Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων Τρ. Αττικής για την απεργοσπασία του ΣΥΤΑ στις 26/11

 

 Όταν πέφτουν οι μάσκες

Τα μεγάλα λόγια είναι εύκολα αλλά είναι η δράση που δηλώνει τις προτεραιότητες. Το προεδρείο του ΣΥΤΑ, λοιπόν, που στην επετειακή ανακοίνωση για το Πολυτεχνείο δήλωνε ετοιμότητα για …καταλήψεις, οδοφράγματα κι εξεγέρσεις (καθώς αυτοί δεν είναι «επαναστάτες του γλυκού νερού» κι απεχθάνονται τις ηχηρές κορόνες…) στη πράξη δεν έκανε ούτε αυτό που θα έπρεπε να θεωρείται το αυτονόητο: να δηλώσει συμμετοχή και στήριξη σε μια 24ωρη απεργία που προκήρυξε το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο στο οποίο ανήκει. Μια απεργία που αποφασίστηκε ομόφωνα, τουτέστιν με τις ψήφους και της δικής τους παράταξης (αυτής που πρόσκειται στο ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ ή Δημοκρατική Συμπαράταξη ή Ελιά ή όποιο άλλο όνομα παίρνει κατά καιρούς αυτό το μόρφωμα).

Το προεδρείο του ΣΥΤΑ λοιπόν που σε κάθε (μα κάθε) ανακοίνωση ομνύει στους συνδικαλιστικούς θεσμούς, τους οποίους αυτοί και μόνο αυτοί εκφράζουν ενώ όλοι οι άλλοι είμαστε λίγο-πολύ παρείσακτοι, εδώ βάζει στην άκρη τη θεσμολαγνεία του και υπονομεύει τη δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση στην οποία ανήκει, μόνο και μόνο επειδή οι συσχετισμοί εκεί είναι λίγο διαφορετικοί και ο εργοδοτικός/κυβερνητικος συνδικαλισμός δεν έχει την απόλυτη κυριαρχία, όπως π.χ. στην ΟΤΟΕ.

Επί της ουσίας όμως η στάση του ΣΥΤΑ ήταν αναμενόμενη. Γιατί να αγωνιστούν ενάντια στο ξεχείλωμα του ωραρίου εργασίας κάποιοι που έχουν απαλλαγή από εργασία εδώ και δεκαετίες; Γιατί να αγωνιστούν ενάντια στην ποινικοποίηση των απεργιακών κινητοποιήσεων όταν αυτή τους δίνει ένα πολύ καλό άλλοθι για να (εξακολουθούν να) κάνουν εργοδοτικό συνδικαλισμό; Γιατί να αγωνιστούν για ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους όταν είναι μέσα στα ιδιωτικά ασφαλιστήρια για λίγους; Γιατί να αγωνιστούν για το δημόσιο αγαθό της υγείας όταν αυτό αποδίδει καλύτερα ως εμπόρευμα μέσω των deal με ιδιωτικά ιατρεία και διαγνωστικά;

Μία στοιχειωδώς έντιμη στάση με την οποία θα μπορούσε να γίνει μια συνδικαλιστική αντιπαράθεση θα ήταν αν το προεδρείο έπαιρνε απόφαση μη συμμετοχής στην απεργία την οποία θα ανακοίνωνε εξηγώντας και τους λόγους. Δεν μπορεί, ωστόσο, να αναμένει κανείς μια στοιχειωδώς έντιμη στάση από κάποιους που έχουν χτίσει τη συνδικαλιστική τους καριέρα στη διπροσωπία. Στο πληκτρολόγιο Βελουχιώτηδες και στην πραγματική ζωή Μπογδάνοι.

 

Όχι παιχνιδάκια με το απεργιακό ταμείο

Αν η πολιτική εξαπάτηση επισύρει ηθική, κυρίως, απαξία δεν συμβαίνει το ίδιο κι όταν μπαίνουν ζητήματα οικονομικής διαχείρισης, όπου υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες ευθύνες. Η αποζημίωση των απεργών σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον κανονισμό λειτουργίας του απεργιακού ταμείου θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, όμως στο ΣΥΤΑ το προεδρείο πιστεύει ότι μπορεί να γράφει τους κανονισμούς στα παλαιότερα των υποδημάτων του επειδή έτσι γουστάρει. Καθώς λοιπόν την ίδια λίγο-πολύ πρακτική είχε ακολουθήσει και στην απεργία που είχε οργανώσει και πάλι το ΕΚΑ στις 18 του περασμένου Φεβρουαρίου, εννιά και πλέον μήνες μετά εξακολουθεί με το «έτσι θέλω» να μην καταβάλλει την προβλεπόμενη αποζημίωση στους απεργούς με προσχηματικές δικαιολογίες που προσβάλλουν τη νοημοσύνη.

Η επιλογή μας να μην επικεντρώνουμε την κριτική μας στα ζητήματα ταμιακής διαχείρισης του ΣΥΤΑ- κακώς ίσως, καθώς οι αφορμές δεν λείπουν- δεν σημαίνει ότι οι διαχειριστές του είναι ανεξέλεγκτοι. Οφείλουν να συμμορφωθούν στον κανονισμό και να καταβάλλουν στους συναδέλφους τα χρωστούμενα της προηγούμενης απεργίας τώρα καθώς και της χθεσινής άμεσα μόλις αυτή παρακρατηθεί. Η καλή μας πίστη έχει εξαντληθεί.

 

Τα καλύτερα έρχονται…

Αφού λούφαξε στην απεργιακή κινητοποίηση, το προεδρείο του ΣΥΤΑ συγκαλεί σήμερα τη μηνιαία συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, ίσα-ίσα για να βγάλει τη σχετική υποχρέωση βάσει καταστατικού. Ενδιαφέρον παρουσιάζει μόνο το πρώτο θέμα «Αναλογιστική Μελέτη Βιωσιμότητας του Κεφαλαίου Εφάπαξ του ΛΑΚ (ΛΑΚ ΙΙ) και συμπεράσματα αυτής». Με αγωνία περιμένουμε να μάθουμε τα προαποφασισμένα συμπεράσματα για το αναλογιστικό έλλειμμα του κεφαλαίου που το καθιστά μη βιώσιμο απειλώντας την επιβίωση της Τράπεζας στον ανταγωνισμό οπότε εμείς ως υπεύθυνοι εργαζόμενοι θα πρέπει να αποδεχτούμε το πετσόκομμά του... Θα μπορούσαν και να τα ηχογραφήσουν για να μην κουράζονται.

Έπειτα θα μπορέσουν να ασχοληθούν απερίσπαστοι με τα ζητήματα που απασχολούν το δικό τους συνδικαλισμό: την Black Friday και τις χριστουγεννιάτικες εορταστικές εκδηλώσεις, εκεί δηλαδή που γίνονται κουβαρντάδες με τις εισφορές μας.