Αγωνιστική Συνεργασία Τραπεζοϋπαλλήλων
Η καλή (κλαδική ) σύμβαση από τον πρώτο μήνα φαίνεται
Πέρασαν μόλις 2 μήνες από την υπογραφή της νέας τριετούς κλαδικής σύμβασης ΟΤΟΕ -Τραπεζών και τα ανοιχτά μέτωπα της επίθεσης των τραπεζιτών προς τους εργαζόμενους του κλάδου διευρύνονται. Πρόκειται για μια συμφωνία που για άλλη μια φορά διαφημίζεται ως θετική, «θεσμική ασπίδα και εφαλτήριο για τον κλάδο», από τους συνδικαλιστές ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ που την υπερψήφισαν, χαρακτηρισμοί που αποκλίνουν εξόφθαλμα από την πραγματικότητα.
Πώς φτάσαμε σε αυτή την καταπληκτική συμφωνία; Μα φυσικά μέσα από σκληρή και επίπονη διαπραγμάτευση που σήκωσε στις πλάτες της η ΟΤΟΕ, υποβοηθούμενη κι από τα τεχνολογικά επιτεύγματα της ψηφιακής εποχής: στις διαπραγματεύσεις συμμετείχαν και στελέχη που παρακολουθούσαν απευθείας εξ αποστάσεως. Την πραγματική απόσταση όμως την κράτησαν οι εκπρόσωποι της ΟΤΟΕ από τους ίδιους τους εργαζόμενους, καθώς στις πρωτοφανείς συνθήκες που ζούμε τα τελευταία χρόνια, με τα πογκρόμ και τις αποσχίσεις, δεν θέλησαν να οργανώσουν κανένα πλαίσιο πραγματικής διεκδίκησης και διαπραγμάτευσης.
Παράλληλα, όπως συνηθίζει η ΟΤΟΕ τα τελευταία χρόνια να αποφεύγει τις κινητοποιήσεις «όπως ο διάολος το λιβάνι», μην τυχόν και στενοχωρηθούν οι τραπεζίτες, έτσι και τώρα δεν ήθελαν να οργανώσουν κανέναν απολύτως αγώνα, πολύ περισσότερο να εμπλέξουν τους εργαζόμενους, να έχει προϋποθέσεις νίκης. Ενώ οι συναντήσεις έβαιναν άκαρπες η μία μετά την άλλη (μέχρι τη «νικηφόρα» 7η!) προκηρύχθηκε μόλις μια 4ωρη στάση εργασίας στις 28/3, 3 μέρες πριν τη λήξη και της μετενέργειας.
Πράγματι συμφωνούμε για τη συγκυρία στην οποία εκτυλίχθηκε η διαπραγμάτευση: πανδημία, πόλεμος, ακρίβεια-ενεργειακή κρίση, κι αυτά τα πλάνα μετασχηματισμού των τραπεζών. Πώς γίνεται όμως μέσα σε αυτή τη συγκυρία να βγαίνουν κερδισμένες οι τράπεζες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες και να πρέπει να θυσιάζονται οι εργαζόμενοι;. Λόγω της πανδημίας έλαχε στις τράπεζες να διαχειριστούν μέσω προγραμμάτων συγχρηματοδότησης με δανεισμό πακτωλό χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Αειθαλής ανάπτυξη με δημόσιο χρήμα. Υποχρέωσαν την πελατεία να στραφεί στα εναλλακτικά δίκτυα (που μόνο εναλλακτικά δεν είναι πλέον, αλλά υποχρεωτικά) για να παρουσιάσουν τη μαγική εικόνα ότι οι υπάλληλοι και τα καταστήματα περισσεύουν! Στο μεταξύ εξακολουθούν να ανακοινώνουν αποτελέσματα με υπερκέρδη και σχέδια διανομής μερίσματος στους μετόχους, να προσλαμβάνουν κατά το δοκούν είτε με το δουλεμπόριο των τρίτων εταιρειών/outsourcing είτε με χρυσά συμβόλαια για βύσματα που υποδύονται τους manager.
Αυτή η φοβερή ρήτρα προστασίας της εργασίας μας που επαφίεται στη βούληση των μερών (και τη δική μας δηλαδή, εξού και οι «εθελούσιες»;) και στη φροντίδα του εργοδότη να μην μας απολύει για οικονομοτεχνικούς λόγους (ίσως για άλλους, αλλά ποτέ οικονομοτεχνικούς!), ήρθε για να μείνει στη Βίβλο των εργασιακών μας σχέσεων. Την ώρα που χιλιάδες συνάδελφοι εργάζονται δίπλα μας με συμβάσεις δανεισμού, ατομικές, μερικής απασχόλησης κοκ κι έπρεπε να ζητάμε σύμβαση που να περιλαμβάνει τους πάντες, χάνονται χιλιάδες θέσεις τακτικού προσωπικού με τις γνωστές τακτικές: αποσχίσεις, δυσμενείς μεταθέσεις, κλεισίματα καταστημάτων, εκβιασμοί, πίεση για στόχους, αξιολόγηση.
Στην Eurobank και στην Πειραιώς οι εκβιαστικές εθελούσιες και οι διώξεις εντάθηκαν. Μέσα στον Μάιο στελέχη τους εκβίασαν ανοιχτά τους εργαζόμενους στα νέα καταστήματα που κλείνουν: ή « εθελούσια, ή μετακόμιση στην Αθήνα, ή απόλυση». Στην Εθνική απολύονται ενοικιαζόμενοι με χρόνια υπηρεσίας πιο πολλά κι από τους 3 τελευταίους διοικητές μαζί, ενώ ετοίμασαν νέο πακέτο κλεισίματος καταστημάτων που λόγω των αντιδράσεων όμως προσωρινά ανεστάλησαν. Αυτές οι τακτικές απαιτούν απάντηση από τους εργαζόμενους και όχι μόνο σε διαστήματα «διαπραγμάτευσης» με τους τραπεζίτες.
Για τον συνδικαλισμό της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ, που βολεύεται να είναι ο φτωχός συγγενής στα σαλόνια των τραπεζιτών, η εκπαίδευση μπαίνει στην κλαδική σύμβαση σαν δικλείδα ασφαλείας, μήπως και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών. Είναι τουλάχιστον υποτιμητικό και υποκριτικό να μιλάμε για μέριμνα των εργοδοτών για εκπαίδευση του προσωπικού όταν η μόνη τους έγνοια είναι πώς θα μας ξεζουμίσουν, πόσους θα ξεφορτωθούν, πώς θα μετατρέψουν τις εργασιακές σχέσεις σε ζούγκλα, με την επικράτηση του πιο ανθεκτικού, πιο ευέλικτου, πιο διαθέσιμου. Βέβαια, την δια βίου εκπαίδευση τη θέλουν οι εργοδότες για να αυξάνουν την παραγωγικότητα.
Γι΄ αυτό και οι 15 επιμέρους ρυθμίσεις για την τηλεργασία ακούγονται οι περισσότερες σαν ευχολόγιο. Το ωράριο κι η αποσύνδεση είναι δύο μόνο από τα δικαιώματα που ήδη βλέπουμε να παραβιάζονται κατά κόρον, για τηλεργαζόμενους και μη, ενώ διακρίσεις γίνονται συνεχώς σε βάρος όσων δεν κάθονται «μέχρι να βγει η δουλειά». Σύμβαση πραγματικά ανέξοδη για τους τραπεζίτες, αφού αυτά που γλιτώνουν με τις παραβιάσεις μόνο του ωραρίου είναι υπερπολλαπλάσια από τα πρόστιμα που μια στο τόσο κι ολοένα σπανιότερα καλούνται να πληρώσουν μετά από ελέγχους. Είναι πραγματικά άξιο απορίας πώς θα ασκούν οι συνάδελφοι το δικαίωμα αποσύνδεσης όταν λαμβάνουν mail απογεύματα και ΣΚ. Θα έχουν βάλει σίγαση, οπότε θα είναι εντάξει; Θα τα κάνουν όλα μαζεμένα, δουλειά έτσι κι αλλιώς 2-3 ατόμων, μόνο σε εργάσιμες ώρες με bonus την καλή αξιολόγηση από τους φυτευτούς των Διοικήσεων. Οι ρυθμίσεις για την τηλεργασία είναι στην πραγματικότητα η θεσμική επικάλυψη της απόλυτης ασυδοσίας στην εξ αποστάσεως εργασία. Άραγε πού είναι για να μας σώσει η ψηφιακή κάρτα εργασίας του κατάπτυστου Ν.Χατζηδάκη;
Και βέβαια σε συνθήκες ακρίβειας, που πλουτίζουν μια χούφτα κερδοσκόποι του κλάδου της ενέργειας κι η κυβέρνηση Μητσοτάκη τους επιδοτεί ενώ ο Πρόεδρος της ΔΕΗ χτίζει ταπεινό εξοχικό σε κυριλέ νησί, οι εργαζόμενοι θα δούμε «αύξηση» 1,75 % από Οκτώβρη και συνολικά 5,5% σε 3 χρόνια από σήμερα. Αυτά δεν είναι μηνύματα «αισιοδοξίας, αυτοπεποίθησης και προοπτικής» αλλά κίνητρο για καλό κατευόδιο εκτός κλάδου. Όταν ο πληθωρισμός τρέχει με 10%, το εισόδημά μας έχει υποστεί μείωση πάνω από 15% με τις αυξήσεις στις τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης, τη βενζίνη, την ενέργεια, τα ενοίκια κλπ, θέλει θράσος πραγματικά για να το αποκαλείς αυτό αύξηση μισθού. Βέβαια, για τους εαυτούς τους οι γιάπηδες και τα μεγαλοστελέχη των τραπεζών δίνουν και bonus και αυξήσεις γενναίες, και μισθούς για να ζουν με πολυτέλεια. Πού να το καταλάβουν οι εργατοπατέρες της ομοσπονδίας που λαμβάνουν προαγωγές κατ’ εξαίρεση και έχουν μισθούς διευθυντή, λόγω της συνδικαλιστικής τους ιδιότητας και ενώ δεν έχουν εργαστεί εδώ και πολλά χρόνια.
Αυτό το συνδικαλιστικό κίνημα δεν παίρνει διορθώσεις. Μόνο ριζική ανασυγκρότηση εκ βάθρων και από τη βάση. Πώς να σχολιάσουμε το ότι ο Σύλλογος Εργαζομένων Alpha Bank οργανώνει εκδήλωση με την Υπουργό Παιδείας Κεραμέως και τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Θεοδωρικάκο, στελέχη της κυβέρνησης που καταδικάζει όλος ο λαός για τη βάναυση συμπεριφορά τους στα παιδιά μας και τους φοιτητές, «για την εκπαίδευση και την προστασία του πολίτη?» Και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει τα όρια του, και η ξεφτίλα το ίδιο, για τη δε σαπίλα το βαρέλι δεν έχει πάτο .. Συγχαρητήρια στην ΠΑΣΚΕ που συγκυβερνά σε ΟΤΟΕ και Συλλόγους με αυτή τη ΔΑΚΕ ..
Εξαιτίας αυτής της αναντιστοιχίας μεταξύ αναγκών των εργαζόμενων και συνθηκών που πετυχαίνουν συναινετικά να επιβάλουν οι τραπεζίτες, είναι σημαντικό οι εργαζόμενοι να διαχωριστούμε από τις πουλημένες ηγεσίες, τους δήθεν φωστήρες της ΟΤΟΕ που πανηγυρίζουν με περίσσια έπαρση και αυταρέσκεια και κλείνουν το μάτι στους τραπεζίτες να συνεχίζουν έτσι και χειρότερα. Για να αντισταθούμε στις ορέξεις των τραπεζών και να διεκδικήσουμε όσα μας αξίζουν, κάθε μέρα είναι μια καλή μέρα.
Ιούνιος 2022
http://pantrapezikosxhma.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου