Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

Ανακοίνωση - πρόταση της Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Εργαζομένων πρ. ΑΤΕ:

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ (ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ) Ή ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Η παρακάτω ανακοίνωσή μας, περιέχει και την τοποθέτηση μας στο Γ. Σ. του ΣΕΤΑΠ που έγινε στις 25-02-2015. Σε επόμενη ενημέρωση θα αναφερθούμε αναλυτικά στα θέματα και στις απόψεις των παρατάξεων. 

Συνάδελφοι,
 Στις εκλογές εκφράστηκε η βούληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για ακύρωση του μνημονίου,  για μια έστω περιορισμένη απαλλαγή από το χρέος  και για επιβολής μιας κάποιας πολιτικής ανακούφισης. Το εκλογικό αποτέλεσμα, αποτελεί μια βαριά ήττα για τις αντιδραστικές κυβερνητικές δυνάμεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ καθώς και όλων των δυνάμεων που συντάχθηκαν με αυτή την πολιτική (ΚΙΔΗΣΟ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ).        
 Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, στα λόγια επιδιώκει «ανακούφιση» του λαού, μέσα στο πλαίσιο των συνθηκών της Ευρωζώνης και της ΕΕ παραμένοντας πιστή στους θεσμούς τους.
Στην πράξη συνυπογράφει την απόφαση του Γιούρογκρουπ της Παρασκευής και στρέφεται κατάφωρα ενάντια στα εργατικά λαϊκά συμφέροντα και σε κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατίας.
Κι αυτό γιατί :
Η δανειακή σύμβαση παρατείνεται μαζί με τις δεσμεύσεις που την συνοδεύουν
Η λιτότητα δεν σπάει γιατί η απαίτηση για πρωτογενή πλεονάσματα παραμένει
Η στρόφιγγα της χρηματοδότησης παραμένει στα χέρια της ΕΚΤ με αποκλειστικό στόχο τη διασφάλιση της στήριξης στις τράπεζες και όχι την κάλυψη άλλων κοινωνικών αναγκών
Η Τρόικα επιστρέφει έστω και εάν πλέον θα ονομάζεται «θεσμοί»
Η κυβέρνηση αποδέχεται την  άθλια επιτροπεία και την  κατάταξη στοιχειωδών μέτρων κοινωνικής πολιτικής στην κατηγορία των «μονομερών ενεργειών» (μέχρι τώρα μιλάγαμε μόνο για το χρέος!), που πρέπει να εξασφαλίζουν την έγκριση της ΕΕ
ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ (ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ) Ή ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ.
Οι τελευταίες εξελίξεις  αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνη ήταν η γραμμή «ούτε ρήξη - ούτε υποταγή» 
Καταρρίπτουν τους μύθους: Ότι το ζήτημα της ρήξης ή όχι με την ευρωζώνη μπορεί να περιμένει για αργότερα, ότι η ΕΕ αλλάζει και εκεί είναι οι φίλοι και εταίροι μας, ότι μπορείς να διαπραγματευτείς μέσα στο λάκκο των λεόντων, ότι θα φτιαχνόταν μέτωπο των κυβερνήσεων του Νότου και άλλα.
Κυρίως όμως επιβεβαιώνουν την άποψη ότι όποιο κι αν είναι το πρόσημο της κυβερνητικής εξουσίας, μόνο οι μαζικοί δυναμικοί ανυποχώρητοι αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος μπορούν να επιβάλλουν λύσεις προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Τραπεζίτες και επιτελεία της ΕΕ πίεσαν και αποφάσισαν να «παραμείνει η Ελλάδα σε πρόγραμμα», να συνεχιστεί  δηλαδή και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η μνημονιακή πολιτική και η επίθεση  στα δικαιώματα των εργαζόμενων.
Φαίνεται καθαρά ότι η ΕΚΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ, δεν είναι «εταίροι». Είναι οι οικονομικοί και πολιτικοί εκπρόσωποι της κυρίαρχης τάξης, των τοκογλύφων, των τραπεζιτών και των πολυεθνικών που θα κάνουν τα πάντα για να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους σε βάρος των εργαζόμενων στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Τα τελευταία χρόνια εφαρμόστηκαν αλλεπάλληλα πακέτα στήριξης.
Είτε με τη μορφή εγγυήσεων ρευστότητας,
Είτε με παροχή «ζεστού» χρήματος (μέσω του TXΣ έχουν δοθεί στις 4 συστημικές τράπεζες περίπου 39 δις ευρώ, ποσό που επιβαρύνει το δημόσιο χρέος, και στην παρούσα φάση ελέγχεται το 67,3% της Τράπεζας Πειραιώς, το 66,24% της Alpha Bank, το 57,2% της Εθνικής Τράπεζας και το 35,4% της Eurobank) ,
Καθώς και με «συγκεντροποίηση» εργασιών και κεφαλαίου με σκανδαλώδεις ενέργειες – χάρισμα  κρατικών τραπεζών (ΑΤΕ στην Πειραιώς και Τ.Τ. στη Eurobank)
Αυτή η μεγάλη όμως συγκέντρωση εργασιών ενώ απέφερε αύξηση των κερδών στις τράπεζες είχε αρνητικές συνέπειες στους εργαζομένους (περικοπές μισθών, μείωση υποκαταστημάτων, μείωση προσωπικού, αύξηση ωραρίου εργασίας κ.ά.).

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ.
 Η αντίληψη που υποστηρίζει ότι μπορεί να βρεθεί φιλολαϊκή λύση μέσα από «την διαπραγμάτευση»,  που αρνείται τις «μονομερείς ενέργειες», που ορκίζεται πίστη στην τήρηση των αντιδραστικών συνθηκών της ευρωζώνης και της ΕΕ, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να δίνει όπλα στους εχθρούς των εργαζομένων. Η κυβέρνηση υποχώρησε πλήρως και εγκατέλειψε τις προτάσεις της για διαγραφή του χρέους, ελπίζοντας όπως και οι προηγούμενες να πετύχει επιμήκυνση.
Να διεκδικήσουμε να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν με τα μνημόνια και τις επιθέσεις τους. Η κυβέρνηση οφείλει να ικανοποιήσει "μονομερώς" εδώ και τώρα, άμεσα τα αιτήματα του μαζικού κινήματος χωρίς παλινωδίες και υπαναχωρήσεις. 
Είναι αυταπάτη να πιστεύουμε ότι μπορεί να δημιουργηθεί νέα αναπτυξιακή τράπεζα στην οποία να προσληφθούμε όπως ζητά η ΔΑΚΕ, από τη στιγμή που αποδέχθηκε η κυβέρνηση να δεσμευτούν τα 11 δις του ΤΧΣ (δεσμεύτηκαν από τους δανειστές).
 
Η ΤΑΚΤΙΚΗ  ΤΟΥ ΣΕΤΑΠ το 2012 ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ… ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 
Τη 2η εβδομάδα της απεργίας του 2012, αποφασίστηκε ομόφωνα από όλες τις παρατάξεις του τότε ΔΣ παράλληλα με το σύνθημα «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΤΕ» να διεκδικήσουμε τη διασφάλιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων από το νέο εργοδότη. Ύστερα από τη στροφή αυτή εγκαταλείφθηκαν και οι υποσχέσεις για ευνοϊκή ρύθμιση των ζητημάτων που προέκυψαν από την απόλυσή μας που είχαν δοθεί από το Υπουργείο Οικονομικών. Οι διαπραγματεύσεις με τη Διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς δεν κατάφεραν να αλλάξουν τίποτα στις ατομικές συμβάσεις. Ύστερα από τη λήξη της απεργίας στην πράξη εγκαταλείφθηκε οποιασδήποτε προσπάθεια κινητοποιήσεως και αγώνα με εξαίρεση τις δικαστικές προσφυγές. Δεν έγινε σοβαρή προσπάθεια συντονισμού αγώνα με συναδέλφους άλλων τραπεζών που αντιμετώπισαν την τύχη μας, διαχωρίστηκαν σε καλές και κακές και έλαβαν ένα μέρος της αποζημίωσης που δικαιούνται (Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Probank, FBB)Τελική κατάληξη ήταν να αποφανθεί το ΣτΕ ότι ορθώς εφαρμόστηκε η μνημονιακή νομοθεσία και κατεβλήθη προνομιακά μόνο το 50% της αποζημιώσεως.
Τώρα επιχειρείται να ζητηθεί από τη νέα κυβέρνηση να δικαιωθούμε μέσω νομοθετικής ρυθμίσεως. Στο σημείο αυτό χρειάζεται να τονιστούν τα εξής: Όταν έγινε η μεταβίβαση της ΑΤΕ στην τράπεζα Πειραιώς, αυξήθηκε ο μικτός μισθός σχεδόν των μισών υπάλληλοι που εργάζονταν στην ΑΤΕ επειδή είχε πέσει ύστερα από τη μείωση το Νοέμβριο του 2011 σε επίπεδα κάτω από το ελάχιστο που προβλέπει η κλαδική σύμβαση. Στο νομοσχέδιο 4024/2011, με το οποίο αποφασίστηκαν οι μειώσεις μισθών στις ΔΕΚΟ που το δημόσιο είχε ποσοστό άνω του 50%,  το άρθρο 31 αναφέρει στο ότι το μέσο κόστος δεν πρέπει να υπερβαίνει το 65% του 2009. Για να μη θιχτούν οι υψηλότερα αμειβόμενοι επελέγη από το Δ.Σ. της ΑΤΕ (στο οποίο συμμετείχε και ο πρόεδρος του ΣΕΑΤΕ ως εκπρόσωπος των εργαζομένων κ. Αμούτζιας) η οριζόντια περικοπή μισθών αντί της μεσοσταθμικής. Αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας ήταν  να γίνει οριζόντια μείωση μισθού της τάξης του 16,53% σε όλους τους εργαζόμενους, υψηλόμισθους και χαμηλόμισθους. 

ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ …
Είναι προφανές ότι η κατοχή της πλειοψηφίας των μετοχών των συστημικών τραπεζών από το δημόσιο -με πρόθεση να πουληθούν σε ιδιώτες μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες- και η ύπαρξη κυβερνητικού εκπροσώπου στη διοίκηση δεν σηματοδοτεί αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας αυτών. Εάν οι τράπεζες δράσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια είναι προφανές ότι θα επενδύσουν μόνο όπου προσδοκούν κέρδος. Εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική είναι βέβαιο ότι οι τράπεζες σε συνθήκες κρίσεως και αβεβαιότητας θα κάνουν ελάχιστες δανειοδοτήσεις, η κρίση θα συνεχιστεί χωρίς να υπάρχει κανένα εργαλείο οικονομικής  πολιτικής για να αντιμετωπιστεί και η πλειοψηφία του πληθυσμού θα συνεχίσει να εξαθλιώνεται.
Είναι προφανές σε επίπεδο ομίλου Πειραιώς ότι οι συνθήκες εργασίας και αμοιβών, η μετατροπή των εργαζομένων με εκβιασμούς, απειλές και τρομοκρατία σε πωλητές κατά κύριο λόγο ασφαλιστικών προιόντων, η μη τήρηση του ωραρίου, η ατομική στοχοθεσία κλπ θα ενταθούν το επόμενο διάστημα (μετά την ολοκλήρωση των συστημικών μεταπτώσεων και των εθελουσιών).

Καμιά αναμονή, γενικευμένη αντεπίθεση ΤΩΡΑ

Προτείνουμε
Άμεσα Γενική Συνέλευση των εργαζομένων να αποφασίσει για

·         εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο και της Τράπεζας Πειραιώς στην οποία χαρίστηκε η Αγροτική Τράπεζα και οικειοποιήθηκε την περιουσία του ελληνικού λαού.
·         θέσπιση κανονισμού εργασίας,
·         όχι στην ατομική στοχοθεσία
·         ενοποίηση των συλλόγων
·         Αυξήσεις για να μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς, με επαναφορά των μισθών μας στα επίπεδα πριν τις μειώσεις
·         Καμιά απόλυση, προσλήψεις προσωπικού για την αντιμετώπιση των αναγκών του δικτύου.
·         Ενοποίηση επιδομάτων  στο καλύτερο κεκτημένο.
·         Ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.
·         Αυστηρή τήρηση του ωραρίου, καταγραφή σε κάθε περίπτωση της υπερωριακής απασχόλησης  και καταβολή των δεδουλευμένων υπερωριών.
·         Ενιαίες εργασιακές σχέσεις για όλους τους εργαζόμενους άσχετα από ποια τράπεζα προέρχονται.
·         Κατάργηση bonus και κανιβαλικής στοχοθεσίας 
·         Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι της τελευταίας 4ετίας
·         Να ακυρωθεί η δανειακή σύμβαση, έξω η Τρόικα. Δεν αναγνωρίζουμε το τοκογλυφικό χρέος, να διαγραφεί μονομερώς, ο λαός δεν χρωστάει σε κανέναν, κανένα νέο μέτρο στο όνομα του χρέους, κατάργηση πλήρης των μνημονίων και όλων των αντεργατικών μέτρων.
·         Κάλεσμα για συντονισμό σε παντραπεζικό επίπεδο
Σήμερα, η εισβολή του λαϊκού παράγοντα, ο ενιαίος και παρατεταμένος αγώνας διάρκειας όλων των εργαζομένων, η διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να ηττηθεί αυτή η πολιτική. Πιάνοντας το νήμα των αγώνων της προηγούμενης περιόδου, οφείλουμε να οργανώσουμε την αντεπίθεση του κόσμου της δουλειάς, του κινήματος και των αγώνων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου