Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων Τράπεζας Αττικής για τον Κανονισμό Εργασίας

“Δεν εφαρμόζουμε τον Κανονισμό επειδή σκοπεύουμε να τον αλλάξουμε»

…ήταν η τοποθέτηση πρωτοκλασάτου στελέχους της ΔΗΣΚ όταν κατέθετε ως μάρτυρας σε δικαστήριο συναδέλφισας (εναντίον της δυστυχώς) που κινήθηκε ένδικα για να αποτρέψει τη μετακίνησή της στην άλλη άκρη της Ελλάδας  στα πλαίσια της διαβόητης Πράξης Δ/ντος 46/10.04.2018.

Ενώ ένα τέτοιο επιχείρημα θα συγκέντρωνε άνετα 6 θετικές ψήφους στο διοικητικό συμβούλιο του ΣΥΤΑ, σε διαδικασίες όπου τηρούνται στοιχειώδη προσχήματα και δεν βιάζεται κατά συρροή η κοινή λογική δεν θα μπορούσε να σταθεί (η συναδέλφισσα φυσικά και δικαιώθηκε, όπως και πιστεύαμε ότι έπρεπε).

 Ο Κανονισμός Εργασίας ήταν πρόσκομμα στα σχέδια της εργοδοσίας να ισοπεδώσει τις εργασιακές σχέσεις για να «παίξει μπάλα» σε ανοιχτό γήπεδο και η πρεμούρα της για την αλλαγή του ήταν αναμενόμενη. Το ότι η ηγεσία του ΣΥΤΑ υπήρξε πρόθυμο στήριγμα στα σχέδιά της όλο αυτό τον καιρό δεν είναι και μυστικό. Οι μεθοδεύσεις που χρησιμοποιήθηκαν για την απόσπαση συναίνεσης στην περσινή συνέλευση είναι κι αυτές γνωστές. Η αδιαφάνεια στην όλη εξέλιξη των (όποιων) διαπραγματεύσεων και διεργασιών έλαβαν χώρα σε αυτό το διάστημα, επίσης τυπική για το συγκεκριμένο προεδρείο. Όμως πάντοτε υπάρχουν και χειρότερα και χθες τα είδαμε κι αυτά.

Σήμερα συγκαλείται συνεδρίαση του Δ.Σ. του Συλλόγου με θέμα «Έγκριση νέου Κανονισμού Εργασίας Προσωπικού και παροχή εξουσιοδότησης για την υπογραφή αυτού και κάθε σχετικού εγγράφου». Σε όλες τις εκφάνσεις της οργανωμένης ζωής ένα μέλος θεσμικού οργάνου καλείται να δώσει έγκριση σε κάτι που προηγουμένως έχει λάβει γνώση, έχει διαβάσει, αξιολογήσει, συζητήσει, συμβουλευτεί. Τον κανονισμό που καλούμαστε να εγκρίνουμε –τον «Καταστατικό Χάρτη – Οδηγό» Δικαιωμάτων και Υποχρεώσεων των εργαζομένων που θα καθορίσει το πλαίσιο στο οποίο θα δουλεύουμε για το υπόλοιπο λίγο πολύ του εργασιακού μας βίου – δεν τον έχουμε λάβει σε κείμενο. Τα άρθρα που τροποποιούνται σε σχέση με τον υφιστάμενο και το περιεχόμενο αυτών των αλλαγών περιμένουμε να τα ακούσουμε για πρώτη φορά στη σημερινή συνεδρίαση.

Μια που δουλεύουμε και σε τράπεζα κάποιες αναλογίες είναι αναπόφευκτες. Θα μπορούσε ποτέ κανείς να εγκρίνει μια πιστοδότηση  σε μια εισήγηση άγνωστου περιεχομένου ενόψει μιας προφορικής παρουσίασής της; Επειδή στην προκείμενη περίπτωση κάτι τέτοιο καλούμαστε να διαπράξουμε. Απιστία σε βάρος των εργαζομένων.

Εδώ ούτως ή άλλως δεν υφίσταται και καμία εισήγηση προς εξέταση. Η έγκριση ανακοινώνεται ως προαποφασισμένη και εν αναμονή μόνο των προβλεπόμενων –δεδομένων στο ΔΣ- υπογραφών. Αντί σχεδίου κανονισμού, το μόνο που έχουμε λάβει (μαζί με όσους συναδέλφους είχαν την αντοχή να διαβάσουν τη χθεσινή ανακοίνωση Νο 128) είναι ένα απόσπασμα από την περσινή ομιλία του προέδρου του ΣΥΤΑ σε playback.

Η απόλυτη αδιαφάνεια μαρτυρά πολλά κι από μόνη της για το (έστω κι άγνωστο ακόμα) περιεχόμενο του νέου κανονισμού. Ο μόνος τρόπος για να περιοριστούν οι κραδασμοί  είναι η επιβολή του ως τετελεσμένο.  Ως ένα (ακόμα) αναγκαίο κακό και πάντα στο όνομα της αυτόνομης πορείας της Τράπεζας, με τους εργαζόμενους να αντιμετωπίζονται σαν να είναι το εμπόδιο σε αυτή.

Επειδή η παρωδία συνεδρίασης που στήνεται δεν αντιστοιχεί στη σοβαρότητα του ζητήματος, ξεκαθαρίζουμε ότι για μας η μόνη έντιμη επιλογή είναι η κοινοποίηση σε όλους τους συναδέλφους του περιεχομένου του νέου κανονισμού και η έγκρισή του μετά από εκτενή συζήτηση από γενική συνέλευση.

Εν λευκώ έγκριση/εξουσιοδότηση δε δίνουμε. Δεν την απαιτεί ούτε τη δικαιούται καμιά κυβέρνηση, στη βάση της εκλογής της (με ψευδείς ή μη υποσχέσεις) σε ένα σύστημα πολύ λιγότερο αμεσοδημοκρατικό από το συνδικαλιστικό. Το συνδικαλιστικό σύστημα προβλέπει την αναγκαιότητα διεξαγωγής ΓΣ, όχι προ 10 μηνών, τώρα, εδώ που είμαστε, προβλέπει εγκρίσεις από το σύνολο των συναδέλφων. Δε θα καταργήσουμε τη συμμετοχή των εργαζόμενων υποβαθμίζοντάς τους σε ψηφοφόρους και μόνο. Τουλάχιστον όχι εμείς.

Δεν πρόκειται να το κάνουμε για μια συνδικαλιστική καρικατούρα κυβέρνησης. Που καταρχήν προεκλογικά ποτέ δεν έθεσε ζήτημα αλλαγής κανονισμού παρά μόνο ένταξης σε αυτόν όλων των συναδέλφων (οπότε ας κοπούν καλύτερα τα βαρύγδουπα περί «υλοποίησης προγραμματισμού  δράσης»). Που βάφτισε μια θολή έκθεση ιδεών «πλαίσιο» για να πετύχει την υπερψήφιση της (παρεμπιπτόντως κι επειδή είπαμε δουλεύουμε σε τράπεζα οι 91 ψήφοι στις 131 είναι 69,46%) από την περσινή ΓΣ για να το επισείει τώρα σε μια λογική «ας προσέχατε».

 Αν όντως ο νέος κανονισμός διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας, σέβεται, αναγνωρίζει κι  ανταμείβει το ρόλο των εργαζομένων, δεν είναι αυτοί σε θέση να το κρίνουν και πιθανά να τα επιβεβαιώσουν και οι ίδιοι λαμβάνοντας γνώση του; Το μόνο επιχείρημα είναι ότι αφού κέρδισαν τις εκλογές, έχουν εκ των προτέρων δίκιο; Μάλλον υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο…

Δε συναινούμε με κανέναν τρόπο στην κλειστή διαδικασία που επιλέχτηκε από το Προεδρείο του ΣΥΤΑ. Το ζήτημα αφορά όλους τους εργαζόμενους. Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί τους έχουν καθήκον να διασφαλίζουν τα δικαιώματά τους, την έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωσή τους και να φροντίζουν πάνω απ’ όλα να γίνεται σοβαρή συζήτηση για τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν την εργασιακή τους καθημερινότητα, φροντίζοντας η τελική απόφαση να λαμβάνεται από ΓΣ μετά την κατάθεσή όλων των προτάσεων και ενστάσεων και την ενδελεχή συζήτησή τους.

Ούτε καν έστω, λόγω της σοβαρότητας του ζητήματος η συνεδρίαση δεν έγινε απόγευμα ώστε να μπορούν και οι εργαζόμενοι να παρακολουθήσουν τη διαδικασία για να ενημερωθούν. Περιττή πολυτέλεια όταν ο στόχος είναι να περάσει ο Κανονισμός όπως διαμορφώθηκε από άλλους για μας.

Ο αυταρχισμός στο εσωτερικό δεν είναι παρά η άλλη όψη της υποταγής στην εργοδοσία.  Όταν ταυτίζει κανείς πλήρως τα συμφέροντά του με αυτή, τότε δεν έχει κοινό τόπο με τους εργαζόμενους. Συνδικαλισμό τέτοιου τύπου δεν κάνουμε, εξαρτήσεις και δεσμεύσεις δεν έχουμε, ο θεσμικός και ουσιαστικός μας ρόλος είναι ο έλεγχος του προεδρείου και όχι η εκ των προτέρων αποδοχή των προτεραιοτήτων και των σκοπιμοτήτων του.