των επενδύσεων που θα φέρουν την ανάπτυξη» ως πανάκεια με την οποία όλοι θα βγούμε κερδισμένοι θρυμματίζεται καθώς γίνεται σαφές ότι αυτή η ανάπτυξη έχει άλλο  περιεχόμενο και διαφορετική σημασία για εργοδότες κι εργαζόμενους.

Γα το κεφάλαιο η «ανάπτυξη» έχει ως προϋπόθεση την πλήρη αποσάθρωση  των εργασιακών σχέσεων και το σάρωμα των όποιων προστατευτικών για τους εργαζόμενους ρυθμίσεων έχουν απομείνει καθώς αυτές θεωρούνται ως «αντικίνητρα για επενδύσεις».

Στην κλίνη του Προκρούστη μπαίνουν καταρχήν οι συλλογικές συμβάσεις με μια σειρά διατάξεων:

·       Καθίσταται απόλυτη η υπεροχή των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας έναντι των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας δίνοντας τη δυνατότητα εξαίρεσης σε επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν «σοβαρά οικονομικά προβλήματα». Τα κριτήρια με τα οποία θα ορίζονται οι επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα θα θεσπίζονται αποκλειστικά από τον  υπουργό με την έκδοση απόφασης. Στην πράξη το μόνο που αρκεί για να  επικαλεστεί μια επιχείρηση «οικονομικά προβλήματα» είναι ένας «ξύπνιος» λογιστής.

·       Προβλέπεται ότι οι τοπικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας υπερισχύουν των εθνικών κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

·       Μπαίνουν νέα εμπόδια στην επεκτασιμότητα των συλλογικών συβάσεων εργασίας στη βάση των προβλημάτων που δήθεν αντιμετωπίζουν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις και τον κίνδυνο των επιπτώσεων από την επεκτασιμότητα στον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων. Στο όνομα αυτών των προβλημάτων, θα μπορούν να εξαιρούνται επιχειρήσεις από την επεκτασιμότητα. Αυτό θα γίνει με υπουργική απόφαση, μετά από γνώμη του Ανώτατου Συμβούλιου Εργασίας (είναι επταμελές και τα πέντε μέλη τα ορίζει η κυβέρνηση!). Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι με αυτές τις διατάξεις η επεκτασιμότητα στην ουσία καθίσταται νεκρό γράμμα.

·       Δίνεται η δυνατότητα να εξαιρούνται επιχειρήσεις από τη σύναψη πλήρων εθνικών, κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Στο όνομα και πάλι «σοβαρών οικονομικών προβλημάτων» δίνεται η δυνατότητα να μπαίνουν στις συλλογικές συμβάσεις ειδικοί όροι ή να αφαιρούνται συγκεκριμένοι όροι που αναφέρονται σε δικαιώματα των εργαζόμενων.

·       Συρρικνώνεται ακόμη περισσότερο το ήδη κουτσουρεμένο δικαίωμα των εργαζόμενων να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία.

Για να θωρακιστεί αυτό το αντεργατικό πλαίσιο, η κυβέρνηση προβαίνει και στη θέσπιση ρυθμίσεων που στρέφονται άμεσα εναντίον της συνδικαλιστικής δράσης:

·       Δημιουργείται «Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων» στο υπουργείο Εργασίας με στόχο το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικαλισμένων εργαζόμενων και τον έλεγχο των σωματείων.

·       Σε συνέχεια του απεργιοκτόνου νόμου Αχτσιόγλου με τον οποίο απαιτείται το 50%+1 των μελών για να παρθεί απόφαση για απεργία στα πρωτοβάθμια σωματεία, το σχέδιο νόμου της ΝΔ προβλέπει ηλεκτρονική ψηφοφορία στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για τη διεξαγωγή απεργίας των πρωτοβάθμιων σωματείων. Ο στόχος προφανής: να χτυπηθεί το βασικό και δημοκρατικότερο όπλο οργάνωσης, συζήτησης, και ζύμωσης των εργαζομένων που είναι η Γενική Συνέλευση. Θέλουν συνδικάτα παροπλισμένα, χωρίς εσωτερική ζωή και λειτουργία κι εργαζόμενους έρμαια της προπαγάνδας των κυρίαρχων ΜΜΕ που θα ψηφίζουν διαδικτυακά από τον καναπέ εν είδη τηλεφωνικής δημοσκόπησης.

Πέρα από τα παραπάνω που είναι προφανή και μας αφορούν άμεσα ως κλάδο, υπάρχουν και αμέτρητες «ουρές» που  θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη καθώς θα τις βρούμε μπροστά μας. Όταν π.χ. προβλέπονται κυρώσεις για τους έντιμους δημόσιους υπαλλήλους που θα «καθυστερούν τις επενδύσεις» επειδή δεν θα συναινούν στην  κατάφωρη παραβίαση κάθε έννοιας νομιμότητας, μπορούμε να πιστεύουμε ότι θα μείνουν στο απυρόβλητο οι συνεπείς τραπεζοϋπάλληλοι που θα κρίνουν ως επισφαλή τη δανειοδότηση μιας επένδυσης;

Είναι λοιπόν άμεση ανάγκη να υπάρξει αποφασιστική, μαζική κι ενωτική απάντηση από πλευράς μας. Μια απάντηση που θα πηγαίνει πέρα από το επίπεδο της συμβολικής διαμαρτυρίας στο οποίο στο οποίο περιορίζεται η – πλήρως ελεγχόμενη από κράτος κι εργοδότες – συνδικαλιστική γραφειοκρατία που αυτή τη φορά ξεπέρασε και το χειρότερο εαυτό της. Η θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ έπαψε να τηρεί και τα στοιχειώδη προσχήματα: σαμποτάρει την αυριανή κινητοποίηση ξεκινώντας το γνωστό γαϊτανάκι με τις ημερομηνίες, επιδιώκει να τορπιλίσει το συντονισμό και τη συσπείρωση των εργαζόμενων και λειτουργεί πλέον ανοιχτά απεργοσπαστικά. Τον αγώνα για την απόκρουση της επίθεσης, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας και την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας πρέπει να τον πάρουμε  στα χέρια μας.

Καλούμε όλους/ες τους εργαζόμενους /ες να συμμετέχουν την Τρίτη 24/9 στην απεργία   για την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου.

Ανακοίνωση της Πρότασης Προοπτικής για την απεργία 24/9

                        ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

                                    Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας

Η απεργία της 24/9 να γίνει υπόθεση των εργαζόμενων

(ή για ένα κομμάτι ΑΕΠ δεν φτάνει μόνο η δουλειά)

Μοιάζει πολύ λογικό για μια κυβέρνηση που υπηρετεί τα συμφέροντα των εργοδοτών και των «επενδυτών», όπως κι αυτή της ΝΔ, να εντάξει σε σχέδιο νόμου για την περίφημη «ανάπτυξη» μια σειρά αντεργατικών ρυθμίσεων. Σε μια περίοδο που η παγκόσμια ανάπτυξη είναι «εύθραυστη» και «απειλείται» (δια στόματος Κριστίν Λαγκάρντ, κυρίως για τον εμπορικό πόλεμο που διεξάγεται μεταξύ Κίνας-ΗΠΑ), οι ντόπιοι υπέρμαχοί της επιστρατεύουν την εργαλειοθήκη μέτρων για οτιδήποτε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην αχαλίνωτη καπιταλιστική επέκταση. Βάζοντας πάνω από όλα τις επιχειρήσεις και τα κέρδη τους, η κυβέρνηση κατ’ επιταγήν του ΣΕΒ, φιλοδοξεί να εξουδετερώσει θεσμικά οποιαδήποτε μέσα αντίστασης, ελέγχοντας τα συνδικάτα, αλλά και να χαλαρώσει αισθητά το πλαίσιο προστασίας της εργασίας στις αρπακτικές ορέξεις των εργοδοτών.

Κάπως έτσι λοιπόν αυτό το σχέδιο νόμου τα χωράει όλα: απλοποίηση αδειοδότησης βιομηχανικών δραστηριοτήτων και γενικά διαδικασιών για άσκηση οικονομικής δραστηριότητας, διατάξεις για επιχειρηματικά πάρκα, κατασκευή κεραιών, τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, τις δημόσιες συμβάσεις κα. Χέρι βοηθείας στο κεφάλαιο. Και κάπου εκεί στο βάθος εργασιακά θέματα και ατομικές εργασιακές σχέσεις, δήθεν μέτρα για την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας. Σημειωτέον ότι πολλές διατάξεις αποτελούν συνέχεια νόμων που ψηφίστηκαν μεταξύ 2011 και 2019, δηλαδή των μνημονίων που υπηρέτησαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις.

Όταν ακούς ανάπτυξη, περίμενε τσεκούρι στα εργατικά δικαιώματα

Χαρακτηριστικές είναι οι προβλέψεις για τις κλαδικές συμβάσεις. Εισάγονται εξαιρέσεις στην εφαρμογή τους σε συνάρτηση με την οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων, ενώ υποβαθμίζονται σε σχέση με τοπικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις που θα υπερισχύουν. Το ενιαίο μισθολόγιο στις τράπεζες μπορεί να καταλυθεί στην πράξη, όπως ακόμη κι εργοδοτική ΟΤΟΕ παραδέχεται στην ανακοίνωσή της με την εξευγενισμένη κατά τα συνηθισμένα παρουσίαση ως «νέες πιέσεις μείωσης του ενιαίου μισθολογίου, νέα ανασφάλεια δικαίου». Υπεύθυνος για την εξειδίκευση των κριτηρίων για τις εξαιρέσεις θα είναι ο εκάστοτε Υπουργός. Άραγε στα επιχειρηματικά πάρκα δεν θα βρεθούν εργοδότες, φίλα προσκείμενοι προς την κυβέρνηση, να επικαλεστούν οικονομικές δυσχέρειες για να περικόψουν μισθολογικό κόστος; Επίσης, στο κομμάτι της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων προσθέτει ως όρο την τεκμηρίωση των επιπτώσεων που θα έχει αυτή στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Κρίνοντας από τον κλάδο μας πάντως, οι τράπεζες ανταγωνίζονται για το ποια θα παραβιάσει χωρίς επιπτώσεις τις ρυθμίσεις για το ωράριο, την πληρωμή των υπερωριών κλπ.

Ο θεσμός της Διαιτησίας επίσης υπονομεύεται, για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, αφού για την μονομερή προσφυγή σε αυτήν (από την πλευρά των εργαζόμενων που μας αφορά) πρέπει να συντρέχουν σωρεία προϋποθέσεων, όπως η συλλογική διαφορά να αφορά επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, ζωτικής σημασίας για το κοινωνικό σύνολο. Δηλαδή ο βιβλιοϋπάλληλος δεν μπορεί να προσφύγει σε αυτήν σε ενδεχόμενη ουσιαστική άρνηση (όχι τυπική μέσω Διαμεσολάβησης) του εργοδότη (εκδότη πχ) να διαπραγματευτεί συλλογική σύμβαση εργασίας (ΣΣΕ), καθώς το βιβλίο μπορεί να μην κριθεί κλάδος ζωτικής σημασίας, αν και όλοι ξέρουμε ότι είναι.

Για το ηλεκτρονικό μητρώο και την ηλεκτρονική ψηφοφορία η ΟΤΟΕ δεν βρήκε χώρο να σχολιάσει κάτι στην ανακοίνωσή της αλλά φαίνεται να συνάδει με τη δυναμική είσοδο που έκανε η ίδια στην ψηφιακή εποχή μέσω της ΟΤΟΕ TV... Για μας εγείρονται πολλά ερωτήματα για το ποιον εξυπηρετεί η δημόσια έκθεση μητρώου συνδικαλιστών, των μελών που συμμετείχαν στις (ηλεκτρονικές) εκλογικές διαδικασίες καθώς και για το αν η συλλογική δράση και η λήψη αποφάσεων τίθενται κάτω από το άγρυπνο μάτι του κράτους Λεβιάθαν. Βασικό στοιχείο για την υγιή λειτουργία των σωματείων είναι η συμμετοχή των ίδιων των εργαζόμενων, η ενημέρωσή τους και η διευκόλυνση στη λήψη των αποφάσεων. Δεν έχουμε όμως αυταπάτες ότι το αναπτυξιακό νομοσχέδιο έχει τέτοιες έγνοιες για τη ζωή των συλλογικών μας θεσμών.

Εκεί που τα πάει πολύ καλά το νομοσχέδιο αυτό είναι στις ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους μερικής απασχόλησης και τις ατομικές εργασιακές σχέσεις. Οι χιλιάδες ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι στον κλάδο μας, που σε πολλές υπηρεσίες είναι περισσότεροι από το τακτικό προσωπικό, δεν έχουν να προσδοκούν τίποτα περισσότερο από τη διευκόλυνση της απόλυσής τους. Η καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζόμενου πέραν των 2 μηνών από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας. Η μη καταβολή δηλαδή των αποδοχών δεν θεωρείται αιτία καταγγελίας της σύμβασης, όπως μέχρι τώρα, άρα δυσχεραίνεται και η διεκδίκηση της νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης. Επίσης, η προσαύξηση του ωρομισθίου κατά 12% στους μερικώς απασχολούμενους όταν υπάρχει υπέρβαση από τις ώρες που συμφωνήθηκαν, σε μία τόσο ευέλικτη αγορά εργασίας που μπορεί να δηλώνονται ζώνες ωρών εργασίας και να επικαλείται ο κάθε εργοδότης διαφορετικές ώρες προσέλευσης (άρα και συμπλήρωσης του ωραρίου) για τον κάθε εργαζόμενο, είναι λιγότερη ακόμα κι από την υπερεργασία 20% και είναι δωρεάν εργασία ουσιαστικά. Τέτοια «ευελιξία» γνωρίζουμε ότι εφαρμόζεται ήδη σε Διευθύνσεις της Τράπεζας, όπως πχ στον Γέρακα. Η προσπάθεια να ρυθμιστούν επιμέρους λεπτομέρειες σε ένα καθεστώς εργασιακής ζούγκλας, και με υποβάθμιση του ΣΕΠΕ, και αυτό να παρουσιάζεται ως φιλεργατικό από την κυβέρνηση δεν είναι απλώς υποκρισία αλλά ξεδιάντροπη κοροϊδία.

Η συλλογική απάντηση περισσότερο αναγκαία από ποτέ

Τώρα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη από σωματεία εργατικά και όχι εργοδοτικά. Που θα βάλουν μπροστά τα δικά μας συμφέροντα τη στιγμή που το αντίπαλο δέος στην πάλη μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας έχει κατεβάσει το βαρύ πυροβολικό του. Μια αστική κυβέρνηση που παίρνει την εκλογική ρεβάνς έναντι του απαξιωμένου στα μάτια της κοινωνικής πλειοψηφίας ΣΥΡΙΖΑ και έρχεται να κάνει όσα δεν πρόλαβαν οι άλλοι. Με απόλυτη ιδεολογική συνέπεια λόγων και έργων. Το act4Greece της Εθνικής Τράπεζας παρουσιάζει το «κοινωνικό πρόσωπο» της επιχείρησης, που για τους εργαζόμενους του ΜΙΕΤ είναι αυτό της εκ περιτροπής απασχόλησης, για τους υπότροφους του ΙΚΥ τσάμπα δουλειά, εργασιακή ομηρία και επισφάλεια για ολοένα περισσότερους. Ο ΣΥΕΤΕ και η ΟΤΟΕ έχουν αποδειχθεί πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, βάζοντας πρώτα το να είναι δυνατές οι τράπεζες και μετά οι εργαζόμενοι, όταν για να γίνει το ένα πετιούνται στον Καιάδα οι δεύτεροι.  Η ΓΣΕΕ, συνεχίζοντας την κόντρα με το ΠΑΜΕ, λειτουργεί ξεκάθαρα απεργοσπαστικά καλώντας τα σωματεία μέλη της, τις δευτεροβάθμιες οργανώσεις, όπως η ΟΤΟΕ, να αλλάξουν την ημερομηνία της απεργίας για 2/10. Λέει ότι υπάρχει ακόμα χρόνος μέχρι την κατάθεση και ψήφιση του νομοσχεδίου, άρα παραδέχεται εμμέσως ότι δεν έχει σκοπό να κάνει τίποτα πέρα από μια εθιμοτυπική απεργία, σαν αυτή της κατάθεσης Προϋπολογισμού.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες. Προφανώς η σκοτεινή εποχή, στην οποία έχουμε εισέλθει εδώ και χρόνια, δε θα λάβει τέλος με μία απεργία. Μια τουφεκιά στον αέρα δεν θα δώσει τίποτα παρά απογοήτευση. Χρειάζεται από τώρα σχέδιο κλιμάκωσης, να διατρανώσουμε με συνελεύσεις και τη συμμετοχή μας τη διάθεση να μην υποχωρήσουμε αν δεν νικήσουμε! Οι εργαζόμενοι στην Εθνική Τράπεζα έχουμε χιλιάδες λόγους να αντιδράσουμε απέναντι στη Διοίκηση που θα ευνοηθεί από το νόμο, όταν απολύουν ενοικιαζόμενους εργαζόμενους και έχουν διακηρύξει ότι θέλουν να αποδιαρθρώσουν πλήρως το σημερινό κανονισμό εργασίας εις βάρος μας. Κι ενώ η κυβέρνηση ΝΔ σχεδιάζει νέο νόμο εις βάρος της επικούρησής μας, απαλλάσσοντας πλήρως την ΕΤΕ ακόμη κι από τα ψίχουλα του νόμου Πετρόπουλου. Την εποχή της πληροφορίας και του ψηφιακού μετασχηματισμού οι όροι εργασίας πρέπει κι αυτοί να μετασχηματιστούν προς όφελος των αναγκών όσων παράγουν τον πλούτο.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης να κάνουν ένα πρώτο βήμα επίδειξης ισχύος και να συμμετέχουν μαζικά  στην απεργία και στην περιφρούρησή της. Με ταξική αλληλεγγύη, οργάνωση και αγώνα μπορούμε να κερδίσουμε!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ-

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.30 ΧΑΥΤΕΙΑ

e-mail:protasiprooptikis@gmail.com, Ιστοσελίδα:www.protasiprooptikis.blogspot.com

6980925499, 6936548328, 6946465296, 6948788704, 83913, 23218, 74306, 79836